Οι τιμές πέφτουν, η προσφορά φουντώνει, αλλά η ζήτηση μένει στα... αζήτητα. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που έδωσε η Τράπεζα της Ελλάδος, οι τιμές των ακινήτων, από την περίοδο που ξεκίνησε η κρίση μέχρι και σήμερα, φτάνει στο 38%.
Στην ενδιάμεση έκθεσή της για τη Νομισματική Πολιτική, η ΤτΕ δίδει σημαντικά και άκρως αποκαλυπτικά στοιχεία για την καταβαράθρωση του οικοδομικού τομέα και της αγοράς κατοικίας στη χώρα μας.
Συγκεκριμένα από την αρχή της τρέχουσας κρίσης η συνολική υποχώρηση των τιμών των διαμερισμάτων έχει φθάσει στο 32% (ή 37,6% σε πραγματικούς όρους), ενώ τα στοιχεία από τα κτηματομεσιτικά γραφεία δείχνουν ακόμη μεγαλύτερη μείωση, σημειώνει η ΤτΕ.
Μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως αναμενόταν, υπάρχει στα μεγάλα αστικά κέντρα και ιδιαιτέρως στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Οι αριθμοί είναι αψευδείς μάρτυρες. Η υποχώρηση των τιμών κατοικιών ήταν εντονότερη στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα -32,7% και Θεσσαλονίκη -38%), καθώς και για τα μεγαλύτερου εμβαδού ακίνητα στις σχετικά ακριβότερες περιοχές της χώρας.
Η αποκλιμάκωση των τιμών στην αγορά των κατοικιών συνεχίστηκε µε έντονο ρυθμό το εννεάμηνο του 2013. Με βάση στοιχεία από τα πιστωτικά ιδρύματα, οι τιμές των διαμερισμάτων υποχώρησαν σε ονομαστικούς όρους µε µέσο ετήσιο ρυθμό 11,6%, 11,8% και 9,2% το πρώτο, δεύτερο και τρίτο τρίμηνο του 2013 αντίστοιχα, έναντι 11,7% για το σύνολο του 2012.
Το μέγεθος της κρίσης αποτυπώνεται επίσης στο γεγονός ότι η μέση περίοδος αναμονής, σύμφωνα πάντα με στοιχεία της ΤτΕ, για τη διάθεση των προσφερόμενων προς πώληση ακινήτων εκτιμάται ότι έφθασε το τρίτο τρίμηνο του 2013 περίπου στο ένα έτος, έναντι πέντε μηνών στις αρχές του 2009, ενώ η έκπτωση επί της αρχικής τιμής ήταν κατά µέσο όρο 21,5% (έναντι 12,6% στις αρχές του 2009).
Αλλο ένα ζήτημα η απουσία του τραπεζικού δανεισμού για την αγορά κατοικιών (δίδονται με το σταγονόμετρο). Στο τρίτο τρίμηνο του 2013, μόλις το 16% των συναλλαγών πραγματοποιήθηκε µε τη βοήθεια τραπεζικού δανεισμού (έναντι 82,1% στις αρχές του 2009), µε το μέσο ποσοστό δανειοδότησης να ανέρχεται σε περίπου 28% επί της συνολικής αξίας του ακινήτου, έναντι 70% στις αρχές του 2009.
Στον τομέα των επαγγελματικών ακινήτων, τόσο οι μισθωτικές όσο και οι αγοραίες αξίες συρρικνώθηκαν περαιτέρω κατά το εννεάμηνο του 2013 (μέση ετήσια μεταβολή -18,6% και -18,2% αντίστοιχα).
Το γενικότερο κλίμα δεν βοηθάει σε αισιόδοξες σκέψεις. Συμπερασματικά, όπως αναφέρεται στην έκθεση της ΤτΕ, η αγορά ακινήτων εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από υπερβάλλουσα προσφορά και σημαντική υποχώρηση της ζήτησης, η οποία μπορεί να αποδοθεί κυρίως στη δραματική αύξηση της ανεργίας και στη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, στην αύξηση της φορολογίας των ακινήτων και στην αστάθεια του φορολογικού πλαισίου, καθώς και στην έλλειψη ρευστότητας, µε δεδομένους τους αυστηρότερους όρους τραπεζικής χρηματοδότησης.