Το διάτρητο σύστημα στις οικονομικές υπηρεσίες του δήμου Θεσσαλονίκης ξεμπρόστιασε μάρτυρας στη δίκη που διεξάγεται σε δεύτερο βαθμό στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων για την πολύκροτη υπόθεση της υπεξαίρεσης επί δημαρχίας Παπαγεωργόπουλου.
«Ακόμη και τώρα, όποιος θέλει να κλέψει, μπορεί να κλέψει», δήλωσε ενώπιον του δικαστηρίου ο δημοτικός υπάλληλος, Αντώνης Μαρίνος, που διαχειριζόταν τις πληρωμές των προμηθευτών του δήμου, παραδεχόμενος ότι κατά το παρελθόν κι ο ίδιος πλήρωσε προμηθευτές με πλαστά παραστατικά. «Αν δεν είσαι υποψιασμένος», σημείσε, δεν μπορείς να αντιληφθείς ένα πλαστό παραστατικό».
Οσο για τον καταδικασθέντα ταμία του δημου Παναγιώτη Σαξώνη, τόνισε οτι οι συνάδελφοί του τον θαύμαζαν και έτρεχαν να του δώσουν το χέρι.
Σε ερώτηση εξάλλου των δικαστών για το πώς γινόταν η υπεξαίρεση, ο μάρτυρας απάντησε ότι ο Σαξώνης «βασιζόταν στα πλαστά παραστατικά σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν υπήρχε δυνατότητα διασταύρωσης με τους παραλήπτες των μετρητών (σ.σ. ασφαλιστικά ταμεία και εφορία)».
Αυτό όμως που προκάλεσε αίσθηση ήταν η δήλωσή του ότι η ημερήσια κατάσταση πληρωμών που συνέτασσαν οι διαχειριστές της ταμειακής υπηρεσίας πήγαινε καθημερινά στους αρμόδιους αντιδημάρχους και στον πρώην γενικό γραμματέα Μιχάλη Λεμούσια.
Εν τω μεταξύ ο συνήγορος του Σαξώνη προσκόμισε στο δικαστήριο έγγραφα που, σύμφωνα με τον ίδιο, αποδεικνύουν την περιουσιακή κατάσταση του εντολέα για το διάστημα από το 1991 έως το 1998. Μεταξύ αυτών, προσκόμισε φορολογικές δηλώσεις του κατηγορουμένου για την παραπάνω περίοδο, το συμβόλαιο αγοράς της μοναδικής -όπως ισχυρίστηκε- κατοικίας του, την αποδοχή κληρονομιάς, καταστάσεις μισθωμάτων από ακίνητα, μετοχές τραπεζών κ.ά. «Γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί μία κατάσταση πλασματική. Δεν ήρθε εξ ουρανού ο Σαξώνης, ούτε ήταν πένης», ανέφερε χαρακτηριστικά ο συνήγορος υπεράσπισης.