Ηταν τόσο ισχυρό το «χαστούκι» των Γάλλων στον Ολάντ στις δημοτικές εκλογές που για πρώτη φορά άλλαξε ολόκληρη η κυβέρνηση μέσα σε ένα μόλις ένα 24ωρο από την εκλογική πανωλεθρία. Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ «ξήλωσε» όλο το υπουργικό συμβούλιο και τον πρωθυπουργό Ερό -που πλήρωσαν το μάρμαρο της ήττας- σε μια προσπάθεια να αναστρέψει το κλίμα σε βάρος των Σοσιαλιστών.
Σε μία ακόμη στοχευμένη κίνηση ο Ολάντ διόρισε νέο πρωθυπουργό τον μέχρι σήμερα υπουργό Εσωτερικών Μανουέλ Βαλς -τον «δεξιότερο» και δημοφιλέστερο υπουργό της γαλλικής κυβέρνησης- «κλείνοντας το μάτι» στους δεξιούς ψηφοφόρους.
Οπως είπε, ο Βαλς τίθεται επικεφαλής μίας κυβέρνησης μάχης που θα έχει τρεις βασικούς στόχους: την οικονομική ανάκαμψη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των Γάλλων. Στο πλαίσιο αυτό ο Ολάντ εξήγγειλε μείωση των φόρων μέχρι το 2017 (σ.σ. δηλ. λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές).
Στο σύντομο τηλεοπτικό του διάγγελμα προς τον γαλλικό λαό, ο Φρανσουά Ολάντ δήλωσε ότι άκουσε το «ξεκάθαρο» μήνυμα των Γάλλων και υποσχέθηκε ένα μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα.
«Άκουσα το μήνυμά σας. Είναι ξεκάθαρο: Όχι αρκετή αλλαγή και πολλή αργοπορία. Όχι αρκετές θέσεις εργασίας και άρα υψηλή ανεργία. Όχι αρκετή κοινωνική δικαιοσύνη και πολλοί φόροι... Το μήνυμα αυτό απευθύνθηκε προσωπικά σε εμένα. Πρέπει να απαντήσω», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας χαρακτήρισε απαραίτητη την ανάταξη της χώρας, του παραγωγικού της μοντέλου, των δημοσιονομικών της και της επιρροής της στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Λίγες ώρες μετά την αποδοκιμασία της κυβέρνησης από τους Γάλλους ψηφοφόρους ο Ολάντ υποσχέθηκε «μια μικρή, συγκροτημένη και ενωμένη ομάδα», την οποία χαρακτήρισε «κυβέρνηση μάχης» ώστε να «ξαναδοθεί ώθηση στην οικονομία». Βασικός στόχος της νέας κυβέρνησης θα είναι να επιδιώξει το λεγόμενο «σύμφωνο ευθύνης», ώστε να μειωθούν τα εργοδοτικά κόστη και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Ο Ολάντ εξήγγειλε τέλος ότι θα μειώσει τη φορολογία ως το 2017, αλλά και τις εισφορές των εργαζομένων, ενώ επεσήμανε ότι η Γαλλία θα πρέπει να πείσει τους εταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ένωση να λάβουν υπόψη τους τις προσπάθειες που καταβάλλονται για να ανακάμψει η οικονομία της χώρας, όταν εξετάζουν αν παραμένει πιστή στους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν θέσει οι Βρυξέλλες.
Μανουέλ Βαλς: O «σοσιαλιστής Σαρκοζί»
Γεννημένος το 1962 στην Καταλονία και πολιτογραφημένος Γάλλος το 1982, ο Μανουέλ Βαλς είναι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο πιο δημοφιλής υπουργός της χώρας με δημοτικότητα που φτάνει το 46%, σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του Ipsos, διπλάσια από αυτή του Ολάντ και του απερχόμενου πρωθυπουργού Ζαν-Μαρκ Ερό. Το 49% των ψηφοφόρων τον θεωρούσε την καλύτερη επιλογή για τη θέση του πρωθυπουργού, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ifop που διενεργήθηκε τον Φεβρουάριο.
