Το AIDS μπορεί να έχει πάψει να θεωρείται, στον ανεπτυγμένο τουλάχιστον κόσμο, η ασθένεια της εποχής και οι φορείς του ιού να έχουν πλέον τη δυνατότητα για σωστή αντιμετώπιση, ωστόσο, η «μάστιγα» δεν έχει σε καμία περίπτωση εξαλειφθεί και συνεχίζει να απειλεί εκατομμύρια ανθρώπους.
Η ιατρική έχει κάνει μεγάλη πρόοδο στην καταστολή της νόσου, ωστόσο οι φτωχότερες χώρες δεν έχουν την πρόσβαση στις απαραίτητες θεραπείες με αποτέλεσμα τα ποσοστά θανάτων να παραμένουν σε ανησυχητικά επίπεδα παγκοσμίως.
Οπως αναφέρει σχετικό άρθρο της εφημερίδας Το Βήμα, επικαλούμενο πρόσφατη έκθεση του οργανισμού UNAIDS, το 2006 σημειώθηκε 13% αύξηση στις νέες μολύνσεις σε Ανατολική Ευρώπη και Κεντρική Ασία.
Συγκεκριμένα, το 2012 μολύνθηκαν 131.000 άνθρωποι με τους 76.000 να βρίσκονται στη Ρωσία. Ακόμη στην Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή τα κρούσματα έχουν σχεδόν διπλασιαστεί από το 2001.
Παρόλο που η ιατρική έχει προχωρήσει αρκετά και πλέον τα φάρμακα καθιστούν τον ιό απλώς χρόνια νόσο, επιτρέποντας στον ασθενή να ζήσει μία φυσιολογική ζωή, οι φτωχοί δεν έχουν την ίδια μοίρα.
Σύμφωνα με το UNAIDS, μόλις 3 στα 10 παιδιά με HIV στις αναπτυσσόμενες χώρες λαμβάνουν επαρκή θεραπεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό όπου μόλις το 5% των βρεφών με HIV λαμβάνουν την αντιρετροϊκή αγωγή.
Στην Ελλάδα ωστόσο, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, αφού τα κρούσματα του ιού λαμβάνουν διαστάσεις επιδημίας ιδίως μεταξύ όσων κάνουν ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών.
Μάλιστα 2 χρόνια μετά την έναρξη της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, τα κρούσματα έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και οι περισσότεροι τοξικομανείς φορείς είναι εξαφανισμένοι με αποτέλεσμα να μη λαμβάνουν τις κατάλληλες θεραπείες για τον ιό.