Τι συμβαίνει όταν ο Ομπάμα κάθεται δίπλα σας σε μια καφετέρια [εικόνες]

Ο Robinson Meyer, δημοσιογράφος στην Τhe Atlantic, πήγε μια μέρα να πιεί καφέ και ήρθε δίπλα του ο Ομπάμα. Αυτή την συγκλονιστική εμπειρία, τι έλεγε, τι έκανε, πώς κινήθηκε και με ποιούς, την περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια στην εφημερίδα του.

Η αρχή

Την Παρασκευή το πρωί μπήκα μέσα σε ένα μπαρ-καφέ-εστιατόριο στη γειτονιά μου. Καθόμουν εκεί ήδη για λίγες ώρες, όταν νέοι, δυναμικοί άνδρες και γυναίκες με κοστούμια ξεκίνησαν ήσυχα να πηγαίνουν από τον έναν πελάτη στον άλλον, λέγοντας τους κάτι με μια έκφραση βαθιάς συμπάθειας. Οι πελάτες φαινόταν λίγο συγχυσμένοι, και παίρνοντας το laptop και παλτό τους, άλλαζαν τραπέζι.Δίπλα μου, το προσωπικό του cafe ένωσε τρία τραπέζια μαζί. Πέντε άτομα καθίσαν γύρω από αυτό. Ήταν πολύ καλά ντυμένοι, και φαινόντουσαν νευρικοί. Μια θέση δεν είχε συμπληρωθεί ακόμα. Είχα υποθέσει ότι κάποιος πολύ σημαντικός θα πρέπει να έρχονταν.

Ήθελα να πάω να κάτσω σε κάποια άλλη καφετέρια οπότε ζήτησα τον λογαριασμό.

Στη συνέχεια, ένας άνδρας με κοστούμι με πλησίασε.

“Γεια σας”, μουρμούρισε. "Θα φύγετε σύντομα;"

Είπα ότι δεν ήμουν σίγουρος. Είχα ζητήσει τον λογαριασμό.

“Εντάξει”, είπε. "Ήθελα απλώς να σας ενημερώσω ότι ο πρόεδρος θα έρθει σε λίγο εδώ”

Αχ, σκέφτηκα.. Ο πρόεδρος τίνος πράγματος;

Κατά την διάρκεια

Όταν ο πρόεδρος έφτασε 40 λεπτά αργότερα, βγήκε από ένα τζιπ χαμογελώντας, και χαιρετώντας.

Η καφετέρια είχε χωριστεί στα δύο.

Και στη συνέχεια - για πρώτη φορά μετά από σχεδόν μία ώρα -μπορούσα να δουλέψω. Συνειδητοποίησα ότι ήμουν τόσο εξοικειωμένος με τη φωνή του, με το πώς κρατάει το σώμα του, την αύρα του, ότι αγνοώντας τον ήταν τόσο εύκολο όσο όταν αγνοώ την τηλεόραση. Σταματά να είναι ο πρόεδρος και αρχίζει να είναι ο τύπος που βλέπετε στα Tweets, ο τύπος που δίνει ομιλίες, αυτός ο τύπος.

Χαιρέτησε τα μισά άτομα, από την άλλη πλευρά του εστιατορίου. Επέστρεψε μετά στην πλευρά μας. Απευθύνθηκε σε πέντε άτομα που κάθονταν δίπλα μου που μάλλον ήθελαν να του μιλήσουν.

Στη συνέχεια, όμως, δίπλα μου, πρόσεξε ένα μωρό.

Ζήτησε συγγνώμη από την ομάδα. Ο ίδιος δεν μπορούσε να αντισταθεί, είπε, σε ένα μωρό.

Πήρε το μωρό. Η μητέρα του μωρού του είπε για το μωρό. Πιο πριν, την είχα ρωτήσει αν θα ήθελε φωτογραφίες από την συνάντηση τους, έτσι πήρα το τηλέφωνό μου και απαθανάτισα το γεγονός. Μία από αυτές τις εικόνες είναι παρακάτω.

Δεν υπάρχει τίποτε άλλο να πω για το μωρό. Ήταν αξιολάτρευτο. Ο Ομπάμα φάνηκε πραγματικά να εκτιμάει ότι τον κρατά και τον αναπήδησε για περίπου ένα λεπτό. Η μητέρα του μωρού του είπε ότι η οικογένειά τους μόλις είχε εγκατασταθεί στην Κένυα, και ότι το μωρό είχε γεννηθεί εκεί.

