Η έλλειψη τουαλετών στην Ινδία αποτελεί κάτι παραπάνω από απλό κίνδυνο για την υγεία. Απεναντίας, έχει προσλάβει διαστάσεις κοινωνικού προβλήματος. Ενδεικτική είναι η ακόλουθη αληθινή ιστορία...
Όταν η Savita εγκατέλειψε τον σύζυγό της Devkaran Malviya, o λόγος δεν ήταν ότι την είχε απατήσει με την καλύτερή της φίλη ή ο αλκοολισμός του, ούτε το γεγονός ότι ξενυχτούσε κάθε βράδυ ή ότι παρακολουθούσε διαρκώς τηλεόραση, αλλά ότι το σπίτι τους δεν είχε ιδιωτική τουαλέτα.
Καθώς δήλωσε η ίδια ενώπιον του δικαστή, η αιτία για την αίτηση διαζυγίου την οποία κατέθεσε ήταν η ντροπή που ένιωθε κάθε φορά που υποχρεωνόταν να κάνει τις ανάγκες της στα χωράφια του χωριού της κάπου στην κεντρική Ασία, αλλά και οι συχνές μολύνσεις που υφίστατο λόγω της χρόνιας έκθεσης των γεννητικών οργάνων της σε συνθήκες εξαιρετικά ανθυγιεινές.
Τα επίσημα στοιχεία αναφορικά με την έλλειψη τουαλετών στην Ινδία προκαλούν τρόμο: το κόστος σε υγειονομικές υπηρεσίες αγγίζει τα 52 δισ. δολάρια το χρόνο, καθώς λιγότεροι από τους μισούς Ινδούς έχουν πρόσβαση σε τουαλέτα. Η κατάσταση δε στα αστικά κέντρα είναι αφόρητη: στις αχανείς παραγκουπόλεις που εκτείνονται σε πολλλές χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, για κάθε 100 κατοίκους αντιστοιχεί μόλις μία τουαλέτα.
Το πρόβλημα προσπαθεί να αντιμετωπίσει η ινδική κυβέρνηση σε συνεργασία με το ίδρυμα Γκέιτς, με σκοπό την εφαρμογή πιλοτικών προγραμμάτων χρησιμοποίησης εναλλακτικών τεχνολογιών υγιεινής που να μην απαιτούν την ύπαρξη αποχετευτικών συστημάτων.