Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλούν τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα για τα κυκλώματα προστασίας ανηλίκων στη χώρα μας. Μωρά που εγκαταλείπονται σε βρεφοκομεία, παιδιά που υφίστανται εργασιακή εκμετάλλευση, ακόμα και από τις ίδιες τις οικογένειές τους και κυρίως η έλλειψη ενός συντονισμένου εθνικού σχεδίου και επαρκών δημόσιων επαρκών δημοσίων υποδομών «συνθέτουν» μία ζοφερή εικόνα στην Ελλάδα της κρίσης. Σύμφωνα με την «Καθημερινή» χαρακτηριστικό του προβλήματος είναι το γεγονός ότι καμία υπηρεσία δεν έχει εποπτεία του προβλήματος.Στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που αφορά στην εμπορία ανθρώπων, αναφέρεται ότι εκατοντάδες παιδιά, κυρίως Ρομά από την Αλβανία και τη Ρουμανία, υποβάλλονται σε καταναγκαστική εργασία στη χώρα μας, πουλώντας αντικείμενα στο δρόμο, ζητιανεύοντας ή διαπράττοντας μικροκλοπές. Οι ΜΚΟ συμφωνούν πως τα θύματα εμπορίας σπανίως καταφεύγουν στις Αρχές. Και ειδικότερα τα παιδιά, όπως αναφέρει την «Καθημερινή» ο κ. Αρης Καρδασιλάρης, εκπρόσωπος της τηλεφωνικής γραμμής πληροφόρησης για εμπορία ανθρώπων «1109». «Εχουμε περιπτώσεις παιδιών που έρχονται στα ιατρεία μας εμφανώς κακοποιημένα και υπό εκμετάλλευση ακόμα και από τις ίδιες τους τις οικογένειες» υποστηρίζει η κ. Ευγενία Θάνου, διευθύντρια των Γιατρών του Κόσμου.
Την ίδια στιγμή, στα παιδικά νοσοκομεία αυξάνεται ο αριθμός των εγκαταλελειμμένων παιδιών, τα οποία, ωστόσο, δεν δίνονται για υιοθεσία αφού σε πολλές περιπτώσεις οι μητέρες εμφανίζονται και τα παίρνουν πριν από την παρέλευση του έτους που απαιτεί ο νόμος προτού παραπεμφθούν σε κοινωνικές δομές.
«Είναι ανάγκη να δούμε την ανηλικότητα και όχι την παρανομία και αυτό είναι κάτι που κάνει η Αστυνομία. Ομως δεν επαρκεί η Αστυνομία για την αντιμετώπιση του προβλήματος, το οποίο απαιτεί ένα ολοκληρωμένο δίκτυο κοινωνικών δομών» αναφέρει ο κ. Ηρακλής Μοσκώφ, εθνικός εισηγητής για το trafficking στην Ελλάδα.
Μία από τις δυσκολίες που παρουσιάζονται κατά την αντιμετώπιση των προβλημάτων προστασίας παιδιών είναι οι ιδιαιτερότητες των κοινωνικών ομάδων στις οποίες είναι ενταγμένα. Η ενδεικτικότερη υπόθεση είναι αυτή των 502 παιδιών των «φαναριών» που φιλοξενήθηκαν στο ίδρυμα της Αγίας Βαρβάρας την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004. Τα παιδιά αυτά, κυρίως Ρομά, εξαφανίστηκαν. Η υπόθεση δεν είχε διαλευκανθεί έως τον Αύγουστο, οπότε και προκλήθηκε συζήτηση στην αρμόδια επιτροπής της Βουλής.