Μπορεί κανείς να φανταστεί τι αίσθηση θα ανέδιδαν η πόλη των Αθηνών και τα προάστιά της χωρίς την ανεκτίμητη ηλιοφάνεια του ελληνικού μεσογειακού κλίματος που αποτελεί από μόνη της εξαιρετικό τονωτικό της διάθεσης και Νο. 1 παράγοντα αστεακής εξωστρέφειας;
Μπορεί κανείς να φανταστεί τι αίσθηση θα έδινε η πόλη υπό καιρικές συνθήκες βόρειας ή κεντρικής Ευρώπης, δεδομένης της αισθητικής ρύπανσης που πληγώνει το βλέμμα μας σε κάθε μας βήμα;
Ένα αρχιτεκτονικό συνονθύλευμα γκρίζων δημοσίων κτιρίων (προϊόν ενός κακού ελληνικού τύπου μοντερνισμού) και αντιαισθητικών πολυκατοικιών που θυμίζουν Βαγδάτη ή Τελ Αβίβ, πλάι σε νεοκλασικά και άλλα ιστορικά διατηρητέα κτίρια αφημένα στη μοίρα τους, προεξέχοντα κλιματιστικά σε όλο το μήκος και το πλάτος των προσόψεων, δάση από κεραίες πάνω σε ταράτσες πολυκατοικιών, στύλοι και πυλώνες της Δ.Ε.Η. και του Ο.Τ.Ε., καλυμμένοι από αλλεπάλληλα στρώματα αφισών, σκισμένων, φθαρμένων, αμφιβόλου αισθητικής, προϊόν ανεξέλεγκτης αφισοκόλλησης, πλατείες εγκαταλειμμένες, βρόμικες, γεμάτες ακαθαρσίες κατοικίδιων και αδέσποτων ζώων, τοίχοι, αγάλματα και προτομές βανδαλισμένες με συνθήματα και γκραφίτι επίσης αμφιβόλου αισθητικής, στρατιές ολόκληρες ταμπελών και πινακίδων που φέρνουν ίλιγγο στον οδηγό ή περαστικό, τέλος μισογκρεμισμένες κατασκευές, σκουριασμένα συρματοπλέγματα οικοπέδων, μισοδιαλυμένοι κάδοι απορριμμάτων, τοίχοι που έχουν ποτίσει από τα καυσαέριο και όλα αυτά επιδεινωμένα από το πλήθος εργοταξίων που κοσμούν συχνά πυκνά τους δρόμους της Αθήνας, αλλά και από την ηχητική και περιβαλλοντική ρύπανση (κακά οδικά δίκτυα, κακή οδηγική συμπεριφορά, κόρνες, δυνατές μουσικές, γκάζια κ.ο.κ.)!
Δεν χρειάζεται να περιηγηθεί κανείς επί μακρόν μέσα στο δημόσιο αστικό ιστό για να γίνει αποδέκτης της παραπάνω περιγραφείσας κατάστασης... Μία βόλτα στην Κηφισίας, στην Πειραιώς, στη Συγγρού, ή την Πέτρου Ράλλη αρκεί για να καταλάβει κανείς στο πετσί του το βαθύ δομικό πρόβλημα και τη συλλογική παθογένεια που διαποτίζει την ελληνική κοινωνία.
Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που τίθεται επί τάπητος αυτό το τόσο φλέγον ζήτημα: άπειρες είναι οι εγχώριες και εκ του εξωτερικού μελέτες που καταδεικνύουν και καταγγέλλουν την πολλαπλή – πέραν των κανονικών επιπέδων – ρύπανση που καθιστά τη καθημερινή ζωή δύσκολα βιώσιμη: ηχορύπανση, περιβαλλοντική ρύπανση, αισθητική ρύπανση, φωτορύπανση, ρύπανση εσωτερικών χώρων...
