Συγκεκριμένες εναλλακτικές προτείνει ο επικεφαλής της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ελέγχει το έργο της Τρόικα, Οτμαρ Κάρας, ο οποίος εμμένει στην άποψη ότι ο θεσμός αυτός είναι απλά μια «λύση ανάγκης».
Οπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα της αυστριακής εφημερίδας Wiener zeitung, κατά τη χθεσινή σχετική συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο ο κ. Κάρας επανέλαβε τη θέση του πως η τρόικα με τη σημερινή της μορφή αποτελεί μόνον μια «λύση ανάγκης» και πως απαιτείται ένα εργαλείο το οποίο θα αναλαμβάνει δράση όταν ένα κράτος βρίσκεται de facto προ χρεοκοπίας, ενώ προς τούτο είναι αναγκαίο να υπάρχει ένας καλύτερος και πιο δημοκρατικός έλεγχος.
Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, υπάρχουν τρεις εκδοχές για το διάδοχο μοντέλο της Τρόικα: είτε να αναλάβει το έργο της το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μόνο του, είτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μόνη της, είτε ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας να εξελιχθεί σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο.
Όπως επισήμανε ο ίδιος, το ΔΝΤ έχει συνεισφέρει μόνον το 10% από το σύνολο της βοήθειας και μπορεί μεν κάθε μέλος του να έχει δικαίωμα να ζητήσει βοήθεια, ωστόσο απαιτείται ένα Ευρωπαϊκό εργαλείο στη βάση του Κοινοτικού Δικαίου. Ως προς το αν το ΔΝΤ συμμετάσχει ή αν κάποιο κράτος-μέλος θέλει τη συμμετοχή του, αυτό θα συζητηθεί αργότερα.
Στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά στις τοποθετήσεις του Επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της ΕΕ, Ολι Ρεν, ο οποίος, όπως σημειώνεται, υπεραμύνθηκε του έργου και της μορφής της τρόικας για κατευνασμό της κρίσης, επισημαίνοντας ο ίδιος πως κάτω από τεράστια πίεση χρόνου και υπό πολύ δύσκολες συνθήκες έπρεπε να γίνουν αποφασιστικές ενέργειες.
Ταυτόχρονα, κατά την άποψή του, η δημοκρατική υπευθυνότητα για τη στρατηγική επίλυσης της κρίσης και η επιτυχία της, ήταν καθοριστικές για να υπάρξει ευρεία αποδοχή της αναγκαιότητας των μεταρρυθμίσεων στη χώρα που αντιμετωπίζει κρίση και στο θέμα αυτό ήταν σαφής η κατάσταση σε Ιρλανδία και Πορτογαλία, όπως επίσης στην Ισπανία και την Σλοβενία, ενώ αντίθετα η αναταραχή στην Ελλάδα οδήγησαν σε εκτροχιασμό των μεταρρυθμίσεων μεταξύ άνοιξης του 2010 και καλοκαιριού του 2012.
Ο ίδιος, σύμφωνα με την εφημερίδα, παραδέχθηκε πως τα διαρθρωτικά μέτρα και οι μεταρρυθμίσεις, υπήρξαν συχνά επώδυνα, κυρίως εξαιτίας των κοινωνικών τους επιπτώσεων, ενώ δεν απέκλεισε πως η τρόικα θα αποτελέσει θέμα μιας ευρύτερης συζήτησης ως προς την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, που όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί από τη μια ημέρα στην άλλη.
Για τον Όλι Ρεν, κατευθυντήρια γραμμή για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι πως μια ισχυρότερη αλληλεγγύη μπορεί να επιτευχθεί μόνον σε σύνδεση με μια ισχυρότερη υπευθυνότητα και αυτό πάλι απαιτεί μια θεμελιώδη δημοκρατική διαδικασία, με το Ευρωκοινοβούλιο να βρίσκεται στην "καρδιά" της συζήτησης αυτής.