Ο Βαλς, ένας κεντρώος με σκληρή στάση όσον αφορά την εφαρμογή του νόμου και τη διατήρηση της τάξης είναι δημοφιλής στους Γάλλους, αλλά μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στο εσωτερικό του κόμματός του. Εξάλλου ο ίδιος δεν έχει κρύψει τη φιλοδοξία του να γίνει πρόεδρος.
Ο Economist τον έχει αποκαλέσει «σοσιαλιστή Σαρκοζί» (σ.σ. αφού και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί, ανέβηκε στην εξουσία αφού διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών
Ο 51 ετών πολιτικός, γιος Ισπανού μετανάστη που πολιτογραφήθηκε Γάλλος σε ηλικία 20 ετών, προχωρά από νίκη σε νίκη μετά την αποτυχημένη υποψηφιότητά του το 2011 για το χρίσμα του Σοσιαλιστικού Κόμματος για τις προεδρικές εκλογές.
Ο Βαλς βρέθηκε στην πέμπτη θέση μεταξύ έξι υποψηφίων αφού έθεσε ζήτημα πιο συνετών δημοσιονομικών πολιτικών και επέκρινε το 35ωρο, θέσεις που θεωρήθηκαν αιρετικές από τους Σοσιαλιστές.
Όμως η στάση του έχει κερδίσει και πολλούς υποστηρικτές, κυρίως μεταξύ των κεντρώων και των συντηρητικών ψηφοφόρων.
Ο πρώην δήμαρχος του νότιου προαστίου Εβρί του Παρισιού όπου σημειώνονταν υψηλά ποσοστά εγκληματικότητας, έχει κρατήσει σκληρή στάση απέναντι στους παράνομους καταυλισμούς των Ρομά, συνεχίζοντας την πολιτική διάλυσής τους που είχε ξεκινήσει ο Σαρκοζί.
Επίσης έχει κάνει εκστρατεία για την πάταξη του ριζοσπαστικού ισλάμ, έχει στείλει τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας για να ελέγξουν τη βία των συμμοριών στη Μασσαλία, ενώ έχει υπερασπιστεί τους αστυνομικούς που προσπαθούν να περιορίσουν τη νεανική βία στα προάστια του Παρισιού, όπου ζουν πολλοί μετανάστες.
Οι δηλώσεις του για τους Ρομά πέρυσι τον έφεραν σε αντιπαράθεση με τους Πράσινους, που μέχρι τώρα είχαν δύο υπουργούς στην κυβέρνηση.
Ο Ολάντ ελπίζει ότι η ευθύτητα του λόγου του Βαλς, που είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών κι η δεύτερη σύζυγος του οποίου είναι βιολονίστα, θα καταφέρει να κάνει τον μέσο σοσιαλιστή ψηφοφόρο πιο δεκτικό στην οικονομική του πολιτική.
Παράλληλα, η φήμη του Βαλς ως «Μπλερικού» και ως κάποιου που δεν είναι κοντά στις σοσιαλιστικές αξίες ενδέχεται να καθησυχάσουν τις ανησυχίες των εργοδοτών.
Παρόλα αυτά η σχέση μεταξύ των δύο ανδρών δεν ήταν πάντα ρόδινη. Ο Βαλς ήταν στο αντίπαλο στρατόπεδο από αυτό του Ολάντ στη διαμάχη του 2005 για το δημοψήφισμα σχετικά με το ευρωπαϊκό σύνταγμα, ενώ το 2011 ήταν αντίπαλοι για το χρίσμα των Σοσιαλιστών για τις προεδρικές εκλογές.
Μετά τη νίκη του Ολάντ, ο Βαλς ήταν ένας από τους πρώτους που υποστήριξε τον πρώην αντίπαλό του και έγινε διευθυντής επικοινωνίας του και σύμμαχός του στην προσπάθειά του να κερδίσει τον Σαρκοζί.
Νωρίτερα στην καριέρα του, ο Βαλς διετέλεσε από το 1997 ως το 2001 διευθυντής επικοινωνίας του πρωθυπουργού Λιονέλ Ζοσπέν.