Το δικαίωμά τους στο εκλέγειν και κατά συνέπεια στην ενεργό εμπλοκή τους στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, οι Ελληνίδες, δεν το κατέκτησαν εύκολα. Έπρεπε να δώσουν αγώνες επί δεκαετίες, προτού τελικά γίνει το αποφασιστικό βήμα.
Αυτό έλαβε χώρα πριν από ακριβώς 82 χρόνια, όταν με προεδρικό διάταγμα της 5ης Φεβρουαρίου 1930, τους αναγνωρίστηκε το δικαίωμα ψήφου – ένα δικαίωμα που δεν θα το ασκούσαν παρά τέσσερα χρόνια αργότερα, την 11η Φεβρουαρίου του 1934, στις δημοτικές εκλογές.
Ωστόσο, εκλογικό δικαίωμα δεν δόθηκε σε όλες, αλλά μόνο σε όσες είχαν κλείσει τα 30 χρόνια και διέθεταν -τουλάχιστον- απολυτήριο Δημοτικού. Στους εκλογικούς καταλόγους της Αθήνας γράφτηκαν μόλις 2.655 κυρίες, από τις οποίες ψήφισαν τελικά μόνο 439. Στις τότε εκλογές, Δήμαρχος Αθηναίων είχε αναδειχθεί ο Κώστας Κοτζιάς, επί των ημερών του οποίου διαμορφώθηκε το Πεδίον του Άρεως.
Πρωτεργάτης στον αγώνα για τη συμμετοχή των γυναικών, στα πολιτικά πράγματα της χώρας, στάθηκε το φεμινιστικό κίνημα, με την Καλλιρρόη Παρρέν, εκδότρια του περιοδικού «Εφημερίς των Κυριών», να είναι η κύρια φωνή έκφρασης των διεκδικήσεων του κινήματος.
Χαρακτηριστική, παρ' όλα αυτά, για το κλίμα της εποχής, ήταν η άρνηση της ηθοποιού Μαρίκας Κοτοπούλη να ψηφίσει, λέγοντας μάλιστα πως ψήφο θέλουν μόνο όσες είναι άσχημες και όσες αποφεύγουν να κάνουν παιδιά!