Φαίνεται ότι το άλλο σας μισό μπορεί να είχε ονειρευτεί ότι είχατε έναν μεγάλο καυγά ή φαντάστηκε ότι ήσασταν άπιστοι κατά τη διάρκεια του ύπνου τους. Οι ψυχολόγοι έχουν τώρα επιβεβαιώσει ότι αυτά τα όνειρα μπορεί να οδηγήσουν σε περισσότερους τσακωμούς και μειωμένη οικειότητα ανάμεσα στα ζευγάρια την επόμενη μέρα.Αυτό συμβαίνει επειδή τα συναισθήματα που βιώνετε σε αυτά τα όνειρα μπορούν να μεταφερθούν στην υπόλοιπη διάρκεια της ημέρας, και κατά συνέπεια, να επηρεάσουν την πραγματική σχέση ενός ζευγαριού.
Αυτό είναι το πρώτο επιστημονικό παράδειγμα του πως τα όνειρα μπορούν να επηρεάσουν άμεσα την ανθρώπινη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τα ευρήματα μπορούν επίσης να βοηθήσουν να εξηγήσουν γιατί τα όνειρα μπορεί μερικές φορές φαίνονται να είναι προαισθήματα γεγονότων που θα συμβούν στο μέλλον.
Ορισμένα ζευγάρια ερμηνεύουν ένα κακό όνειρο για το σύντροφό τους ως «σημάδι» ότι η σχέση δεν πρόκειται να λειτουργήσει καλά. Ωστόσο, αυτό δεν είναι μια μορφή υπερφυσικής διόραση, φαίνεται ότι αυτά τα όνειρα είναι απλά γεγονότα που είναι πιο πιθανό να συμβούν.
ι υπάρχει μια μικρή αλλά σημαντική συσχέτιση μεταξύ των επιχειρημάτων στα όνειρα και των συγκρούσεων της επόμενης μέρας. Τα όνειρα τα αισθανόμαστε πολύ αληθινά, και αυτό, γιατί νευρολογικά το μυαλό μας δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ εμπειριών κατά την διάρκεια ονείρων και εμπειριών μετά την αφύπνιση, μέχρι ώσπου να ξυπνήσουμε. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο, σύμφωνα με τον εγκέφαλο, αυτά τα πράγματα πράγματι συνέβησαν. Ο εγκέφαλός τα επεξεργάζεται με τον ίδιο τρόπο, και μόνο αφού ξυπνήσουμε μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τον αυθαίρετο διαχωρισμό μεταξύ αυτών των δύο.»Ο Δρ Dylan Selterman, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ ο οποίος ήταν ο επικεφαλής της έρευνας, δήλωσε: «Οι αναλύσεις που έτρεξα για αυτό το δείγμα δείχνουν ότ
Ο Δρ Selterman αποφάσισε να μελετήσει το φαινόμενο αυτό αφού αντιμετώπισε τις επιπτώσεις που μπορούν να έχουν τα όνειρα σε μια σχέση του. Είπε ότι η κοπέλα του, ενώ ήταν φοιτήτρια, ονειρευόταν ότι αυτός θα την πρόδωσε και στη συνέχεια ήταν θυμωμένη μαζί του όταν ξυπνούσε. Στη μελέτη του, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Social Psychological and Personality Science,» ο Δρ Selterman μελέτησε 61 διαφορετικά ζευγάρια σε σχέση για μια περίοδο δύο εβδομάδων.
Κάθε πρωί τους ζητήθηκε να συμπληρώσουν στο ημερολόγιο τους το όνειρο που είδαν, και στη συνέχεια, το βράδυ κατέγραφαν τι έκαναν κατά τη διάρκεια της ημέρας, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεών τους με τους συντρόφους τους. Ο ίδιος διαπίστωσε ότι εκείνοι που ονειρεύτηκαν τσακωμούς με το σύντροφό τους ή είχαν αισθήματα ζήλιας, είχαν περισσότερες συμπλοκές την επόμενη μέρα, και λιγότερα οικεία συναισθήματα.
Ο Δρ Selterman είπε ότι υπήρχε πολύ χαμηλή σύνδεση από την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή από τους ανθρώπους που ονειρεύονται τσακωμούς αφού έγιναν όντως κατά την διάρκεια της προηγούμενης ημέρας.
Είπε ότι τα θετικά όνειρα για έναν σύντροφο, επίσης, φάνηκαν να έχουν αντίκτυπο στις σχέσεις του ζευγαριού, με εκείνους που ονειρεύτηκαν για το σεξ με έναν σύντροφο να έχουν την τάση να αισθάνονται πιο οικεία την επόμενη μέρα.
Ωστόσο, αυτό δεν ίσχυε και όλους, όπως ισχύει σε ζευγάρια σε «αλληλοεξαρτώμενες» σχέσεις. Όσοι δεν είχαν αυτή την αμοιβαία εξάρτηση υπέφεραν από τα συναισθήματα αγάπης και οικειότητας την επόμενη μέρα, αν είχαν όνειρα για τον σύντροφό τους.
Ο Δρ Selterman είπε ότι τώρα ελπίζει να διεξάγει περαιτέρω έρευνες για να διαλευκάνουν το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν τα όνειρα στις σχέσεις και ίσως να βρουν τρόπους να βοηθήσουν αυτούς που έχουν επανειλημμένα άσχημα όνειρα για το σύντροφό τους.
Είπε: Στις μελέτες μου για τα όνειρα, έχω διαπιστώσει ότι οι πιο ανασφαλής άνθρωποι τείνουν να έχουν πιο συχνά όνειρα για τους συντρόφους τους να συμπεριφέρονται άσχημα, και έχουν την τάση να αισθάνονται πιο αρνητικά συναίσθημα σε αυτά τα όνειρα.
«Αλλά ακόμη και αν οι άνθρωποι δεν θυμούνται ή σκέφτονται κατά την διάρκεια της ημέρας για τα όνειρά τους μπορούν και πάλι να επηρεαστούν από αυτά. Σύμφωνα με τα νέα αυτά δεδομένα, τα όνειρα θα μπορούσαν να προσθέσουν ή να μεγεθύνουν υπάρχον συναισθήματα, δημιουργώντας έτσι ένα «κίνητρο» με αποτέλεσμα την διαφορετική συμπεριφορά.»