Στη συνέχεια παρέδωσε το μωρό πίσω στη μαμά του. Τότε ήταν που έκανα την μόνη μου φυσική επαφή με τον πρόεδρο.

Η επαφή μου με τον πρόεδρο

Ο πρόεδρος δίνει το μωρό πίσω στη μαμά του. Ο πρόεδρος κάνει επαφή με τα μάτια μου.

"Χαίρομαι που σε βλέπω”, λέει ο πρόεδρος.

Ο πρόεδρος απλώνει το χέρι του.

Τα χέρια του γαζώνουν τα δικά μου. Είχαν την αίσθηση μιας τραχιάς επιφάνειας της αγαπημένης σας μπάλας μπέιζμπολ.

Η επαφή με τα μάτια έσπασε με την χειραψία. Το χέρι του απελευθέρωσε το δικό μου και το πόδι του είχε πάρει ήδη την αντίθετη κατεύθυνση. Χαιρέτησε άλλο ένα ζευγάρι απέναντι μου.

Ό,τι παρατήρησα από εκεί που καθόμουν

Ο Ομπάμα κάθισε στο τραπέζι. Υπήρξε μια σύντομη φωτογράφηση από το αντίθετο άκρο του τραπεζιού. Κρυφά, τράβηξα μια εικόνα για να θυμάμαι πως είναι να είσαι από την άλλη πλευρά των καμερών, αλλά τώρα φαίνεται πιο αξιοσημείωτο το γεγονός επειδή μπορώ να δω τη φανέλα του προέδρου.

Είχε έρθει στο καφέ για να συναντήσει πέντε νεαρά άτομα. Σύμφωνα με αυτά που έμαθα αφού έφυγε, συναντήθηκαν για να συζητήσουν πώς να κάνουν περισσότερα άτομα 18-34 ετών να υπογράψουν την κάλυψη της οικονομικά προσιτής ασφάλειας.

Μίλησαν για την υγειονομική περίθαλψη για τα πρώτα 20 λεπτά. Οι πέντε μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους, και μερικοί από αυτούς μίλησαν πολύ ήσυχα, γι 'αυτό και δεν μπόρεσα να τους ακούσω και τόσο καλά.

Δεν άκουγα καλά. Είχα αποτύχει ως δημοσιογράφος, και έτσι πήγα στο μπάνιο.

Η αποτυχία

Όταν γύρισα συζητούσαν για μουσική.

Η συζήτηση προχώρησε.

Μίλησαν για τα κινητά τηλέφωνα και ο Ομπάμα ανέφερε ότι η Μάλια πήρε το πρώτο της κινητό όταν ήταν 16 ετών. Ένας από τους νέους ανέφερε ότι σε αντίθεση με τους υπόλοιπους γονείς, ο πρόεδρος είχε την δυνατότητα να γνωρίζει που βρίσκονται τα παιδιά του οποιαδήποτε στιγμή.

Στην συνέχεια μίλησαν για τα social media.

Δεν άκουσα και πολύ καλά αλλά ο πρόεδρος ανέφερε τις καινούριες social media εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων.

“Snapchat,” είπε ένας από τους νέους.

Ο πρόεδρος έκανε ένα σχόλιο για το πώς διαφορετικές εφαρμογές ήταν πλέον δημοφιλή.

"Φαίνεται ότι οι νέοι δεν χρησιμοποιούν πια το Facebook,” είπε.

Το Facebook είναι τόσο ξενέρωτο, ακόμη και ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών το ξέρει.

Στη συνέχεια, το γεύμα είχε τελειώσει. Ο Ομπάμα σηκώθηκε και πήρε μια φωτογραφία με τους πέντε. Έβαλε το σακάκι του, περπάτησαν δίπλα μου, και χαιρέτησε τους υπόλοιπους πελάτες του εστιατορίου. Γύρισε στο τέλος, είπε αντίο στο μωρό και συνέχισε να περπατάει ώσπου χάθηκε πίσω από την γωνία, και έφυγε.

Ένα μεγάλο πλήθος είχε συγκεντρωθεί στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Χειροκρότησαν, όταν ο Ομπάμα μπήκε πίσω στο τζιπ του.