Μπορεί τα παρακάτω κελιά να μην έχουν φωνή, ωστόσο είναι σε θέση να διηγηθούν τις πιο ανατριχιαστικές ιστορίες που βρίσκονται κυριολεκτικα γδαρμένες πάνω στους τοίχους. Ανθρωποι γνωρίζοντας πως το τέλος τους είναι κοντά, αποφάσισαν να στείλουν ένα μήνυμα -έστω και αν δε φτάσει ποτέ- στους αγαπημένους τους.
Η Γκεστάπο συνέλαβε την Τόλα λίγες μέρες πριν τα 20α γενέθλιά της. Δυο χρόνια πριν, οι Ναζί τη μετέφεραν στην Βαρσοβία, όπου αναγκάστηκε να δουλέψει σε εργοστάσιο με τον Λόλεκ, έναν όμορφο νεαρό στατιώτη που δούλευε επίσης ως εργάτης εκεί.
Οταν οι Ναζί συνέλαβαν τον Λόλεκ ως αντιστασιακό, βρήκαν στα πράγματά του μια φωτογραφία της Τόλα την οποία και συνέλαβαν στις 5 Μαίου 1944. Εκεί βασανίστηκε και ανακρίθηκε, φυλακισμένη σε ένα μικρό κελί όπου οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με συνθήματα οργής, αγάπης, θυμού και απελπισίας.
Η Τόλα αποφάσισε να κάνει το ίδιο. Λίγο πριν πεθάνει εγραψε στον τοίχο με ένα μικρό καρφί το πλήρες όνομά της - Teofila Turska – και το μήνυμα «Λόλεκ, όλα αυτά τα περνάω εξαιτίας της αγάπης σου». Σήμερα, 70 χρόνια αργότερα οι λέξεις της βρίσκονται ακόμα εκεί.
Τα περισσότερα μηνύματα που έχουν γραφτεί αφορούν τους αγαπημένους ανθρώπους και συγγενείς. Ένα από τα πιο συγκινητικά μηνύματα γράφτηκε από έναν Ρώσο που υποπτευόταν πως δεν θα επιζήσει από τα χέρια των Ναζί:«Αγάπη μου, ο άντρας σου, σου γράφει από μακρυά. Υποφέρει πίσω από τους τοίχους της Γκεστάπο όταν κοιτάζει από το παράθυρο. Η ελευθερία και η μικρή του κόρη είναι πολύ μακρυά από αυτόν. Κάποτε η μικρούλα θα μεγαλώσει και θα βοηθά την μητέρα της όταν αυτή γεράσει. Μην ξεχνάς να κοιτάς τη φωτογραφία του πατέρα σου όταν μεγαλώσεις».