Οι αρχαίοι πολιτισμοί έχουν από καιρό αναφερθεί στην καταστροφική και συχνά επικίνδυνη δύναμη των καιρικών συνθηκών. Με το πέρασμα των αιώνων έχουν μείνει ορισμένα στοιχεία των αρχαίων πολιτισμών, που θεωρούνται σημαντικά μνημεία στο σύγχρονο κόσμο. Ωστόσο, αργά και σταθερά οι καιρικές συνθήκες τα καταστρέφουν.
Στα αρχαία κείμενα υπάρχουν αναφορές για εξαντλητικές ξηρασίες στην αρχαία Αίγυπτο, ή καταστροφικούς τυφώνες στην Αρχαία Ελλάδα. Μνημεία όπως η Σφίγγα και το Κολοσσαίο, επιβίωσαν των φυσικών καταστροφών και συνεχίζουν να αποτελούν δημοφιλή αξιοθέατα στις μέρες μας, ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές, ορισμένα από αυτά δεν θα αντέξουν για πολύ ακόμα στο χρόνο.
Ο μετεωρολόγος Τζιμ Αντριους, που ειδικεύεται στις διεθνείς καιρικές συνθήκες, παρουσιάζει στη Huffington Post τη λίστα με τα θαύματα του κόσμου που δεν αντέχουν, πια, στη δοκιμασία του χρόνου .
Κολοσσαίο ( Ρώμη , Ιταλία )
Το Κολοσσαίο κατασκευασμένο μεταξύ 70 και 80 μΧ, την εποχή του Βεσπασιανού, ήταν το κέντρο για τις ρωμαϊκές μονομαχίες και τα βίαια θεάματα επιβίωσης. Ωστόσο, ο Αντριους εξηγεί ότι το αρχαίο στάδιο, τώρα, αγωνίζεται για τη δική του επιβίωση: «Το χιόνι και οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι σπάνιες στη Ρώμη. Ωστόσο, όταν χιονίζει, το νερό και οι χαμηλές θερμοκρασίες διαβρώνουν και σπάνε τις πέτρες του σταδίου. Αυτός ο κύκλος παγώματος και απόψυξης μπορεί να αποβεί μοιραίος για το Κολοσσαίο».
Ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνα (Φιγαλεία , Ελλάδα )
Αυτός ο ναός ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα, μετά την επιβίωση των κατοίκων της περιοχής από θανατηφόρες επιδημίες που μάστιζαν την περιοχή . Βρίσκεται στην ορεινή Ελλάδα περίπου 1.131 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Σύμφωνα με τον Αντριους, «η χερσόνησος της Πελοποννήσου είναι ένα σχετικά υγρό μέρος , λόγω των βουνών. Οι θερμοκρασίες κατά τη χειμερινή περίοδο, λόγω μεσογειακού κλίματος δεν πέφτουν πολύ χαμηλά, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει κοινό γεωγραφικό πλάτος με τη Βοστώνη»
Το μνημείο χτίστηκε το 420 με 400 πΧ, ωστόσοι οι αρχαιολόγοι βρήκαν συσσωρευμένο νερό μέσα στους πόρους του μαρμάρου, το οποίο διαβρώνει σιγά σιγά το κτίσμα.
Ulysses S. Grant Memorial (Ουάσινγκτον, ΗΠΑ)
Βρίσκεται απέναντι από το κτήριο του Καπιτωλίου και αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των επιπτώσεων που έχει η όξινη βροχή στα χάλκινα. Το κτίσμα, ως επί το πλείστον, αποτελείται από χαλκό και μια μικρή ποσότητα κασσιτέρου και καταστρέφεται από τα οξέα. Οπως αναφέρει ο Αντριους «Το διοξείδιο είναι φυσικά παρόν στις βροχοπτώσεις και θα αντιδράσει με το χαλκό δημιουργώντας αυτές τις πράσινες κηλίδες στο άγαλμα. Μάλιστα η θέση του επιδεινώνει την περιοχή, αφού οι χημικές επιθέσεις της βροχής είναι πιο έντονες, λόγω των εποχιακών θερμοκρασιών. Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Πάρκων (NPS), το μνημείο καθαρίζεται με κερί τουλάχιστον μία φορά το χρόνο για την προστασία και τη διατήρηση του μετάλλου».
Το Άγαλμα της Ελευθερίας (Νέα Υόρκη , ΗΠΑ )
Στενά συνδεδεμένο με την πόλη της Νέας Υόρκης βρίσκεται ψηλά στη μέση του ποταμού Χάντσον. Το μνημείο ήταν αρχικά ένα δώρο που δόθηκε στην Αμερική από τη Γαλλία, σαν αναγνώριση της «φιλίας που ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης». Ωστόσο, μετά από τόσα χρόνια εκτεθειμένο στα στοιχεία της φύσης, έχει υποστεί σοβαρές ζημιές. Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι λόγω της βροχής, το χάλκινο άγαλμα είναι πλέον καταπράσινο, από την υγρασία και το οξυγόνο. Αν λάβουμε υπόψιν και τη ρύπανση στον αέρα, η διάβρωση επιταχύνεται ακόμη περισσότερο.
Σφίγγα ( Γκίζα , Αίγυπτος)
Χτισμένη στην αρχαία αιγυπτιακή περίοδο που είναι γνωστή ως το Παλαιό Βασίλειο ( 2686-2134 π.Χ. ), η μεγάλη Σφίγγα τώρα διαβρώνεται μπροστά στα μάτια μας. Η τοποθεσία της, το οροπέδιο της Γκίζας , έχει μια κλίση προς τα ανατολικά και η μορφολογία του εδάφους που περιβάλλει το μνημείο, έχει δημιουργήσει λίμνες βρόχινου νερού στο δυτικό τμήμα της Σφίγγας, επιταχύνοντας τη διάβρωση του ασβεστόλιθου για χρόνια. Η διάβρωση από το νερό, ωστόσο, δεν είναι το μόνο πρόβλημα, εξηγεί ο Αντριου: «Το να είσαι στην έρημο, είσαι επίσης εκτεθειμένος σε ισχυρούς ανέμους και αμμοθύελες που σκάβουν το άγαλμα».