Στις ακτές της λίμνης Βικτόρια, στην Κένυα, στήνεται καθημερινά ένα πολύβουο παζάρι. Ξύλινες βάρκες μαζεύονται από νωρίς το πρωί, προσπαθώντας να πουλήσουν την ψαριά τους. Στην όχθη περιμένουν γυναίκες, αλλά το εμπόριο δεν γίνεται με χρήματα. Αναγκάζονται να πουλήσουν το κορμί τους με αντάλλαγμα ψάρια, προκειμένου να τα πουλήσουν στην αγορά βγάζοντας ένα μικρό κέρδος.
Είναι η απίστευτη θυσία που κάνουν μητέρες και σύζυγοι στην Κένυα, προκειμένου να καταφέρουν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην στην οικογένειά τους. Η πρακτική, που πλέον έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις, έγινε γνωστή ως «σεξ για ψάρι» ή jaboya, όπως ονομάζεται στην τοπική διάλεκτο.
«Αναγκάζομαι να πληρώσω για τα ψάρια με σεξ, γιατί δεν έχω άλλο τρόπο» λέει η 35χρονη Λούσι Οντιάμπο στο BBC. «Συνήθως ''κοιμάμαι'' με 1-2 ψαράδες την εβδομάδα. Κινδυνεύω να κολλήσω κάποια ασθένεια, αλλά δεν έχω άλλη επιλογή. Πρέπει να στείλω τα παιδιά μου στο σχολείο», συμπληρώνει.
Δεν έχει άδικο για τις ασθένειες. Το ποσοστό μόλυνσης από τον HIV στην περιοχή είναι 15%, σχεδόν διπλάσιο από ότι σε όλη τη χώρα, κάτι που αποδίδεται κυρίως στο «σεξ για ψάρι». Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις πασχίζουν να θέσουν υπό έλεγχο αυτό το φαινόμενο. Ενας από τους τρόπους που έχουν είναι να βοηθούν τις γυναίκες να αποκτήσουν τη δική τους «επιχείρηση», με μία βάρκα και μερικούς ψαράδες, που τους φέρνουν τη λεία και εκείνες την πουλάνε.
«Θα πέθαινα αν συνέχιζα να δίνω το κορμί μου για τα ψάρια. Δεν μπορούσα να συνεχίσω», λέει η Αγκνες Αούμα, μία από τις γυναίκες που βοήθησε το συγκεκριμένο πρόγραμμα, χάρη στο οποίο- όπως τονίζει η γυναίκα από την Κένυα- πλέον δεν χρειάζεται να βασίζεται στους άνδρες για να επιβιώσει και να έχει καθαρή τη συνείδησή της.