Τα τελευταία δύο χρόνια τα έργα της ύστερης περιόδου (1960 – 1973) του Πάμπλο Πικάσο τα οποία έως πρόσφατα θεωρούνταν «ασυνάρτητες μουντζούρες καμωμένες από έναν ξεμωραμένο, αλλόφρονα γέρο μπρος στο κατώφλι του θανάτου». έχουν γίνει ανάρπαστα.
Νεόπλουτοι Κινέζοι συλλέκτες συρρέουν μαζικά στο... κυνήγι τους, ανεβάζοντας τις τιμές τους στα ύψη.
Oπως αναφέρει το naftemporiki.gr αυτό που προσελκύει τους νεόκοπους επενδυτές τέχνης είναι το ότι είναι μεγάλοι, φωτεινοί και πομπώδεις - και, φυσικά, το ότι ανήκουν στον Πικάσο.
Τον Μάρτιο του 2009, ο μέγας dealer Larry Gagosian έστησε μια έκθεση μουσειακού μεγέθους με όψιμους πίνακες του Πικάσο σε μία από τις γκαλερί του στη Νέα Υόρκη. Δύο μήνες αργότερα, ο οίκος Christie΄s της Νέας Υόρκης πούλησε το φωτεινό αλλά ιδιαίτερα δύσμορφο «Mousquetaire a la Pipe» (1968) για 14.642.500 δολ. -τιμή υπερδιπλάσια αυτής που είχε πουληθεί το 2004. Τον Ιούνιο ο οίκος Christie΄s του Λονδίνου πούλησε το «Le Baiser» (1969) για παραπάνω από 18 εκατ. δολ., δηλαδή 13 εκατ. περισσότερα από όσα είχε δώσει ο προηγούμενος αγοραστής το 2003.
Τον περασμένο μήνα, οι Christie΄s και Sotheby΄s πέτυχαν παρόμοια αποτελέσματα στις δημοπρασίες που οργάνωσαν στη Νέα Υόρκη, με τους Κινέζους συλλέκτες να κάνουν επιθετικές προσφορές για τα περισσότερα έργα. Ο Christie΄s πούλησε το «Faune, Femme Nu et Mousquetaire», ένα τολμηρό σχέδιο του 1967, έναντι 1,3 εκατ., ήτοι 500.000 δολ. περισσότερα από την εκτιμώμενη τιμή, καθώς επίσης και το έργο του 1964 «Le Peintre et Son Modele» (φωτογραφία), που ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη αγγίζοντας τα 3 εκατ. δολ. Στον Sotheby΄s, το «Homme au Fanion» (1969) έφερε 5,4 εκατ. «Πρόκειται για μια υγιή και υπαρκτή αγορά», λέει η Giovanna Bertazzoni, επικεφαλής στο τμήμα Σύγχρονης Τέχνης και Ιμπρεσιονισμού του οίκου Christie΄s. «Δεν είναι φούσκα».
Η Melissa Chiu, διευθύντρια του Asia Society Museum της Ν. Υόρκης, πιστεύει επίσης ότι ταιριάζουν και σε συγκεκριμένες επιλογές lifestyle. «Πρόκειται για μια γενικότερη κοινω-νικο-οικονομική τάση», λέει η Chiu. «Οι Κινέζοι συλλέκτες δείχνουν ενδιαφέρον για την ευρωπαϊκή κουλτούρα». Θέλουν να κάνουν δικές τους αυτές τις πολιτιστικές αξίες».