Ο Αλ Γκόλντσταϊν δεν είναι πια εδώ. «Εφυγε» στα 77 του χρόνια, στο Μπρούκλιν, έπειτα από χρόνιο πρόβλημα στους νεφρούς. Αφήνει πίσω του, όμως, μια μακρά ιστορία διώξεων, δικαστικών μαχών και πάνω από όλα πάλης με τον αμερικανικό πουριτανισμό. Ηταν ο εμπνευστής και ιδρυτής του φημισμένου περιοδικού Screw.
Μπορεί ο πολύς Χιού Χέφνερ να έφερε το σεξ και το γυμνό, με τον πλέον εκλεπτυσμένο τρόπο, σε όλα τα σπίτια, όμως αυτό που έκανε ο Γκόλντσταϊν ήταν πέρα για πέρα πρωτοποριακό. Δεν έκοψε και δεν έραψε το υλικό. Το παρουσίασε στο κοινό απροσχημάτιστο, έτσι όπως πραγματικά ήταν.
Αν για το Playboy το photoshop και η άρτια καλλιτεχνική ανάλυση ήταν το σήμα κατατεθέν των φωτογραφιών του, για το Screw το σεξ δεν έφερε κανένα σημάδι καλλιτεχνίας, ρομαντισμού και επιτήδευσης. Μπορεί να μην ανακάλυψε την... πυρίτιδα (δηλαδή τα πορνοπεριοδικά), αλλά ήταν εκείνος που τους έδωσε την πραγματική διάστασή τους.
Οπως έλεγε και ο ίδιος «υποσχόμαστε να μην κρύψουμε καμία τρίχα από κανένα εφηβαίο, ή να "κόψουμε" ένα ανδρικό μόριο. Δεν απολογούμαστε για τίποτα. Αποκαλύτπουμε τον κόσμο του σεξ».
Ηφαιστειώδης χαρακτήρας, έντονη προσωπικότητα, ο Γκόλντεστεϊν, πλήρωσε την δίχως φραγμούς ζωή του με είκοσι συλλήψεις για προσβολή της δημόσιας αιδούς. Για τους πουριτανούς Αμερικανούς, ήταν μέχρι τέλους ένα... μαύρο πρόβατο.
Το Screw πήρε την κάτω βόλτα, λόγω της επέλασης του ίντερνετ και τα απελευθέρωσης του πορνογραφικού υλικού μέσω του διαδικτύου. Επιπλέον επέδρασε καταλυτικά και η δική του κακή διαχείριση στα οικονομικά της εταιρίας. Τον έπνιξαν τα χρέη, ενώ τα προβλήματα υγείας τον κύκλωσαν απειλητικά. Το 2003 η εταιρία του χρεοκόπησε, κλείνοντας έναν μεγάλο κύκλο.
Εκτός από το Screw έμεινε διάσημος για τις τεράστιες διακυμάνσεις βάρους του και για το ακατάλληλο μεταμεσονύκτιο τηλεοπτικό του σόου, όπου έβριζε όλους όσους του έσπαγαν τα νεύρα. Από τον τότε Πρόεδρο Νίξον, μέχρι το τελευταίο γκαρσόνι που τον σέρβιρε ή την μητέρα του.