Για το μέλλον των χωρών BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα), οι οποίες αν και παρουσίασαν μεγάλη ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008 πλέον μαζί με άλλες αναδυόμενες αγορές αρχίζουν να χάνουν έδαφος και να αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα γράφει το περιοδικό Time, το οποίο αναλύει τα αίτια της αναπτυξιακής τους κάμψης.
«Πριν από ένα σύντομο χρονικό διάστημα, οι αναδυόμενες παγκόσμιες αγορές και κυρίως οι χώρες του BRIC θεωρούνταν οι σωτήρες της παγκόσμιας οικονομίας. Καθώς η Δύση βούλιαξε στην ύφεση κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008, η Κίνα, η Ινδία και άλλες πολλές αναπτυσσόμενες οικονομίες συνέχισαν να εμφανίζουν υψηλή ανάπτυξη, βοηθώντας την παγκόσμια οικονομία από το να βουλιάξει σε μια ακόμη πιο βαθιά και οδυνηρή κρίση. Καθώς οι ΗΠΑ οι Ευρώπη μόχθησαν για να επανακάμψουν, η συζήτηση για τις χώρες που ήταν προορισμένες να τις αντικαταστήσουν στην κορυφή της παγκόσμιας οικονομίας και τα πολιτικά ζητήματα αυξήθηκαν», γράφει το Time.
Ωστόσο όπως υποστηρίζει το περιοδικό, «το 2014 πολλές από τις αναδυόμενες αγορές φαίνεται πως είναι αυτές οι οποίες χρειάζονται σωτηρία. Οι επενδυτές φεύγουν από τις αγορές της Λατινικής Αμερικής στην Ασία, μεταφέροντας το ενδιαφέρον τους αλλά και το χρήμα τους. Το ''καλό χρήμα'' τοποθετείται στις -κάποτε φθαρμένες από την κρίση- ανεπτυγμένες χώρες. Αν και οι αγορές στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία έχουν αποκατασταθεί, αυτές του αναπτυσσόμενου κόσμου έχουν αρχίσει να υποχωρούν».
«Ιδιαίτερα ευπαθείς, είναι είναι οι αναδυόμενες οικονομίες οι οποίες είναι εξαρτώμενες από τα φθηνά και εύκολα ξένα κεφάλαια, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τις ''μαύρες τρύπες'' στους προϋπολογισμούς τους, όπως η Τουρκία και η Ινδονησία. Το νόμισμα της Τουρκίας, η λίρα, έφτασε σε ιστορικό χαμηλό τις τελευταίες ημέρες, ενώ το νόμισμα της Ινδονησίας έχει βυθιστεί σε επίπεδα στα οποία δεν έχει ξαναβρεθεί από την οικονομική κρίση στα τέλη της δεκαετίας του 1990 στην Ασία».
Παράλληλα, το περιοδικό επισημαίνει πως υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους οι επενδυτές αποφεύγουν πλέον τις αναδυόμενες οικονομίες, όπως το γεγονός ότι «οι προοπτικές τους δεν είναι αυτές που ήταν. Η Κίνα, ο ''παππούς'' όλων των αναδυόμενων οικονομιών είναι στη μέση της πιο σοβαρής επιβράδυνσης της οικονομίας της από τα τέλη της δεκαετίας του '90. Αυξάνονται και οι φόβοι πως η Ινδία μπορεί να παγιδευτεί σε μια κατάσταση χαμηλής ανάπτυξης και υψηλών επιτοκίων. Η Βραζιλία, η οποία κάποτε πετούσε ψηλά, δεν αναμένεται να αναπτυχθεί γρηγορότερα από τις ΗΠΑ το 2014».
Κλείνοντας, το Time υποστηρίζει πως καμία οικονομία όσο «λαμπερές» προοπτικές και να έχει δεν θα αναπτύσσεται γρήγορα για πάντα, ωστόσο στην περίπτωση των αναδυόμενων αγορών τα προβλήματα δεν είναι κυκλικά. «Η αμετροέπεια έχει ''τορπιλίσει'' τον αναδυόμενο κόσμο. Οι πολιτικοί στις αναπτυσσόμενες χώρες, έγιναν υπεραισιόδοξοι από τις επιδόσεις των οικονομιών τους και την συζήτηση για την σίγουρη κυριάρχηση τους σε έναν μετα-αμερικανικό κόσμο, με αποτέλεσμα να αποτύχουν να προχωρήσουν μπροστά με τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα έκαναν βιώσιμα τα αναπτυξιακά τους θαύματα».