Μια ακόμα μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, σκιαγραφεί με τον πλέον δραματικό τόνο τα οριακά περιθώρια που υπάρχουν στο συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας μας.
Ένας αρνητικός συνδυασμός δεδομένων, προκαλεί ισχυρή πτώση σε αυτό που ονομάζουμε οριακό έτος για τα αποθεματικά των ταμείων. Έτσι η παρατεταμένη ύφεση, η αυξανόμενη ανεργία και η δεδομένη γήρανση του πληθυσμού, μειώνει κατά δέκα χρόνια, το όριο των αποθεματικών (από το 2025, όπως αναμενόταν, κατρακυλάμε στο 2015).
Σε απλούς αριθμούς, τα παραπάνω στοιχεία οδηγούν σε αύξηση κατά 15% των συνταξιοδοτικών δαπανών. Το Ινστιτούτο παρατηρεί ειδικότερα πως η ανεργία αυξήθηκε κατά περίπου 200% σε σχέση με τα επίπεδα του 2009 (τριπλάσια σε σχέση με το 2009) και επισημαίνει πως το ανησυχητικό φαινόμενο είναι ότι εκτός από τις εκτιμήσεις του ΙΝΕ ΓΣΕΕ και διεθνείς οργανισμοί (ILO, IMF κτλ) προβλέπουν ότι η ανεργία αυτή θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα (άνω του 15%) τουλάχιστον μέχρι το 2020, φαινόμενο το οποίο θα επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της χώρας.
Σύμφωνα με το ΙΝΕ ΓΣΕΕ, οι δυσμενείς εξελίξεις στην βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα αναδεικνύουν την αναγκαιότητα νέου πλαισίου χρηματοδότησης του συνταξιοδοτικού συστήματος με την ανεύρεση νέων πόρων εκτός του Κρατικού Προϋπολογισμού (αύξηση αντικειμενικών αξιών δημόσιας περιουσίας, τυχερά παιχνίδια, κερδοφορία τραπεζών και δημόσιων επιχειρήσεων, κρατικές προμήθειες, δημόσια έργα, καζίνο, κλπ. ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, 2010) με στόχο τη μακροχρόνια οικονομική βιωσιμότητα και κοινωνική αποτελεσματικότητα του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.