Το κλίμα αμοιβαίας εχθρότητας που παραδοσιακά χαρακτήριζε τις σχέσεις μεταξύ Τεχεράνης και Ουάσιγκτον αποτελούσε ανέκαθεν τον βασικό άξονα γύρω από τον οποίο περιστρέφονταν όλα τα μεγάλα γεγονότα στην περιοχή, μετά την Ισλαμική Επανάσταση και την ανατροπή του Σάχη.
Από τον οκταετή πόλεμο του Σαντάμ Χουσεΐν με τον Αγιατολάχ Χομεϊνί και την ιρακινή εισβολή στο Κουβέιτ, μέχρι τις συγκρούσεις στον Λίβανο, τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Χεζμπολά, το πολύνεκρο αδιέξοδο στις σχέσεις Ισραηλινών-Παλαιστινίων και εσχάτως το Συριακό, σε όλες αυτές τις εξελίξεις η Τεχεράνη και η στάση της διαδραμάτιζαν πάντοτε βαρύνοντα ρόλο.
Κάτι φαίνεται, όμως, να αλλάζει εις το εξής στους συσχετισμούς δυνάμεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
«Έχουμε συμφωνία», έγραψε στις 3.03 τα ξημερώματα της Κυριακής στους λογαριασμούς του στο Twitter και το Facebook ο 53χρονος βετεράνος διπλωμάτης, Iρανός υπουργός Εξωτερικών Μοχάμεντ Ζαρίφ, προτού ποζάρει μπροστά στο φακό, χαμογελαστός και ικανοποιημένος από την εξέλιξη, μαζί με τους ομολόγους του των ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας, Ε.Ε., Γερμανίας, Ρωσίας και Κίνας.
Σήμερα, εκατό ημέρες μετά τον διορισμό του από τον Πρόεδρο Ροχανί στη θέση του επικεφαλής της ιρανικής διπλωματίας, χαίρει πλέον ευρείας δημοφιλίας και αποδοχής τόσο από τους φίλους του όσο και από τους εχθρούς του.
Βεβαίως, είναι ακόμα πολύ νωρίς για να πει κανείς εάν η συμφωνία της Γενεύης θα σηματοδοτήσει την απαρχή μιας πραγματικά νέας φάσης στις σχέσεις της Δύσης με το Ιράν, το Ισραήλ και τους Άραβες, αλλά μπορεί να έχει την δυνατότητα, μακροπρόθεσμα, να αλλάξει δραματικά το status quo της τελευταίας 30ετίας.