Η γαλλική ονομασία του «foie gras», ελληνιστί το «παχύ ήπαρ», είναι συνώνυμη – όχι στην Γαλλία, όπου τρώγεται ασχέτως εορτών ή άλλων ειδικών περιστάσεων, αλλά στον υπόλοιπο κόσμο – με τις γιορτές των Χριστουγέννων, καθώς πολλοί καταναλωτές το επιλέγουν ως εκείνο το γαστρονομικό έδεσμα που δίνει ξεχωριστό τόνο στο γιορτινό τραπέζι, μία αίσθηση πολυτέλειας και ευωχίας.
Η ομολογουμένως βάναυση τεχνική παραγωγής του έχει στηλιτευτεί από πλήθος οργανώσεων και δικαίως, αν αναλογιστεί κανείς ότι για την παραγωγή του απαιτείται η δια της βίας υπερβολική σίτιση των χηνών και των παπιών, προκειμένου να αποθηκεύσουν μεγάλες ποσότητες λίπους στο συκώτι τους.
Όσο όμως κι αν αποτελεί γαστρονομική παράδοση της γαλλικής κουζίνας, το λιπαρό συκώτι δεν αποτελεί προϊόν αμιγώς γαλλικής προέλευσης, αλλά αιγυπτιακής.
Πράγματι, η οξεία παρατηρητικότητα των αρχαίων Αιγυπτίων ήταν αυτή που τους έκανε να αντιληφθούν - κατά προσέγγιση το 2.500 π.Χ. – ότι οι μεταναστευτικές χήνες είχαν την ικανότητα να αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες λίπους στο ήπαρ τους, ώστε να είναι προετοιμασμένες για τις εξαντλητικές πτήσεις μεγάλων αποστάσεων που επρόκειτο να διανύσουν.
Έκτοτε, η εξαιρετική γεύση του παχέος ήπατος των εν λόγω πτηνών γέννησε την πρώτη μορφή τεχνητής παραγωγής του, μέσω της υπερβολικής σίτισης των ζώων με σύκα και καρπούς.
Επίσημα καταγεγραμμένες μαγειρικές συνταγές με φουά γκρα στην Γαλλία χρονολογούνται ήδη από τον 14ο-15ο αιώνα.Στη συνέχεια, η βρώση του φουά γκρα υιοθετήθηκε και από άλλους μεγάλους πολιτισμούς, όπως οι Εβραίοι και οι Ρωμαίοι από τους οποίους κατά πάσα πιθανότητα το παρέλαβαν οι Γάλλοι.
Στο βίντεο που ακολουθεί - περιέχονται σκηνές που ενδεχομένως να ενοχλήσουν ορισμένους αναγνώστες - η ηθοποιός Κέιτ Γουίνσλετ αφηγείται τον βάναυσο τρόπο παραγωγής και εξαγωγής του πράγματι εξαιρετικού αυτού εδέσματος: