Στον απόηχο των Ολυμπιακών Αγώνων: Τι άφησαν πίσω τους και πόσο επιβαρύνθηκε η κάθε χώρα [εικόνες]

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ρωσίας τελείωσαν την Κυριακή. Μια ακόμη Ολυμπιακή δάδα έσβησε και κάθε χώρα αποχωρεί με τα μετάλλια της, μέχρι το επόμενο ραντεβού στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016. Πώς είναι σήμερα το Σότσι, μετά το τέλος της διοργάνωσης;

Αν και μπορεί να είναι πολύ νωρίς για να συνοψίσουμε τα αποτελέσματα του Σότσι , εκτός από τα ξενοδοχεία που «χτίζονταν επί τόπου», τις κοινόχρηστες τουαλέτες και τα μπαρ που η New York Times παρομοίασε με «αίθουσες αναμονής οδοντιατρείου», μπορούμε να κάνουμε μία ανασκόπηση στον απόηχο των Ολυμπιακών Αγώνων των περασμένων ετών.

Για την εκτίμηση του απόηχου των άλλων Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, το National Geographic επικοινώνησε με την Allison Stewart, ερευνήτρια στο Τμήμα Δίοικησης Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Η Stewart, είναι συγγραφέας της μελέτης για την υπέρβαση κόστους των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων, πους κυκλοφόρησε λίγο πριν από τους Αγώνες του Λονδίνου και εξηγεί ότι από τη φύση τους η ανάληψη των Αγώνων είναι οικονομικά επικίνδυνη για κάθε διοργανώτρια πόλη. Το να ξεφεύγουν από τον προϋπολογισμό αποτελεί σχεδόν κανόνα, ενώ κάθε μία από τις 17 Ολυμπιακές πόλεις που μελετήθηκαν πραγματικά ξεπέρασε τις δυνατότητες της.

«Δεν υπάρχει κανένα κίνητρο για να γίνει σωστά» αναφέρει η Stewart. «Οι άνθρωποι λένε: 'Ξέρουμε ότι πρόκειται να κοστίσει περισσότερο' και το δέχονται.» Η πόλη υποδοχής υπογράφει σύμβαση με την ΔΟΕ λέγοντας ότι η πόλη θα πρέπει να καλύψει τις υπερβάσεις κόστους, ωστόσο η Stewart τονίζει ότι η υπέρβαση δεν αποτελεί έκπληξη τελικά. ρωτάει.

Μπορεί η ομάδα της Stewart να μην έκανε ανάλυση κόστους / οφέλους, όμως το έκαναν άλλες προηγούμενες μελέτες: « Οι μελέτες δεν έχουν βρει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι υπάρχει καθαρό όφελος για τη φιλοξενία των αγώνων. Είναι πολύ νωρίς ωστόσο για να γίνει τέτοια κρίση για το Σότσι»

Ακολουθούν οι παρατηρήσεις της Stewart για τις προηγούμενες διοργανώτριες χώρες.

Σότσι 2014
Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες, συνήθως έχουν μικρότερο κόστος, αλλά το Σότσι έγινε σε μεγάλη κλίμακα, δημιουργώντας φόβους ότι αυτό θα είναι το νέο φυσιολογικό. Δε γνωρίζουμε ακόμα το μέγεθος της υπέρβασης στο Σότσι και το ποσό των 51.000.000.000 δολαρίων ανακοινώθηκε μία φορά, χωρίς ενημέρωση. Εάν το κόστος ανέρχεται σε 51.000.000.000 δολάρια, μένει να γίνει η ποσοτική ανάλυση για να φανεί η υπέρβαση του κόστους.

Πεκίνο 2008
Ο στόχος φαίνεται να ήταν η Κίνα να βγει στην παγκόσμια σκηνή και να φωνάξει «Είμαστε εδώ». Αυτό επιτεύχθηκε, αλλά το αν έγινε με την καλύτερη επένδυση των πόρων είναι ένα άλλο ζήτημα. Κατά την κατασκευή των γηπέδων άλλαξαν ένα κομμάτι από τον κεντρικό πυρήνα της πόλης, καθιστώντας τον πιο αποστειρωμένο.
Υπέρβαση κόστους: 4%

Αθήνα 2004
Σύμφωνα με τη Stewart δε θεωρούνταν επιτυχημένη προσπάθεια, αφού οι εγκαταστάσεις άργησαν να γίνουν, ενώ οι ερευνητές εκφράζουν σκέψεις ότι η ανάληψη της διοργάνωσης μπορεί να συνέβαλε στην τρέχουσα ύφεση.
Υπέρβαση κόστους: 60%

Σίδνεϊ, 2000
Συνήθως θεωρείται ως θετικό παράδειγμα. Αν και αρκετές από τις εγκαταστάσεις είναι άδειες, ο Ολυμπιακός χώρος έξω από το Σίδνεϋ, αναγεννήθηκε και υπήρξε ένα λαμπρό παράδειγμα για τη σωστή διαχείριση των αγώνων
Υπέρβαση κόστους: 90%

Ατλάντα 1996
Οι Αγώνες ήταν αρκετά εμπορικοί με πολλούς χορηγούς, γεγονός που βοήθησε πάρα πολύ για την κάλυψη των εξόδων.
Υπέρβαση κόστους: 147%

Βαρκελώνη 1992
Θεωρούνται επιτυχημένη διοργάνωση, παρόλο που ξέφυγε εντελώς από τον προϋπολογισμό. Η κατασκευή είχε στόχο τη γενικότερη αστική ανάπτυξη. Ήξεραν τι ήθελαν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν ένας τρόπος για να φτάσουν εκεί . Χάρη στη βελτίωση των υποδομών και στις αναβαθμίσεις σε σταθμούς μετρό, στο αεροδρόμιο, στους δρόμους, και στην πόλη, η Βαρκελώνη έχει γίνει παράδειγμα για τις Ολυμπιακές πόλεις
Υπέρβαση κόστους: 417%

Μόντρεαλ 1976
Ο δήμαρχος της πόλης, Ζαν Ντραπώ είχε τονίσει ότι δε χρειάζεται να γίνει υπέρβαση κόστους, αλλά η ιστορία τον διέψευσε. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Μόντρεαλ είχαν ιστορική υπέρβαση κόστους 800%. Το γήπεδο δεν χρησιμοποιείται σήμερα, το Ολυμπιακό πάρκο έχει μετατραπεί σε τουριστικό αξιοθέατο και χρειάστηκαν συνολικά 30 χρόνια για να εξοφληθεί το κόστος των Αγώνων, κάνοντας το Μόντρεαλ παράδειγμα προς αποφυγή.