Στο ξέσπασμα της «επιδημίας» του AIDS στην Αφρική, υπήρχαν περιοχές της ηπείρου που η μόνη βιομηχανία με ανάπτυξη ήταν εκείνη των φέρετρων. Πόλεις πέθαιναν. Εως σήμερα, περίπου 35 εκατ. άνθρωποι έχουν χαθεί εξαιτίας αυτής της ασθένειας και το 70% από αυτούς είναι Αφρικανοί. Σε αυτά τα σπαραξικάρδια στοιχεία, ιστορίες σαν εκείνης της Τζόις Ντζιντζόρ Νάρτεϊ γίνονται φάροι ελπίδας. Είναι η γυναίκα- σύμβολο της Γκάνας, για το πώς τα αντιρετροϊκά φάρμακα μπορούν να αλλάξουν τη ζωή των φορέων και να ανατρέψουν τη βέβαιη πορεία προς το θάνατο στην οποία είχαν καταδικαστεί ολόκληρες πόλεις.
Στα 26 της, είναι κάτι παραπάνω από φορέας του HIV. Η τραγουδίστρια, ακτιβίστρια, μητέρα και ομιλήτρια έχει γίνει η φωνή που δίνει κουράγιο σε πολλές γυναίκες, καθώς γνωρίζει από πρώτο χέρι το τι ζουν. Η χαρισματική, όπως την περιγράφει το Vanity Fair Τζόις, βγήκε πιο δυνατή από μία ατελείωτη περιπέτεια που θα «γονάτιζε» και τους πιο δυνατούς.
Στα 16 της έπεσε θύμα βιασμού. Ενα χρόνο αργότερα, ηχογράφησε ένα δίσκο με γκόσπελ και τότε την κάλεσαν στη χορωδία της εκκλησίας του πατριού της. Στα 19 της, ξεκίνησε η σχέση της με τον 47χρονο επικεφαλής της χορωδίας, που την άφησε έγκυο και την μόλυνε με HIV. Εκείνος πέθανε τρεις ημέρες πριν γεννηθεί το μωρό και η Τζόις μετακόμισε στο συγκρότημα όπου ζούσαν οι γονείς της μαζί με αρκετές άλλες οικογένειες.
Στιγματισμένη, έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από τους γείτονες που την πέταξαν στο δρόμο. Επέζησε πουλώντας τον δίσκο της, ενώ το μωρό της είχε μείνει στα χέρια της μητέρας της. Το μόνο καλό ως εκείνη τη στιγμή ήταν πως όταν έμαθε πως ήταν θετική στον HIV, άρχισε τη χρήση αντιρετροϊκών και έτσι δεν μόλυνε το παιδί της.
Ζώντας στους δρόμους, γνώρισε έναν πάστορα ο οποίος κάτι είδε σε εκείνη. Την έστειλε στο Αμστερνταμ για να μιλήσει σε κοινότητες Γκανέζων για τις μεθόδους πρόληψης του AIDS. Αποδείχθηκε πως οι ομιλίες της ήταν ιδιαίτερα εμπνευσμένες και καθήλωναν το κοινό. Ακολούθησαν τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εμφανίσεις, με αποτέλεσμα να κερδίσει την προσοχή της Επιτροπής AIDS της Γκάνας, που της ανέθεσε την ίδια αποστολή για τη χώρα της.
Γρήγορα έγινε διάσημη, ενώ την ίδια ώρα κέρδιζε μία δεύτερη ευκαιρία και στην προσωπική της ζωή. Παντρεύτηκε και απέκτησε ένα ακόμη παιδί. «Η δημοτικότητά μου οφείλεται στο γεγονός ότι μιλώ ανοιχτά στον κόσμο για το πώς μολύνθηκα από τον HIV. Ο κόσμος θέλει να ακούσει τους φορείς, όχι την ίδια παλιά ιστορία από γιατρών με όλους τους περίεργους όρους τους», λέει η Τζόις.
Για εκείνη, το όνειρό της ήταν να μεγαλώσει και να παντρευτεί παρθένα. «Δεν το κατάφερα. Αλλά όταν μοιράζομαι την ιστορία μου βλέπω πως ειδικά τα κορίτσια ταυτίζονται και δακρύζουν». Χάρη στην ειλικρίνεια ανθρώπων όπως η Τζόις, πλέον το 95% των Γκανέζων είναι πλήρως ενημερωμένοι για τον ιό HIV και το AIDS. Το πρόγραμμα της αρμόδιας επιτροπής φαίνεται τόσο αποτελεσματικό, που θεωρείται πως το 2015 θα εξαλειφθούν οι περιπτώσεις μετάδοσης του ιού από τη μητέρα στο έμβρυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ενώ θα μειωθούν δραστικά τα νέα κρούσματα.
Η Τζόις όμως δεν σταματά το έργο της ως πρέσβειρα. Πρόσφατα γύρισε μία ταινία, το «My Cross Roads», στην οποία λέει την ιστορία της, με την ίδια να παίζει το ρόλο της. Βέβαια, η Αφρική εξακολουθεί να δίνει μάχη με το AIDS. Σε πολλές χώρες το πρόβλημα παραμένει σε επικίνδυνα επίπεδα. Και βέβαια δεν αρκούν μόνο εμπνευσμένοι άνθρωποι όπως η Τζόις Ντζιντζόρ Νάρτεϊ για την επίλυσή του.