Δίαιτες: Οταν οι Γιαπωνέζες το παρατραβάνε [εικόνες]

Στη Δύση ανθεί το πάθος του αδύνατου σώματος. Αλλά στην Ιαπωνία το φαινόμενο έχει φτάσει στα άκρα, σχεδόν σε αρρωστημένο επίπεδο. Συχνά, δεν μιλάμε εκεί για πάθος αδύνατου αλλά για πάθος σκελετωμένου σώματος.

Σε όλο το δυτικό κόσμο τα γυναικεία περιοδικά είναι γεμάτα από διαφημίσεις δίαιτας. Αλλά στην Ιαπωνία τα αντίστοιχα περιοδικά προτείνουν μεθόδους για να χάσετε 22 κιλά σε 30 ημέρες και μάλιστα το προτείνουν σε άτομα τα οποία δεν διαθέτουν περιττά κιλά. Το πάθος, στην Άπω Ανατολή, έχει άλλα μέτρα και σταθμά: στόχος για μια γυναίκα είναι να ζυγίζει κάτω από 40 κιλά.
Είναι γεγονός ότι η Ιαπωνία έχει διαφορετικούς κωδικούς σε ότι αφορά τη διατροφή από τους κατοίκους των δυτικών χωρών. Το να τρώει ελάχιστα μια γυναίκα θεωρείται απόλυτος κανόνας. Το να τελειώνει το πιάτο του, πολλώ δε μάλλον, να το ξαναγεμίζει, δεν θεωρείται στην Ιαπωνία στοιχείο θηλυκότητας. Πρέπει μια γυναίκα να είναι αδύνατη και λεπτεπίλεπτη και να παίρνει αποστάσεις από το φαγητό.
Ας προσθέσει κανείς, σε αυτό τον κοινωνικό κανόνα, το γεγονός ότι οι Ιάπωνες δουλεύουν με εξωφρενικούς ρυθμούς, τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις όπου η εργασία κυριαρχεί στη ζωή των ανθρώπων. Ολοι φεύγουν πολύ νωρίς για τη δουλειά, επιστρέφουν αργά και στο μεταξύ τρώνε ελάχιστα και στο πόδι.
Ολα είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να μη μένει καθόλου ελεύθερος χρόνος για άφθονο φαγητό. Αυτό ισχύει κάπως και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αλλά στην Ιαπωνία έχει φθάσει στην αποκορύφωση με τους ρυθμούς ζωής και εργασία,ς πέραν κάθε ανταγωνισμού, που ακολουθούν. Και δεν είναι αλήθεια ότι τα γιαπωνέζικα πιάτα είναι όλα χαμηλών θερμίδων: τα περισσότερα έχουν πάνω από 1.000 θερμίδες αν υπολογίσει κανείς το ρύζι, τη μαγιονέζα και τα τηγανητά σε κάθε φαγητό (katsu, karaake, tempura). Πηγή Huffingtonpost