Τον κώδωνα του κινδύνου για τη δεινή οικονομική κατάσταση του Μεγάρου Μουσικής κρούουν οι εργαζόμενοι σε αυτό.
Οπως σημειώνουν σε ανακοίνωσή τους, «το Μέγαρο αδυνατεί να καλύψει τις λειτουργικές του δαπάνες, καθώς και τη μισθοδοσία των εργαζομένων», ενώ λίγο πιο κάτω προσθέτουν: «Κανείς δεν καταλαβαίνει πως τοο Μέγαρο καταρρέει. Πως, αν δεν αλλάξει κάτι γρήγορα, το Μέγαρο κλείνει!».
Ολόκληρη η ανακοίνωση των εργαζομένων του Μεγάρου Μουσικής έχει ως εξής:
«1991-2014: Ήταν κάποτε ένα Μέγαρο;
Οκτώ μήνες μετά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης για οριστική λύση, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών πνέει τα λοίσθια...
Το Μέγαρο Μουσικής δεν είναι επιχείρηση, σκοπός του δεν είναι το κέρδος, είναι ο πολιτισμός − και γι' αυτό επιχορηγείται.
Εξαρχής ήταν γνωστό στο κράτος ότι τα δάνεια για την ανέγερση του νέου κτιρίου δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να εξυπηρετηθούν από το ίδιο το Μέγαρο. Ως εκ τούτου, το ελληνικό Δημόσιο ανέλαβε, από την πρώτη στιγμή, ως εγγυητής, να αποπληρώνει τις δόσεις του δανείου. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η λειτουργική επιχορήγηση του Μεγάρου Μουσικής χρησιμοποιείται για την αποπληρωμή των δόσεων του δανείου.
Έτσι πλέον το Μέγαρο αδυνατεί να καλύψει τις λειτουργικές του δαπάνες, καθώς και τη μισθοδοσία των εργαζομένων.
Να υπενθυμίσουμε εδώ για άλλη μια φορά ότι, ακόμη κι αν το Μέγαρο πάψει να λειτουργεί, το ελληνικό Δημόσιο θα συνεχίσει, ως εγγυητής, την αποπληρωμή των δανείων.
Όλο αυτόν τον καιρό το Μέγαρο συνέχισε την υποδειγματική λειτουργία του στηριζόμενο εν πολλοίς στην ευσυνειδησία των υπαλλήλων του, και παρά τις ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες. Μεταξύ άλλων εκδηλώσεων, και η πολύ σημαντική τελετή έναρξης της ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση πραγματοποιήθηκε άψογα, χάρη στον επαγγελματισμό των εργαζομένων.
Κανείς δεν έχει καταλάβει πως το Μέγαρο καταρρέει. Πως, αν δεν αλλάξει κάτι γρήγορα, το Μέγαρο κλείνει!
Η κυβέρνηση έχει δηλώσει πως θέλει το Μέγαρο ανοιχτό, αλλά οι λύσεις αργούν.
Και εμείς, οι εργαζόμενοι του Μεγάρου, κρούουμε κώδωνα κινδύνου σε μια περίοδο που ο δεσμός του Μεγάρου με την κοινωνία ολοένα και ενδυναμώνεται.
Ζητάμε την οριστική λύση που θα διασφαλίζει όχι μόνο το αύριο του Οργανισμού και τις θέσεις εργασίας μας, αλλά κυρίως την ίδια και καλύτερη ακόμη ποιότητα λειτουργίας και παροχής υπηρεσιών για το κοινό.
Το πρόβλημα με το Μέγαρο δεν είναι απλώς αν θα χάσουν τη θέση τους άλλοι 195 εργαζόμενοι, αλλά αν αντέχει μια ολόκληρη κοινωνία να χάσει την πρόσβασή της σ' αυτό το παράθυρο που ανοίγει για όλους μας η Τέχνη. Όπως έγραψε πρόσφατα ο μουσικός και μέλος του Δ.Σ. του ΟΜΜΑ Αλκίνοος Ιωαννίδης: «Αν έλεγε κανείς στους κατοίκους της Γλασκώβης, της Σεούλ, του Καράκας, του Σικάγο, της Στοκχόλμης, της Αβάνας, του Παρισιού ή της Μόσχας πως το δικό τους Μέγαρο πρέπει να κλείσει, θα τον έπαιρναν με τις πέτρες αριστεροί, δεξιοί, πλούσιοι, φτωχοί, αναρχικοί και λογιστές... Ο χώρος αυτός ανήκει σε όλους τους κατοίκους του τόπου. Ανήκει εξίσου στον χορηγό και στον άνεργο ή στον φοιτητή, που μπορεί να παρακολουθήσει δωρεάν ή με ελάχιστο εισιτήριο σπουδαίες συναυλίες κλασικής και άλλης μουσικής, έχοντας επίσης ελεύθερη πρόσβαση σε μια ανοιχτή, σύγχρονη Μουσική Βιβλιοθήκη. Ιδιοκτήτης του Μεγάρου είναι ο κάθε έλληνας πολίτης. Το μέλλον του Μεγάρου μας αφορά όλους. Γιατί είναι το μέλλον που πρέπει να οραματιζόμαστε για τον εαυτό μας και για τις γενιές που έρχονται.»