Στο μεγαλύτερο γνωστό αστεροειδή και μοναδικό πλανήτη-νάνο του Ηλιακού μας συστήματος σχεδιάζουν να στείλουν την επόμενη επανδρωμένη αποστολή οι επιστήμονες, υποστηρίζοντας ότι ένα τέτοιο διαστημικό ταξίδι δε θα έχει μεγάλη διαφορά από μία αποστολή στον Αρη.
Η πρώτη ιδέα για επανδρωμένες αποστολές σε αστεροειδείς ξεκίνησε το 2010, όταν ο πρόεδρος Ομπάμα πρότεινε αποστολή σε έναν μικρό αστεροειδή μέχρι το 2025. Ωστόσο, όπως εξηγούν οι ερευνητές της NASA, το σχέδιο του Ομπάμα, θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε έναν μεγαλύτερο αστεροειδή.
Ο Κέρες, που έχει πάρει το όνομα του από τη Ρωμαϊκή θεά της καρποφορίας, αντίστοιχη της αρχαιοελληνικής Δήμητρας, είναι ο μοναδικός πλανήτης νάνος του Ηλιακού μας συστήματος και ο πρώτος αστεροειδής που ανακαλύφθηκε ποτέ, με μήκος 975 χιλιόμετρα, σχεδόν όσο το Τέξας.
Βρίσκεται στην ζώνη αστεροειδών ανάμεσα στον Αρη και το Δία και το μέγεθος του είναι τέτοιο που καλύπτει το 1/3 αυτής της απόστασης, ενώ είναι και ο κοντινότερος στον Ηλιο πλανήτης-νάνος με απόσταση μόλις 415.000.000 χιλιόμετρα.
Οπως εξηγούν οι ερευνητές το μαγνητικό του πεδίο είναι τόσο ισχυρό, ώστε έχει καταφέρει να δημιουργήσει το στρογγυλό πλανητοειδές σχήμα, σε αντίθεση με το μακρόστενο σχήμα που έχουν συνήθως οι αστεροειδείς.
Παράλληλα, ένα γεγονός που προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η θεωρία ότι κάτω από την επιφάνεια του Κέρες κρύβεται ένας ωκεανός νερού, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες ύπαρξης ζωής εκεί.
Συνολικά, οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι μία αποστολή με ανθρώπους στον Κέρες απαιτεί μια αρχική μάζα 289 μετρικών τόνων και ο εξοπλισμός 127 μετρικούς τόνους, δηλαδή 458 μετρικούς τόνους σύνολο.
Συγκριτικά, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός ζυγίζει περίπου 450 μετρικούς τόνους. Οι ερευνητές εξηγούν ότι τέσσερις πύραυλοι θα αρκούσαν για την αποστολή, της οποίας οι απαιτήσεις είναι συγκρίσιμες με τις απαιτήσεις μίας αποστολής στον Αρη.
Η βασική τεχνολογία για μια επανδρωμένη αποστολή στον Κέρες απαιτεί ένα πυρηνικό εργοστάσιο το οποίο θα είναι σε θέση να παράγει περίπου 12 μεγαβάτ ενέργειας.
Παρόλα αυτά, οι ερευνητές είπαν ότι ακόμη και χωρίς αυτές τις δυνατότητες, μια επανδρωμένη αποστολή στον Κέρες είναι εφικτή και πρότειναν να ξεκινήσει η διαδικασία τον Οκτώβριο του 2026, με το πλήρωμα να αναχωρεί τον Αύγουστο του 2030 και να επιστρέφει τον Μάιο του 2032, αφού λόγω της κίνησης του Κέρες, η μετακίνηση από και προς αυτόν θα είναι εφικτή κάθε 2,3 χρόνια περίπου.