Όχι, ο κόσμος δεν φτάνει στο τέλος του, αλλά σίγουρα έχει εδώ και πολύ καιρό εισέλθει σε μία σκοτεινή περίοδο εντατικοποίησης όλων των μορφών εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο.
Η τεχνολογική πρόοδος της ανθρωπότητας, η οικονομική της ανάπτυξη και η διάχυση της γνώσης δεν κατάφεραν να εξαλείψουν αυτό το εξαμβλωματικό φαινόμενο και απ' ό,τι φαίνεται δεν πρόκειται να συμβεί σύντομα.
Τοκογλυφία, διακίνηση ναρκωτικών, δουλεμπόριο και εμπορία ανθρώπινων οργάνων είναι, σύμφωνα με πολυάριθμες μελέτες και έρευνες, τα κύρια μέσα και οι βασικές δραστηριότητες (μαζί με τις στρατιωτικές επεμβάσεις) δια των οποίων οι άνθρωποι κυριαρχούν επί των ανθρώπων, οι οποίες μάλιστα φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις των πιο κερδοφόρων «επιχειρηματικών» δραστηριοτήτων του παρόντος και του μέλλοντος.
ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ
Στην εποχή του χρηματιστηριακού ιμπεριαλισμού, των spreads, των δανείων και του οικονομικού αδιεξόδου, η τοκογλυφία αναδεικνύεται σε μία από τις πιο προσοδοφόρες επιχειρηματικές δραστηριότητες που ανθίζει και αναμένεται να διογκωθεί επιπλέον τα επόμενα χρόνια και τις δεκαετίες που έρχονται, όχι μόνο από τους παράνομους ιδιώτες, αλλά και από τους νόμιμους τραπεζικούς «τοκογλύφους».
Σύμφωνα με ανάρτηση του Φώτη Ανδρέου στον ιστότοπο www.nomika-epilekta.gr, η τοκογλυφία είναι μία δραστηριότητα με μακρύ παρελθόν και γι' αυτό το λόγο με πολύ μέλλον:
Οι πρώτοι βλαστοί της ξεπρόβαλαν λίγο μετά την εμφάνιση του χρήματος τον 7ο π.Χ. αιώνα. Στην Αθήνα η νομοθέτηση της σεισάχθειας από τον Σόλωνα είχε στόχο την απαλλαγή των υπερχρεωμένων νοικοκυριών από τα τοκογλυφικά χρέη. Κάτι ανάλογο έκανε και ο Ιούλιος Καίσαρ στη Ρώμη.
Τον τόκο κατά τον Μεσαίωνα θεωρούσε η Χριστιανική Εκκλησία ως κάτι γενικά ανήθικο, ανεπίτρεπτο, αμαρτωλό... Διαχρονικά η τοκογλυφία εθεωρείτο ως εσχάτη αναισχυντία, ευπροφάσιστη πλεονεξία και αρπαγή.
Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος απαγόρευσε την τοκογλυφία μόνο για κληρικούς. Και οι επόμενες Οικουμενικές Σύνοδοι επέκτειναν την απαγόρευση και στους λαϊκούς.
Το 1311, ο πάπας Κλήμης Ε΄ ανήγαγε την τοκογλυφία σε αίρεση ως απεχθή στον Θεό και τον άνθρωπο, καταδικασμένη από τους ιερούς κανόνες και αντίθετη προς τη χριστιανική φιλανθρωπία...
Με το πέρασμα του χρόνου οι πεποιθήσεις αυτές ατόνησαν. Σήμερα ο έντοκος δανεισμός ακόμα και η τοκογλυφία αποτελούν πρακτικές περισσότερο η λιγότερο συνήθεις στον χριστιανικό και τον ιουδαϊκό κόσμο.
Αντίθετα στα ισλαμικά κράτη η τοκογλυφία αντίκειται στους νόμους και στη θρησκεία.
Το λήμμα τοκογλύφος προέρχεται από τις λέξεις τόκος και γλύφος (χαράσσω, σκαλίζω). Αναφέρεται περιγραφικά στη συνήθεια των τοκογλύφων να χαράσσουν με τη γλυφίδα (όργανο λάξευσης, σμίλη, σουγιάς) πάνω σε ξύλινο τραπέζι τους τόκους με τους οποίους επιβάρυναν τους πελάτες.
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Τα ναρκωτικά αποτελούν μέρος της κουλτούρας μας από τα μέσα του περασμένου αιώνα. Διαδόθηκαν ευρέως τη δεκαετία του 1960 και μέσω της μουσικής και των μέσων μαζικής ενημέρωσης εισέβαλαν σε κάθε τομέα της ζωής.
