Όχι στην προεκλογική ωραιοποίηση, τις μισές αλήθειες και τις συνεχείς υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, λέει η Αννα Διαμαντοπούλου σε σχόλιο της με αφορμή τη σημερινή δημοσίευση του Bruegel για την έξοδο της Ελλάδας από το Μνημόνιο, και υπογραμμίζει την ανάγκη να παρουσιάσει η χώρα μία ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση για την έξοδο από την κρίση.
Ακολουθεί το σχόλιο της Αννας Διαμαντοπούλου:
«Καλό είναι να ελπίζεις, καλύτερα να είσαι μετρημένος, αναγκαίο να προετοιμάζεις το μέλλον»
Bruegel: «το 2030 η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές, ΑΝ...»
Όταν τον Μάιο του 2012 οι πολίτες προκάλεσαν με την ψήφο τους σεισμό στο πολιτικό σύστημα, ήταν η στιγμή για θεμελιώδεις αλλαγές συμπεριφοράς στις συνήθειες κομμάτων και πολιτικών.
Μία από αυτές τις βασικές συνήθειες ήταν η προεκλογική ωραιοποίηση, η μισή αλήθεια, οι συνεχείς υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, και η παντελής έλλειψη τεκμηρίωσης στο δημόσιο διάλογο.
Οι πρακτικές αυτές συνεχίζονται από κυβέρνηση και αντιπολίτευση σαν να μην άλλαξε τίποτα.
Πριν από λίγες ημέρες είχα γράψει εδώ http://tinyurl.com/oqrtqtb για την ανάγκη η Ελληνική Προεδρία να χρησιμοποιήσει διεθνή ινστιτούτα και επιλεγμένους διεθνείς οικονομολόγους για να παρουσιάσει μία ρεαλιστική και εναλλακτική πρόταση για την έξοδο από την κρίση.
Η σημερινή επικαιροποιημένη μελέτη του Bruegel λέει ότι η Ελλάδα θα βγει το 2030 στις αγορές, αν συνυπάρξουν μια σειρά από μεταρρυθμίσεις – επίτευξη ανάπτυξης και πρωτογενών πλεονασμάτων, όπως έχουν συμφωνηθεί στο πρόγραμμα στήριξης (μνημόνιο), νέα χρηματοδότηση (40 δις εκατ. επιπλέον), μείωση των επιτοκίων και μη πληρωμή των δανείων του EFSF (Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) μέχρι το 2030.
Η προοπτική αυτή όπως περιγράφεται είναι εξαιρετικά ζοφερή, ενώ κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι στη σημερινή παγκόσμια συγκυρία όλα θα δουλέψουν ρολόι.
Χωρίς να θεωρούμε θέσφατο κάθε ανάλυση και μελέτη όσο εγγυημένη και αν είναι η αξιοπιστία των ερευνητών, εμείς πρέπει να παρουσιάσουμε μία πρόταση που θα την υλοποιήσουμε για την αλλαγή της εικόνας και της προοπτικής της χώρας.
Η πρόταση αφορά τρεις ενότητες:
α)Τι προτείνουμε για την διαχείριση του χρέους – εμείς όχι οι Γερμανοί κλπ.
β) Με ποιο χρονοδιάγραμμα προχωράμε σε ανατρεπτικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, στο φορολογικό, στη διοίκηση, στο ασφαλιστικό
γ) Ποιοι είναι οι βασικοί τομείς ανάπτυξης της χώρας και με ποιο σχέδιο ζητούμε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να ενισχύσει τις επενδύσεις.