Αυτό που ακολουθεί δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να βρει κανείς εύκολα: έναν πλήρη οδηγό με όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για τη φύση, τα τεχνικά χαρακτηριστικά, τους τρόπους πρόσβασης και χρήσης, καθώς επίσης και τους κινδύνους του λεγόμενου «Deep Web», δηλαδή του αόρατου βυθού που εκτείνεται κάτω από τη συμβατική επιφάνεια των γνωστών μηχανών αναζήτησης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το iefimerida ασχολείται με το θέμα των δικτύων «Tor» και των δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα εκεί (αθώα ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών, μέχρι παιδοφιλική πορνογραφία, μαύρη αγορά φαρμάκων, ναρκωτικών, όπλων και άλλες παράνομες δραστηριοτήτες, όπως γραφεία δολοφονιών και μισθοφόρων, πειράματα σε ανθρώπους κ.α.).
Σε προηγούμενες αναρτήσεις μας για τις παράδοξες ιστορίες ενός «φοιτητή που μπλέχτηκε άθελά του σε παγκόσμιο σκοτεινό διαδικτυακό "παιχνίδι"» κι ενός «δημοσιογράφου που καταβυθίστηκε στον «Βαθύ Ιστό» - Τι είδε που θα ήθελε να ξεχάσει» (μπορείτε να τις διαβάσετε πατώντας εδώ κι εδώ), είχαμε περιγράψει αρκετά ευκρινώς το τι είναι ο «Βαθύς Ιστός».
Στις μέρες μας, οι πιο επικίνδυνες διαδικτυακές κοινότητες δεν βρίσκονται πλέον ούτε στα πεπαλαιωμένα BBS συστήματα ούτε στο Usenet: δύο παραδείγματα τεχνολογιών που έκαναν ευκολότερη τη ζωή των «κανονικών» χρηστών, προσφέροντας ταυτόχρονα στους «σκοτεινούς» χρήστες τους λιγότερο επικίνδυνους τρόπους επικοινωνίας.
Τα «χειρότερα» και «πιο ενδιαφέροντα» συμβαίνουν σήμερα στο Βαθύ Ιστό που σίγουρα έχετε ακούσει εδώ κι εκεί, χωρίς όμως να προσδιορίζεται τι ακριβώς είναι αυτό. Πρόκειται για ένα εντελώς «άλλο» Διαδίκτυο, που εκτείνεται πέρα από αυτό στο οποίο μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση μέσω της μηχανής αναζήτησης της Google, κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό που ξέρουμε και όπου εύκολα μπορεί κανείς να κρυφτεί ανώνυμα και – το κυριότερο απ' όλα – ασφαλέστερα από το «μακρύ χέρι» του νόμου.
Το Βαθύ Δίκτυο έχει δύο έννοιες, οι οποίες προσδιορίζουν δύο πράγματα:
Η πρώτη αναφέρεται σε πράγματα όπως οι on line τραπεζικοί λογαριασμοί του καθενός από εμάς, στους οποίους δεν μπορεί να έχει κανείς εύκολη πρόσβαση, εφόσον είναι κρυμμένοι πίσω από ένα σύστημα επιβεβαίωσης και ταυτοποίησης στοιχείων (authentification system) που απαιτεί στην καλύτερη περίπτωση «όνομα χρήστη» και «κωδικό πρόσβασης» και στη χειρότερη άλλα πιο πολύπλοκα μέσα ταυτοποίησης.
Η δεύτερη – και αυτή που μας ενδιαφέρει – αναφέρεται σε περιεχόμενα και αρχεία κρυμμένα πίσω από έναν αδιαπέραστο τοίχο ανωνυμίας, στα οποία μπορεί να έχει κανείς πρόσβαση μονάχα μέσω λογισμικών συστημάτων τύπου Tor (συντομογραφία του Onion Router) που επιτρέπουν στους χρήστες να επικοινωνούν ανώνυμα, ανασύροντας διευθύνσεις που δεν μπορεί να «πιάσει» ένας τυπικός περιηγητής.
Στην περίπτωση του λογισμικού Tor, αυτές οι διευθύνσεις έχουν την προέκταση .onion και όχι .com ή .org, αλλάζοντας διαρκώς και μη παραμένοντας ποτέ στην ίδια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μία από αυτές τις διευθύνσεις είναι η The Hidden Wiki, ένας κατάλογος που οδηγεί σε όλες τις άλλες διαρκώς μεταβαλλόμενες διευθύνσεις: πολλές από αυτές περιέχουν καθ όλα αποδεκτό υλικό που μπορεί κανείς να βρει παντού. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για πολλές άλλες.
Δείτε το πλήρες γράφημα που ακολουθεί:
Πηγή γραφήματος: Business Insider