Από την πρώτη στιγμή τάχθηκε εναντίον της απόδρασης του Χριστόδουλου Ξηρού και της προσπάθειάς του να αναβιώσει το τρομοκρατικό κλίμα που υπήρχε στην Ελλάδα, την περίοδο που η 17 Νοέμβρη δρούσε. Τώρα ο Σάββας Ξηρός κάνει μια συνολική αποτίμηση των πράξεών του, αλλά μιλάει εκ νέου για τον αδερφό του.
Αμνηστία αντί επικηρύξεων, για τα μέλη της της 17Ν ζητά ο Σάββας Ξηρός υποστηρίζοντας ότι «η κοινωνία και η πολιτεία θα έχουν να κερδίσουν περισσότερα απο αυτό. Ετσι κι αλλιώς, όλοι έχουμε εκτίσει πολύ μεγάλο μέρος των ποινών μας», ενώ επαναλαμβάνει ότι ο κύκλος της οργάνωσης «έχει κλείσει» και πως «τώρα είναι η εποχή για μαζική και όχι ατομική δράση».
Μιλώντας στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο Σάββας Ξηρός ξεκαθαρίζει ότι διαφωνεί με την απενεργοποίηση του αδελφού του Χριστόδουλου υποστηρίζοντας ότι «την περίοδο που έδρασε η 17Ν δεν φαινόταν τόσο πολύ ούτε η διαφθορά ούτε το πόσο ανάξιο είναι το πολιτικό προσωπικό να διαχειριστεί τις καταστάσεις της χώρας. Ετρεχαν τότε τα δανεικά και ζούσαν όλοι σε μια γυάλα ευδαιμονίας. Σήμερα πια όλα αυτά φαίνονται. Ο κόσμος είναι πιο συνειδητοποιημένος και δεν χρειάζεται κανένα να του υποδείξει τρόπους αντίδρασης. Τώρα είναι εποχή για μαζική και όχι ατομική δράση».
Πέραν αυτών, κρατά αποστάσεις από τις απόψεις Γιωτόπουλου περι εμπλοκής μυστικών υπηρεσιών στην απόδραση Χριστόδουλου Ξηρού, αναφέροντας ότι «ο Γιωτόπουλος ζει στην πιο σκληρή απομόνωση από όλους μας. Δεν ξέρω αν έχει πλήρη συνείδηση της κατάστασης που επικρατεί στην φυλακή ή που τις βρήκε τις πληροφορίες για να πει κάτι τέτοιο».
Ο Σάββας Ξηρός δηλώνει ότι έχει μετανιώσει για την τρομοκρατική δράση και πως «αυτό που θα άλλαζα αν μπορούσα, από αυτή την ιστορία θα ήταν να μην έχω αφαιρέσει ζωή. Αυτό θα με κυνηγάει για πάντα και δεν μπορώ να κάνω και τίποτα για να το αλλάξω», ενώ αναφορικά με τις ποινές που τους έχουν επιβληθεί σημειώνει: «Στην ουσία αυτή την τιμωρία την περίμενα όλη μου την ζωή. Κάποιος που παλεύει για καλύτερη ζωή, όταν καταφεύγει σε ακραίες μεθόδους θα πρέπει να αποδεχθεί ότι σε κάποιο σημείο θα υποστεί και τις συνέπειες».
Τέλος, επικαλούμενος τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει – όπως αναφέρει ο ίδιος έχει χάσει το σύνολο σχεδόν της όρασής του και κοιμάται όρθιος λόγω αναπνευστικών προβλημάτων – ζητά «να μου επιτρέψουν να νοσηλευτώ στο σπίτι μου... έχω ήδη σηκώσει δυσανάλογο βάρος σε σχέση με τη συμμετοχή και το ρόλο μου στη 17Ν. Πιστεύω πως έχω ήδη εκπληρώσει τις ποινικές αξιώσεις της πολιτείας».