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά πολύπλοκο στην εξήγηση και την επίλυση φαινόμενο που επιδεινώθηκε με το πέρασμα των δεκαετιών αφενός από την κακοδιαχείριση και την ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού, αφετέρου από τη διάχυτη νοοτροπία της πλειοψηφίας των πολιτών που δεν έλαβαν ποτέ σωστή εκπαίδευση σχετικά με τη βελτίωση και διατήρηση των δημόσιων χώρων.
Ως προς την περιβαλλοντική ρύπανση, πολλά έχουν ειπωθεί και άλλα τόσα έχουν σχεδιαστεί και τεθεί σε εφαρμογή άλλοτε με επιτυχία μακροπρόθεσμη ή βραχυπρόθεση.
Ως προς την αισθητική ρύπανση όμως τα πράγματα δεν φαίνονται να αλλάζουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούν να υπάρξουν ειδικά πλαίσια δράσης και πολιτικές ορθής διαχείρισης, ικανές να μειώσουν σημαντικά εν ευθέτω χρόνω την κατάσταση:
Αισθητικές επεμβάσεις σε πλατείες και πάρκα για την καλυτέρευση της εικόνας τους με περισσότερο χώρο για πράσινο. Καλυτέρευση πολεοδομικού σχεδίου.
Απαγόρευση ανεξέλεγκτης αφισοκόλλησης, αναπαλαίωση παλιών εγκαταλειμμένων κτηρίων, βάψιμο των μαύρων τοίχων των δημόσιων κτηρίων και παρακίνηση ιδιωτών στο να βάφουν τακτικά το εξωτερικό μέρος των πολυκατοικιών τους, όπως είχε γίνει το 2004 για χάρη της ολυμπιάδας.
Καθαρισμός ελεύθερων οικοπέδων από συνεργεία καθαρισμού των δήμων από μπάζα, σκουπίδια, συρματοπλέγματα κ.τ.λ. Η δημιουργία ειδικών χώρων για γκράφιτι με θεματικές που αναδεικνύουν το τοπίο και πάταξη της ανεξέλεγκτης ζωγραφικής δρόμου.
Όχι στα μεγάλης διάρκειας, χωρίς σοβαρό λόγο, δημόσια έργα στους δρόμους, τακτοποίηση των μισογκρεμισμένων κτηρίων που ανήκουν στη δικαιοδοσία του δήμου ή του κράτους (περίπτωση εργοστασίου τηςColumbia στα όρια του δήμου Αθηνών με τα βόρεια προάστια).
Θέσπιση κανόνων για τη σωστή τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων, όπως στην περίπτωση του Σαν Φρανσίσκο όπου ψηφίστηκε πρόσφατα νόμος σύμφωνα με τον οποίο οι διαφημιστικές πινακίδες μιας επιχείρησης ή ενός ιδιώτη πρέπει να έχουν συγκεκριμένες διαστάσεις, να εναρμονίζονται με τα χρώματα του περιβάλλοντος χώρου και να τοποθετούνται σε πολύ συγκεκριμένα σημεία στις προσόψεις των κτηρίων.
Ολοκλήρωση του έργου υπογειοποίησης των υπέργειων καλωδίων τροφοδοσίας ηλεκτρικού ρεύματος και τηλεπικοινωνιών για την απομάκρυνση των πυλώνων και στύλων από τις συνοικίες των πόλεων.
Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών να ενεργήσουν και οι ίδιοι υπέρ της βελτιστοποίησης της αισθητικής του περιβάλλοντος με παρεμβάσεις, όπως να βάλουν πράσινο στις βεράντες τους, να κρύψουν τις κεραίες ή να τοποθετήσουν μια κεντρική κεραία στις πολυκατοικίες και όχι ο καθένας τη δική του, να κρύψουν από τα μπαλκόνια τους τα κουτιά των air-condition και να φροντίσουν γενικώς να έχουν καλή διακόσμηση με απλά πράγματα η οποία, όμως, να συμφωνεί και με το περιβάλλον στο οποίο ζουν.
Πηγή: erymanthos.eu