Σύμφωνα με ανάρτηση του drugfreeworld.org:
Εκτιμάται ότι 208 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κάνουν χρήση απαγορευμένων ουσιών. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τα αποτελέσματα από την Εθνική Έρευνα που διεξήχθηκε το 2007 για τη χρήση ναρκωτικών ουσιών και την υγεία, έδειξε ότι 19,9 εκατομμύρια Αμερικανών (ή το 8% του πληθυσμού από 12 ετών και πάνω) έκανε χρήση παράνομων ναρκωτικών τον μήνα που προηγήθηκε της έρευνας.
Το ευρύτερα διαδεδομένο ναρκωτικό είναι η μαριχουάνα. Σύμφωνα με την Παγκόσμια αναφορά των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά του 2008, το 3,9% του παγκόσμιου πληθυσμού μεταξύ των 15 και 64 ετών κάνουν χρήση μαριχουάνας.
Οι νέοι σήμερα εκτίθενται στα ναρκωτικά νωρίτερα από ποτέ. Βάσει έρευνας του Κέντρου Ελέγχου Ασθενειών των ΗΠΑ για το 2007, το 45% των μαθητών λυκείου σε όλη τη χώρα έχουν πιει αλκοόλ και το 19,7% έχει καπνίσει μαριχουάνα κατά τη διάρκεια ενός μήνα.
Στην Ευρώπη, πρόσφατες μελέτες σε 15χρονα παιδιά έδειξαν ότι η χρήση μαριχουάνας κυμαίνεται από το 10% έως το 40%. Το υψηλότερο ποσοστό έχει αναφερθεί για τους εφήβους της Τσεχίας (44%), ακολουθεί η Ιρλανδία (39%), το Ηνωμένο Βασίλειο (38%) και η Γαλλία (38%) Στην Ισπανία και στη Μεγάλη Βρετανία η χρήση κοκαΐνης στα παιδιά µεταξύ 15 και 16 ετών είναι 4-6%. Η χρήση κοκαΐνης από τους νέους αυξήθηκε σε Δανία, Ιταλία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία και Γαλλία.
ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ
Σύμφωνα με στοιχεία αντλημένα από τους ιστότοπους: unesco.org, antislavery.org, www.freetheslaves.net, καθώς και από παλαιότερο άρθρο του Τάσου Οικονόμου από την εφημερίδα «Καθημερινή»:
Η πληθυσμιακή έκρηξη σε κράτη της αφρικανικής και της ασιατικής ηπείρου σε συνδυασμό με τα διεφθαρμένα καθεστώτα και την άνεση μετακίνησης των εργοστάσιων των πολυεθνικών εταιρειών δημιουργούν ένα περιβάλλον ευνοϊκό για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του δικτυακού τόπου «antislavery.org», το γεγονός ότι ένας σκλάβος του 1850 στον Αμερικάνικο Νότο κόστιζε 40.000 $ και σήμερα το κόστος του αντιστοιχεί σε 90$, ως στοιχείο, φανερώνει ότι απαιτείται επαγρύπνηση για το οικονομικό δέλεαρ που προσφέρει. Ο βίος και η εργασία των ανθρώπων που καλλιεργούν κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού, που εξάγουν από τη γη κάρβουνο στη Βραζιλία και την Κίνα, που υφαίνουν χαλιά στην Ινδία, απαιτεί γνώση, συνολική γνώση για τα όσα συμβαίνουν και το πώς συμβαίνουν στα σημεία του πλανήτη.
Σύμφωνα με στοιχεία της Unesco, περισσότεροι από 12.000.000 άνθρωποι στον πλανήτη ζουν υπό συνθήκες σκλαβιάς. Η αναπτυγμένη Ευρώπη δέχεται την εισροή γυναικών από τα ανατολικά κράτη της ηπείρου, οι οποίες μεταφέρονται και ζουν σε συνθήκες δουλείας. Στο Ισραήλ εισάγονται 3.000 γυναίκες ετησίως και εκπορνεύονται. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2004, στη Βραζιλία υπάρχουν 25.000 σύγχρονοι σκλάβοι.
Η δουλεία ως εξαναγκασμός σε έργο χωρίς πληρωμή με την απειλή σωματικής ή ψυχολογικής βίας και αδυναμία απελευθέρωσης.
Εκτιμήσεις ανεβάζουν τον πιθανό αριθμό των δούλων σε 27.000.000 ανθρώπους.
Η πλειοψηφία βρίσκεται στην Ασία και την Αφρική.
Περισσότεροι από 14.500 σκλάβοι περνάνε τα σύνορα των ΗΠΑ κάθε χρόνο και διοχετεύονται σε περισσότερες από 90 πόλεις.
