«Προς όλα τα περιπολικά, όλα τα περιπολικά. Αναζητούμε κλεμμένη τράπεζα, τριάμισι μέτρα ύψος, μπλε και άσπρη...».
Όταν ο Ντόναλντ Ουέστλεηκ έγραψε το «The Hot Rock», οι New York Times εκθείασαν το βιβλίο ως «σχεδόν κορυφαίο στο είδος της κωμικής περιπέτειας με ληστείες». Το νέο του βιβλίο, «Πώς να κλέψετε μια τράπεζα», είναι όχι σχεδόν αλλά σκέτα κορυφαίο.
Η αξέχαστη συμμορία ξανασμίγει:
Ο Ντόρτμουντερ, ο αρχετυπικός αποτυχημένος εγκληματίας που πουλά τώρα πόρτα πόρτα εγκυκλοπαίδειες στο Λόνγκ Άιλαντ.
Ο Κελπ, ο πρώην κατάδικος με έφεση στην κλοπή αυτοκινήτων που φέρουν ιατρικές πινακίδες.
Ο Μερτς, ο μικροαπατεώνας που ζει με την ταξιτζού μητέρα του, η οποία φοράει συνεχώς κολάρο στο λαιμό για να αποσπάσει χρήματα από την ασφαλιστική εταιρεία.
Ο Χέλμαν Χ, ο μαύρος ακτιβιστής που έγινε κλειδαράς.
Και ο Βίκτορ, ο πρώην πράκτορας του Έφ Μπι Άι που έφυγε ή τον έδιωξαν από την υπηρεσία γιατί επέμενε στη συνθηματική χειραψία.
Αυτή τη φορά το σχέδιο είναι να ληστέψουν μια συνοικιακή τράπεζα που έχει μεταφέρει προσωρινά τα κεντρικά της σε τροχόσπιτο. Κάθε Πέμπτη, που τα μαγαζιά μένουν ανοιχτά ως αργά, τα χρήματα παραμένουν στην τράπεζα όλο το βράδυ. Ο ευκολότερος τρόπος λοιπόν να πάρουν τα λεφτά είναι... απλούστατα, να πάνε ως εκεί με ένα φορτηγό, να το συνδέσουν με το τροχόσπιτο και να κλέψουν την τράπεζα.
Η συνέχεια είναι μια απολαυστική περιπέτεια με το απαράμιλλο κράμα από γέλιο και αγωνία που μόνο ο Ντόναλντ Ουέστλεηκ, ο αδιαμφισβήτητος μάστορας του κωμικού σασπένς, μπορεί να μας χαρίσει.
ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ ΓΙ' ΑΥΤΟ
Ο συγγραφέας με δεξιοτεχνία και χιούμορ αφηγείται την ιστορία της κλοπής με τρόπο τόσο απλό που δεν αφήνει περιθώρια για αφαίρεση σε κάτι άλλο παρά στις σελίδες του βιβλίου. Με δόσεις ανατροπών και εύστροφων διαλόγων καθώς και έναν λογοτεχνικό οίστρο που πλέον σπάνια βρίσκουμε σε αστυνομικό μυθιστόρημα , μας παγιδεύει εντός και δεν μας επιτρέπει παρά να είμαστε αγκιστρωμένοι στον ρου της υπόθεσης που όσο περνάει τόσο το ενδιαφέρον εντείνεται και κορυφώνεται. Το χτίσιμο των χαρακτήρων του έχει την αύρα ενός μαιτρ του είδους, μην ξεχνάμε πως είναι σύγχρονος των μεγάλων της αγγλικής σχολής όπως είναι η Αγκάθα Κρίστι, η Ντόροθυ Σάιερς και ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ. Πάντα η ιδέα κλοπής μίας τράπεζας είναι πειρασμός, όμως, σε καιρούς κρίσης τότε και όπως τώρα, αυτή η ιδέα αποκτά γαργαλιστική διάσταση που προτρέπει το βήμα προς τα εμπρός και σβήνει ως δια μαγείας τον όποιο δισταγμό που μπορεί να δημιουργείται προς στιγμήν. Έτσι και η ορχήστρα των ληστών σε ρυθμούς κινδύνου θα παίξει και αν αναρωτιέστε ποια θα είναι η έκβαση της όλης επιχείρησης και τι ρόλο θα διαδραματίσει η αστυνομία ο Westlake είναι πιο αρμόδιος από μένα να σας πει! (από δημοσίευμα του Γιάννη Αντωνιάδη στο culturenow.gr)
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
O Ντόναλντ Ουέστλεηκ (1933-2008) γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης. Υπήρξε από τους πιο παραγωγικούς συγγραφείς της γενιάς του, έχοντας εκδώσει περισσότερα από εκατό βιβλία, λογοτεχνικά και μη.
Παρότι τα περισσότερα έργα του κατατάσσονται θεματικά στο νουάρ μυθιστόρημα, ο ίδιος καινοτόμησε εισάγοντας κωμικά στοιχεία, φλερτάροντας ενίοτε και με την επιστημονική φαντασία. Ο Ουέστλεηκ χρησιμοποίησε επίσης μια σειρά από ψευδώνυμα στην καριέρα του (με πιο διαδεδομένα τα Richard Stark, Alan Marsh και Alan Marshall).
Τιμήθηκε τρεις φορές με το βραβείο Έντγκαρ, σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες. Πολλά από τα βιβλία του μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο, ενώ ο ίδιος εργάστηκε επίσης ως σεναριογράφος. Πέθανε καθ' οδόν προς το ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς του 2009 στο Μεξικό.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ
Πώς να κλέψετε μια τράπεζα
Ντόναλντ Ουέστλεηκ
μετάφραση: Ανδρέας Αποστολίδης
Άγρα, 2013
287 σελ.