Η ελληνική Χρυσή Αυγή, το βρετανικό BNP, το ουγγρικό Jobbik, το δανέζικο Folkeparti...
Πρόκειται για μερικά μονάχα από τα ακροδεξιά πολιτικά κόμματα που συνθέτουν την εικόνα της επιστροφής στο προσκήνιο, της δυναμικής και της καλπάζουσας ανάπτυξης ενός λαϊκιστικού δημόσιου λόγου (συνοδευόμενου από βίαιες πρακτικές) που κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στην ηπειρωτική και νησιωτική ΕυρώπηΟ ακροδεξιός εξτρεμισμός έχει επιστρέψει για τα καλά στη Γηραιά Ηπειρο, εδραιώνοντας τον εαυτό του ως μία υπολογίσιμη πολιτική δύναμη στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.
Ένα ανησυχητικό φαινόμενο το οποίο εγείρει σοβαρά ερωτήματα για το ρόλο των ακροδεξιών κινημάτων στη δημόσια σφαίρα, τη μόδα που έχουν δημιουργήσει στη δυτική, κεντρική και ανατολική Ευρώπη, όπως επίσης και στις σκανδιναβικές χώρες, αλλά τα λίγο πολύ γνωστά αίτια της ανάδυσής τους στην επικαιρότητα.
Ακόμη πιο ανησυχητικό όμως είναι το γεγονός ότι αντί να επεξεργάζονται και να εφαρμόζουν πολιτικά πλαίσια δράσης αντιμετώπισης της βίας, του ρατσισμού και της απάνθρωπης φύσης των εν λόγω κινημάτων, οι Ευρωπαίοι επιδεικνύουν εξαιρετικό ταλέντο στη μελέτη του: μία πρόχειρη αναζήτηση στον ιστότοπο Amazon.com αρκεί για να δώσει μία γενική εικόνα του όγκου των μελετών (παλαιότερων και νεότερων) που αφορούν στο φαινόμενο του success story της ακροδεξιάς.
Συγκεκριμένα, στο key word «ακροδεξιός λαϊκισμός», η μηχανή αναζήτησης του ιστότοπου ανασύρει μερικές εκατοντάδες αποτελέσματα (250 για την ακρίβεια μονογραφίες, συλλογικούς τόμους και εξειδικευμένες μελέτες), ενώ στο key word «ακροδεξιά» η οθόνη του υπολογιστή πλημμυρίζει από δεκάδες χιλιάδες αποτελέσματα (35.000 για την ακρίβεια) για κάθε είδους target group (απλούς αναγνώστες μέσου όρου, φοιτητές, προχωρημένους PhD ερευνητές κ.α.).