Οι σκλάβοι εργάζονται σε χωράφια, οίκους ανοχής, εστιατόρια, ορυχεία, σπίτια, κα.
Το μέσο κόστος ενός σκλάβου δεν ξεπερνά τα 90 δολάρια.
Το κέρδος από το εμπόριο σάρκας στην Αφρική ξεπερνά τα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια.
Περισσότεροι από 920.000 άνθρωποι είναι δούλοι στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Ένα στα δέκα παιδιά της Αϊτής ζει σε συνθήκες δουλείας.
Περισσότεροι από 6.000 δούλοι ελευθερώθηκαν πρόσφατα στη Βραζιλία.
Σαράντα χιλιάδες γυναίκες μεταφέρονται κάθε χρόνο στην Ιαπωνία.
ΕΜΠΟΡΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ
Το εμπόριο οργάνων είναι η αγοραπωλησία ανθρώπινων οργάνων με τελικό σκοπό τη μεταμόσχευσή τους σε αρρώστους.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο freepeoplenow.wordpress.com:
Η πρακτική είναι παράνομη στις περισσότερες χώρες, ωστόσο η πώληση του ενός νεφρού στο Ιράν, με σκοπό το κέρδος, επιτρέπεται, ενώ στην Κίνα συνηθίζεται να λαμβάνονται όργανα από νεκρούς ή εκτελεσμένους φυλακισμένους.
Οι νεφροί είναι το πιο κοινό αντικείμενο του εμπορίου οργάνων, καθώς ο ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει δυο από αυτούς και έτσι κάποιος που βρίσκεται σε ένδεια μπορεί να πωλήσει τον έναν. Τα χρήματα που λαμβάνουν οι δότες νεφρού αυτής της κατηγορίας κυμαίνονται από 800-10.000 δολάρια, ενώ ο λήπτης του οργάνου καταβάλει αρκετά περισσότερα χρήματα."
Αν και είναι δύσκολο να συλλεχθούν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία, υπολογίζεται ότι 15.000 με 20.000 νεφρά πωλούνται παράνομα σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο. Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι το 5 έως 10 τοις εκατό των μεταμοσχεύσεων νεφρών που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο είναι αποτέλεσμα του εμπορίου οργάνων.
Η Nancy Scheper-Hughes, καθηγήτρια ιατρικής ανθρωπολογίας στο Berkeley, δηλώνει ότι "η προσπάθεια των Ευρωπαίων να πουλήσουν τα όργανά τους θυμίζει την περίοδο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, όταν η ανεργία δημιούργησε μια νέα γενιά πρόθυμων πωλητών, καθώς και εγκληματικών δικτύων έτοιμων να εκμεταλλευτούν τη δυστυχία τους".
Συγκλονιστικό δημοσίευμα των New York Times, παρουσιάζει την ιστορία του Pavle Mircov και της συντρόφου του Daniella που έβαλαν αγγελία πουλώντας τα νεφρά τους για να καταφέρουν να επιβιώσουν.
Η ιστορία του Pavle και της Daniella δεν αποτελεί μια σπάνια περίπτωση. Χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά πουλάνε ζωτικά τους όργανα προσπαθώντας να αντεπεξέλθουν στην οικονομική κρίση και την ανέχεια.
"Το ζευγάρι κοιτάζει κάθε λίγο νευρικά τα mail τους. Περιμένουν μια απάντηση στην αγγελία που έχουν βάλει. Πουλάνε τα νεφρά τους απελπισμένοι από την οικονομική κρίση", αναφέρει το δημοσίευμα. Κοστολογούν μάλιστα το κάθε νεφρό τους στα 30.000 ευρώ.
Απ' όταν έχασαν μέλη της οικογένειας τους, έμειναν χωρίς τηλέφωνο και φως και διαβιώνουν σε άθλιες συνθήκες. Όπως αναφέρει η N.Y. Times, "τρώνε μια φορά τη μέρα, μόνο ψωμί και σαλάμι".
Οι περίπτωση των δύο Σέρβων είναι μία από τις πολλές περιπτώσεις της μαύρης αγοράς ανθρώπινων οργάνων που ανθεί σε χώρες όπως η Κίνα ή η Βραζιλία αλλά επεκτείνεται λόγω της κρίσης σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία ή σε άλλα βαλκανικά έθνη, όπως η Σερβία.
Απελπισμένοι οικονομικά άνθρωποι προσπαθούν να πουλήσουν νεφρά, πνεύμονες, μυελό των οστών ή κερατοειδείς, με τη βοήθεια του ιντερνέτ, σε αδίστακτους εμπόρους που εκμεταλλεύονται την παγκόσμια έλλειψη οργάνων για μεταμόσχευση.