Με κομμένη την ανάσα το πανελλήνιο παρακολουθεί τις συγκλονιστικές εξελίξεις που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας για την υπόθεση της δολοφονίας και εξαφάνισης της σορού του μικρού Αλεξ.Οκτώ χρόνια μετά το τραγικό συμβάν υπάρχουν δύο μαρτυρίες που δίνουν ελπίδες στη μητέρα του για τον εντοπισμό του σημείου που θάφτηκε το άψυχο σώμα του 11χρονου αγοριού.
Ενας εκταφέας από το χωριό Ραψομανίκη Ημαθίας αποκάλυψε στην εκπομπή της Αγγελικής Νικολούλη πως πριν από τέσσερα χρόνια ανακάλυψε το σκελετό ενός νεαρού ατόμου χωρίς ρούχα και φέρετρο. Ωστόσο, ο ίδιος ενημέρωσε τον εκκλησιαστικό επίτροπο, αλλά όχι την Αστυνομία. Στη συνέχεια
Αμέσως μετά έθαψε τα οστά σε άλλο σημείο του νεκροταφείου, βάζοντας ένα σημάδι. Η ρεπόρτερ της εκπομπής επικοινώνησε τηλεφωνικά με την Αστυνομία και ο μάρτυρας κλήθηκε για κατάθεση.
Την ίδια ώρα, η μητέρα του Αλεξ, Νατέλα, μιλάει στην κάμερα της εκπομπής για ένα περίεργο μήνυμα που είχε δει σε ανάρτηση στο διαδίκτυο. Οπως είπε, στα σχόλια ανάρτησης για τον Αλεξ, η οποία περιελάμβανε την αφίσα της αναζήτησής του, υπήρχε ένα ασυνήθιστο σχόλιο γραμμένο σε πολύ κακά αγγλικά, το οποίο ανέφερε ότι «ο Αλεξ είναι θαμμένος στο νεκροταφείο Ραψομανίκη και πρέπει να πάτε γρήγορα».
Επειτα από μαραθώνιο επαφών με φορείς, έγινε δεκτό το αίτημα της τραγικής μητέρας για εκταφή και μάλιστα με τη μορφή του κατεπείγοντος, ώστε να διαπιστωθεί αν τα οστά ανήκουν στον Άλεξ.
Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία που αποκάλυψε και ένας από τους πέντε εμπλεκόμενους στην υπόθεση, ο οποίος την ημέρα της δολοφονίας ήταν 13 ετών.
«Θυμάμαι περισσότερο τη στιγμή που έπεσε από τα σκαλιά», αναφέρει ο Αλέξανδρος, ο οποίος, εξιστορώντας τι συνέβη εκείνη τη βραδιά λέει: «...Τον κυνηγήσαμε. Στο δημαρχείο του βάλαμε τρικλοποδιά και έπεσε από τα σκαλιά. Το καταλάβαμε ότι είχε πεθάνει και τον βάλαμε δίπλα στο σπίτι το εγκαταλειμμένο».
«Ο παππούς ενημερώθηκε εκείνη τη νύχτα», λέει στη συνέχεια, «Είπαμε να τον πάρουμε μαζί να τον πάμε στο ποτάμι. Τον βάλαμε σε ένα καρότσι τον πήγαμε στο ποτάμι, τον κατεβάσαμε στα σκαλιά. Τον είχαμε σκεπάσει με μία κουβέρτα και φύγαμε...Την άλλη μέρα ο ένας μου είπε ότι τον πέταξαν μέσα στο ποτάμι και ο άλλος ότι τον άφησαν εκεί πέρα».