Για τους πρώην επικεφαλής μεγάλων τραπεζών οι οποίες θεωρούνται ένοχες για την δημιουργία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης γράφουν οι Financial Times, οι οποίοι τονίζουν πως «το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός δεν είναι μέρος για την επανεμφάνιση των πρώην βασιλιάδων της οικονομίας».
Σε δημοσίευμα τους, οι FT αναφέρονται σε ορισμένα παραδείγματα πρώην μεγαλοτραπεζιτών στους οποίους πιστώθηκαν αρκετά κρίσιμα λάθη και στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να κάνουν την επανεμφάνιση τους και να προετοιμαστούν για την εποχή μετά την οικονομική κρίση:
Αυτό το μήνα, o Sandy Weill, δημιουργός της τεράστιας αυτοκρατορίας της Citigroup, που έγινε η μεγαλύτερη τράπεζα των ΗΠΑ στην κρίση, εμφανίστηκε ως πρόεδρος του νέου αντασφαλιστικού ομίλου Hamilton στις Βερμούδες. Η επιχείρηση ειδικεύεται στην κάλυψη από τις καταστροφές.
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ο Bob Diamond ο οποίος εκδιώχθηκε ανεπίσημα από την Barclays το καλοκαίρι του 2012 για την συμμετοχή του σκάνδαλο χειραγώγησης «Libor» το 2008, εμφανίστηκε με ένα τολμηρό επιχειρηματικό σχέδιο για να εισέλθει στο Αφρικανικό τραπεζικό σύστημα. Η συνεργασία του με τον επιχειρηματία από την Ουγκάντα Ashish Thakkar, του επέτρεψε να κάνει μια πλάγια αλλά θολή επιστροφή στο προσκήνιο, ''επιπλέοντας'' στο όχημα εξαγοράς Atlas Mara, στο Λονδίνο.
Νωρίτερα το περασμένο έτος, ο Martin Sullivan, διευθύνων σύμβουλος του ασφαλιστικού ομίλου AIG, την περίοδο που έγινε η μεγαλύτερη χρηματοοικονομική εταιρεία που απέτυχε και αναγκάστηκε να διασωθεί, διορίστηκε πρόεδρος της LLOYD'S του Λονδίνου, το απόλυτο σύμβολο της City.
Οπως επισημαίνουν στη συνέχεια οι FT, οι τραπεζίτες αυτοί δεν είναι οι πρώτοι που επιχειρούν «την μεγάλη επιστροφή», καθώς έχουν προηγηθεί άλλοι, εκ των οποίων «μερικοί από αυτούς που έκαναν την πιο γρήγορη επανεμφάνιση να είναι αυτοί οι οποίοι έχουν κατηγορηθεί για κακοδιαχείριση εν μέσω κρίσης», υποστηρίζει το δημοσίευμα, το οποίο παραθέτει μερικά παραδείγματα:
Ο Marcel Rohner, που κατηγορήθηκε για «συγκλονιστική άγνοια» από μια βρετανική κοινοβουλευτική επιτροπή, άφησε την UBS με σκιώδεις τρόπους. Ωστόσο, πριν από τρία χρόνια διορίστηκε στο διοικητικό συμβούλιο της αντιπάλου της UBS, την ελβετική Union Bancaire Privée, μία από τις κορυφαίες ιδιωτικές τράπεζες της χώρας.
Ο πρώην συνάδελφος του κ. Ρόμερ στην UBS, ο επικεφαλής τραπεζικών επενδύσεων Huw Jenkins, έχει επιστρέψει επίσης και είναι κεντρικό πρόσωπο στην Βραζιλιάνικη τράπεζα BTG Pactual
Μετά την εκδίωξη του από CEO της Merrill Lynch, ο Stan O' Neal διορίστηκε στο διοικητικό συμβούλιο της γιγαντιαίας επιχείρησης στο χώρο του αλουμινίου, την Alcoa.
Οπως επισημαίνουν ωστόσο οι FT, αρκετοί από τους τραπεζίτες οι οποίοι προκάλεσαν με τους χειρισμούς τους την κοινή γνώμη, τώρα προσπαθούν να διατηρούν χαμηλό προφίλ επιλέγοντας τον ρόλο του συμβούλου, όπως οι ακόλουθοι:
Ο Johnny Κάμερον, το πρώην αφεντικό της επενδυτικής πολιτικής της Royal Bank of Scotland, είναι στο Gleacher Σάκλοκ
Ο Eric Daniels, παλιός επικεφαλής της Lloyds, είναι στην Stormharbour Capital
Ο Rodrigo Rato, ο πρώην Ισπανός υπουργός οικονομίας και διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ, ο οποίος επέβλεψε την αποτυχία της Bankia, έχει υποβαθμιστεί και βρίσκεται στο 11μελές συμβούλιο μια διεθνούς συμβουλευτικής εταιρείας στο Santander.
Dick Fuld, ο άνθρωπος που βρισκόταν στο τιμόνι της Lehman Brothers όταν κατέρρευσε, προσπάθησε γενναία για να επανεμφανιστεί. Το 2009 ίδρυσε την Matrix Advisors, μιας συμβουλευτικής εταιρείας για συγχωνεύσεις και εξαγορές, αλλά το αποτέλεσμα ήταν μικρό.
Ο Jimmy Cayne, ο πρώην επικεφαλής της Bear Stearns, φαίνεται να έχει αφοσιωθεί στο μπριτζ.
Κλείνοντας, οι Financial Times επισημαίνουν πως «ακόμη και μεταξύ εκείνων που έχουν επανεμφανιστεί με επιτυχία, λίγοι μπορούν να διεκδικήσουν την πλήρη επανένταξη τους στις τάξεις των μεγάλων και των καλών. Απλά κοιτάξτε γύρω τους συνέδρους στο ετήσιο γλέντι αυτής της εβδομάδας του καπιταλισμού στο Νταβός. Ο κ. Jenkins είναι εκεί. Ο κ. Diamond είναι εκεί».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