Δεν τους αποκαλούν έτσι αλόγιστα «νούμερα», δηλαδή άτομα που διέπονται από μία ισχυρή τάση για αυτο-έκθεση, έλλειψη εγκράτειας και επίγνωσης των περιστάσεων, drama queens που θέλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής (της σκηνής λόγου χάρη) ή πιστεύουν ότι κάθε στιγμή της ζωής τους αποτελεί σκηνή ιψενικού δράματος.
Πρόκειται για ψυχο-συναισθηματικά «ανισόρροπα» όντα με έντονες αντιδράσεις υστερικού θεατρινισμού και άρνηση της απόρριψης, την οποία αντιμετωπίζουν μέσω της υιοθέτησης ρόλων.
Δεν είναι τυχαίο, όπως αποφαίνονται πολλοί ψυχίατροι και συμπεριφοριστές επιστήμονες πως τα άτομα με υστερικό χαρακτήρα αρέσκονται σε επαγγέλματα με ακροατήριο, όπως η ηθοποιία, ο χορός, το τραγούδι και άλλες τέχνες που προϋποθέτουν την προσοχή των άλλων.
Τα άτομα με υστερική προσωπικότητα διέπονται από υπερβολικό άγχος με ισχυρά ψυχοσωματικά συμπτώματα (κυρίως κοιλιακά, στομαχικά και άλλα που άπτονται των σεξουαλικών οργάνων), έντονα συναισθήματα και υψηλή αντιδραστικότητα, ιδιαίτερα σε διαπροσωπικό επίπεδο.
Πρόκειται για άτομα εκ πρώτης όψεως ζεστά και εγκάρδια, πολύ διαισθητικά που αποζητούν την διαπροσωπική επαφή και έλκονται από καταστάσεις προσωπικού δράματος και κινδύνου.
Όπως επισημαίνουν συχνά οι ψυχίατροι, τα υστερικά άτομα είναι τόσο πολύ εξαρτημένα από την ανάγκη για διέγερση, ώστε μόλις τελειώσει η μια κρίση αρχίζει η επόμενη. Λόγω του επιπέδου του άγχους τους και των συγκρούσεων που τα διακατέχουν η προσωπική συναισθηματική τους κατάσταση μπορεί να φαίνεται επιφανειακή, ψεύτικη και υπερβολική στους άλλους και τα συναισθήματά τους μπορεί να αλλάζουν ακαριαία.
Βάζουν εύκολα τα κλάματα, όσο εύκολα ξεσπάνε σε γέλια, ενώ συχνά η ένταση και ανισορροπία της ψυχικής τους οργάνωσης αντικατοπτρίζεται και στην εξωτερική τους εμφάνιση, προτιμώντας ενδύματα με έντονα επιθετικά χρώματα, βάφοντας τα μαλλιά τους ή αφήνοντάς τα να μακρύνουν καθ' υπερβολή. Σε κάθε περίπτωση, η «ένταση» των χρωμάτων αντανακλά την ανάγκη τους να κατασκευάσουν μία δική τους «μαγική» εικόνα στην οποία αφομοιώνονται πλήρως: εάν πιστέψουν κάτι, το βιώνουν κιόλας ως τέτοιο.
Πρόκειται για συμπτώματα βαθιάς ανασφάλειας: όταν αυτά τα άτομα αισθάνονται ανασφάλεια, φοβούνται την απόρριψη ή αντιμετωπίζουν μια πρόκληση που προκαλεί ασυνείδητη ενοχή και φόβο, μπορεί να αισθανθούν αβοήθητα και να υιοθετήσουν παιδιάστικη συμπεριφορά (γκρίνια ή ακόμη και εξύφανση σεναρίων για το ποιόν του ατόμου που τα απέρριψε).
Επιπλέον, επειδή έχουν έντονη ιδιοσυγκρασία και είναι ευαίσθητα στην υπερδιέγερση, κατακλύζονται εύκολα από κάθε λογής ερεθίσματα τα οποία «διογκώνονται» μέσα τους και προσλαμβάνουν τεράστιες σχεδόν ψυχωσικές διαστάσεις.
Τέλος, έλκονται ερωτικά από άτομα μεγαλύτερης ηλικίας από τους οποίους απαιτούν ασυνείδητα να αποδεχτούν την «παιδιάστικη» συμπεριφορά τους: στα συναισθήματα και στις πράξεις τους υπάρχει μια δραματική, μη αυθεντική και υπερβολική ποιότητα την οποία εκφράζουν, νιώθοντας προδομένα εάν αυτή δεν γίνει αποδεκτή.
Πηγές: www.richardwebster.net, Freud-Breuer: Μελέτες για την υστερία, Georges Didi-Huberman: Invention of Hysteria: Charcot and the Photographic Iconography of the Salpêtrière