Οργιο φοροδιαφυγής εντόπισε ο ΟΟΣΑ στην έκθεση του προς την ελληνική κυβέρνηση, καθώς σε έρευνα που διενεργήθηκε στα εισοδήματα των ελεύθερων επαγγελματιών και στις υποχρεώσεις τους από το 2003 έως το 2010, διαπιστώθηκε ότι τα μηνιαία εισοδήματα που δηλώνουν στην εφορία, είναι σχεδόν τα μισά από τις μηνιαίες υποχρεώσεων τους προς τις τράπεζες.
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, δεν χρησιμοποιούν αποταμιεύσεις για την κάλυψη των υποχρεώσεων τους, αλλά από το εισόδημα το οποίο δεν δηλώνεται πουθενά, με την Καθημερινή να αναφέρει πως οι επαγγελματίες που έχουν μεγαλύτερα χρέη από τα μηνιαία δηλωθέντα εισοδήματα, είναι οι γιατροί, οι λιανέμποροι, οι εστιάτορες και οι δικηγόροι.
Βέβαια, ανάλογες διαπιστώσεις κάνει και το υπουργείο Οικονομικών, χωρίς όμως να μπορεί να συλλάβει τη μεγάλη φοροδιαφυγή που συντελείται από τις ανωτέρω κατηγορίες αυτοαπασχολουμένων. Τα στατιστικά στοιχεία δε, των τελευταίων ετών δείχνουν ότι πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες δηλώνουν ετήσια εισοδήματα στο ύψος του εκάστοτε αφορολογήτου ορίου, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο τη φορολόγησή τους. Μάλιστα, στην έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρεται ότι η απώλεια φορολογικών εσόδων από τους ελεύθερους επαγγελματίες στην Ελλάδα σε ετήσια βάση ανέρχεται σε 3,23 δισ. ευρώ ή στο 1,75% του ΑΕΠ.
Ο ΟΟΣΑ ωστόσο αναφέρει πως εάν η αποδοτικότητα στη συλλογή των φόρων ήταν ανάλογη του μέσου όρου του Οργανισμού, τα έσοδα θα παρουσίαζαν αύξηση κατά 6% του ΑΕΠ του 2011, κάτι που σημαίνει πως το Δημόσιο θα κέρδιζε περίπου 11 δισ. ευρώ τον χρόνο.
Τι συστήνει ο ΟΟΣΑ για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής:.
• Δημοσιοποίηση του φόρου εισοδήματος που καταβάλλεται από όλους τους φορολογουμένους, όπως γίνεται σε πολλές χώρες της Βόρειας Ευρώπης.
• Κατάργηση κάθε μορφής φορολογικής αμνηστίας (περαιώσεις), με τις οποίες επί της ουσίας επιβραβεύονται οι φοροφυγάδες.
• Διασταυρώσεις μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών, περιουσιακών στοιχείων, αλλά και φόρων που καταβάλλουν οι φορολογούμενοι.
• Επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης για φορολογικές υποθέσεις. Ο ΟΟΣΑ συστήνει να δοθούν πρόσθετες δυνατότητες εξωδικαστικού συμβιβασμού.
• Πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού και εκσυγχρονισμός των μεθόδων εργασίας των ελεγκτών, βάσει των συστάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΔΝΤ.