Μετά την αποκαθήλωση του Γιανουκόβιτς από την προεδρία της Ουκρανίας, στις 22 Φεβρουαρίου, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην Κριμαία, αυτή την πολυεθνική χερσόνησο των 2 εκατ. κατοίκων που έχει το καθεστώς αυτόνομης δημοκρατίας. Γιατί;
Η εισβολή ρώσων στρατιωτών στην Κριμαία θέτει πλέον σοβαρά το ερώτημα της απόσχισης της Κριμαίας και η παγκόσμια κοινότητα βρίσκεται σε συναγερμό.
Ένα αυτόνομο πολιτικό καθεστώς
Η αυτόνομη δημοκρατία της Κριμαίας δημιουργήθηκε μετά την ανεξαρτησία της Ουκρανίας το 1991 από την σοβιετική κυριαρχία. Το τοπικό κοινοβούλιο της Κριμαίας δεν έχει δικαίωμα να επιβάλλει νόμους ωστόσο η δημοκρατία της Κριμαίας είναι οικονομικά αυτόνομη. Διαθέτει, επιπλέον, το δικό της Σύνταγμα. Ωσπου να καθιερωθεί αυτό το Σύνταγμα έγιναν πολλές διαβουλεύσεις μεταξύ Συμφερόπολης και Κιέβου την περίοδο 1992-1998 και το Σύνταγμα ισχύει από το 1999. Ωστόσο αυτό το Σύνταγμα καταγγέλεται από τους αυτονομιστές της Κριμαίας που ζητούν επιστροφή στο Σύνταγμα του 1992.
Παράλληλα, η Σεβαστούπολη έχει ένα ειδικό καθεστώς εντός της Ουκρανίας: Είναι αυτόνομη πόλη σε μια δημοκρατία αυτόνομη. Ο δήμαρχος της Σεβαστούπολης δεν εκλέγεται αλλά διορίζεται από την κυβέρνηση του Κιέβου. Οικονομικά και πολιτισμικά οι Ρώσοι έχουν επιβληθεί στην πόλη της Σεβαστούπολης και η πόλη ζει ουσιαστικά από την παρουσία της ρωσικής αρμάδας που βρίσκεται στο λιμάνι της.
Πότε εντάχθηκε η Κριμαία στην Ουκρανία
Η Κριμαία εντάχθηκε στην Ουκρανία πριν από μόλις 60 χρόνια. Αυτή η χερσόνησος βρισκόταν υπό την κατοχή άλλοτε των Ελλήνων, άλλοτε της Γένοβας, των Οθωμανών ή των Πολωνών. Στον 18ο αιώνα η Κριμαία καταλαμβάνεται από την Ρωσία, επί αυτοκράτειρας Αικατερίνης της ΙΙ, η οποία την χρειαζόταν για να βγάλει τη Ρωσία στη Μεσόγειο και στις ζεστές θάλασσες.
Για να βάλει τέλος στις φιλοδοξίες της Ρωσίας η Οθωμανική Αυτοκρατορία, βοηθούμενη από την Γαλλία του Ναπολέοντα ΙΙΙ, τη Μεγάλη Βρετανία και το βασίλειο της Σαρδηνίας επιτίθεται στην χερσόνησο το 1853. Είναι ο πόλεμος της Κριμαίας, ο πρώτος πόλεμος της σύγχρονης εποχής, ο πρώτος πόλεμος της ιστορίας που έχει φωτογραφηθεί. Αποκορύφωση του πολέμου είναι η κατάληψη της Σεβαστούπολης. Η σύρραξη καταλήγει με 750.000 νεκρούς, την ήττα των συμμάχων και την Ρωσία να συνεχίζει να έχει τον έλεγχο της Κριμαίας.
Οι Ρώσοι ξεζούμισαν την Κριμαία
Στο δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα, η χερσόνησος γίνεται εξαιτίας του γλυκού κλίματος, ο ονειρεμένος τόπος διακοπών για την ρωσική αριστοκρατία η οποία χτίζει εκεί πολυτελείς βίλες. Όταν αρχίζει η κατάρρευση της σοβιετικής ένωσης αυτή η περιοχή γίνεται τόπος διαμονής Ρώσων αντιμπολσεβίκων που έφευγαν στην εξορία.
Το 1954, ο Νικίτα Χουρτσόφ, Ουκρανός ο ίδιος στην καταγωγή, παραχωρεί την Κριμαία στην Ουκρανία. Πρόκειται για μια συμβολική παραχώρηση αφού η Ουκρανία εκείνη τη εποχή δεν έχει καμία αυτονομία. Μόνο το 1991, όταν η Σοβιετική Ενωση καταρρέει, οι συνέπειες της «δωρεάς» του Χουρτσόφ γίνονται αισθητές. Η Κριμαία βρίσκεται τώρα υπό τον έλεγχο του Κιέβου, με το οποίο δεν έχει πολλά κοινά στοιχεία. Η κεντρική διοίκηση της Ουκρανίας αποφασίζει τελικά το 1992 να δώσει καθεστώς αυτόνομης δημοκρατίας στην χερσόνησο, απόφαση που υλοποιείται με βίαιες συγκρούσεις.
Η πανίσχυρη ναυτική ρωσική βάση στην Σεβαστούπολη της Κριμαίας
Προ διημέρου, ρωσόφιλοι κατέβασαν την ουκρανική σημαία από το κοινοβούλιο της Συμφερούπολης, πρωτεύουσας της Κριμαίας, και ανέβασαν την ρωσική σημαία: