Οι 12 άθλοι του Ηρακλή μάλλον... ωχριούν μπροστά στη φορολογική μεταρρύθμιση που φιλοδοξεί να έχει ολοκληρώσει έως τον Οκτώβριο ο Ε. Βενιζέλος.
Και αυτό γιατί πέρα από τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο δημοσιονομικών αρρυθμιών από τις αλλαγές που θα επιφέρει το νέο πλαίσιο και στη φορολογία και στη δομή- λειτουργία των φοροεισπρακτικών υπηρεσιών. Και για να έχει κανείς μια εικόνα του τι ακριβώς θα επιχειρηθεί έως τα μέσα Σεπτεμβρίου, αρκεί να αναφέρουμε ότι μόλις πέρσι χρειάστηκαν πάνω από 4 μήνες για να καταλήξει ο Γ. Παπακωνσταντίνου στο φορολογικό πλαίσιο που περιλάμβανε αλλαγές στη φορολογία εισοδήματος και κεφαλαίου, ενώ συν τοις άλλοις η πραγματική επανάσταση που ετοιμάζεται και αφορά στη κατάργηση του ΚΒΣ περνά υποχρεωτικά μέσα από την αναβάθμιση του ΚΕΠΥΟ, που όπως είναι σήμερα με δυσκολία μπορεί να αντεπεξέλθει ακόμα και στα τρέχοντα.
Η άλλη δύσκολη εξίσωση που καλείται να λύσει ο Ε. Βενιζέλος είναι να βρει τη "χρυσή" συνταγή που να αποκαθιστά τις φορολογικές αδικίες όλων των τελευταίων ετών και να βοηθά στην αναθέρμανση της οικονομίας, χωρίς ωστόσο να διαταράσσονται ούτε στο ελάχιστο οι δημοσιονομικοί στόχοι, όπως αυτοί δεσμεύουν την Ελλάδα στο Μεσοπρόθεσμο. Το πρώτο πεδίο σχετικών παρεμβάσεων, είναι το πεδίο των ακινήτων και μόνο τυχαία δεν ήταν η αναφορά του υπουργού Οικονομικών στο ότι η ακίνητη περιουσία των ιδιωτών υπολογίζεται στα 400 δισ ευρώ αλλά με βάση τις αντικειμενικές αξίες, κάτι που σημαίνει ότι σε όρους εμπορικών τιμών είναι πολύ υψηλότερη, όταν είναι εντυπωσιακά μικρή η απόδοση των φόρων επί του κεφαλαίου.
Πληροφορίες από το υπουργείο Οικονομικών αναφέρουν ότι σχεδιάζεται η αύξηση των αντικειμενικών- έστω εμμέσως με την αλλαγή του αντικειμενικού προσδιορισμού- ενώ παράλληλα θα μειωθούν οι συντελεστές, τόσο του φόρου μεταβίβασης όσο και του ΦΠΑ που επιβαρύνει τα ακίνητα. Ο προφανής στόχος είναι αυξηθούν σε πρώτη φάση σημαντικά τα έσοδα από τους φόρους κατοχής- ήδη ο ΦΑΠ αφορά σε ακίνητα αξίας άνω των 200.000 ευρώ- και σε δεύτερη φάση να έχουμε και αύξηση των εσόδων από τις μεταβιβάσεις. Αναγκαία συνθήκη είναι, ωστόσο, η αναθέρμανση της οικοδομής που είναι "παγωμένη" εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια και γι' αυτό οι όποιες παρεμβάσεις θα πρέπει να είναι προσεκτικές, έτσι ώστε να μην αποτελέσουν τη ταφόπλακα της κτηματαγοράς.
Το δεύτερο πεδίο δεν είναι άλλο από τη φορολόγηση των εισοδημάτων, με στόχο τα δηλούμενα εισοδήματα να αυξηθούν από τα 100 δισ ευρώ στα 130 δισ ευρώ και τα έσοδα από άμεσους φόρους από τα 9 δισ ευρώ στα 19,5 δισ ευρώ! Και βέβαια αναγκαία συνθήκη δεν είναι μόνο η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, αλλά και η επανεξέταση από μηδενική βάση όλων των φοροαπαλλαγών και εξαιρέσεων που εξακολουθούν να ισχύουν. Έτσι, αν και δεν έχει στεγνώσει καλά- καλά το μελάνι των υπογραφών στον Εφαρμοστικό Νόμο, με τον οποίο μειώθηκε κατά 4.000 ευρώ το αφορολόγητο και περιορίστηκαν δραστικά οι απαλλαγές, πληροφορίες αναφέρουν ότι το "μαχαίρι" θα μπει ακόμα πιο βαθιά, αφού οι όποιες απώλειες εσόδων από τη μείωση συντελεστών στα χαμηλότερα εισοδήματα, θα πρέπει να καλυφθούν από την αύξηση των βαρών στα υψηλότερα εισοδήματα.
Το πλέον σίγουρο είναι αυτή τη φορά οι αλλαγές που θα επιδιωχθούν στο Φορολογικό θα περνούν σε καθημερινή βάση από το "κόσκινο" της Τρόικας και των εμπειρογνωμόνων που πρόκειται να εγκατασταθούν και στο υπουργείο Οικονομικών, καθώς από τη μια μεριά δεν θα πρέπει να τεθούν εν αμφιβόλω οι δημοσιονομικοί στόχοι που σχετίζονται με τη φορολογία, ενώ από την άλλη θα πρέπει να υλοποιηθούν οι εισηγήσεις ή μάλλον οι υποδείξεις του ΔΝΤ για το πώς πρέπει να συγκροτηθούν και να λειτουργούν εφεξής οι φοροελεγκτικές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών...