Ας τα πάρουμε από την αρχή. Ο πύργος του Αιφελ κοσμεί την Χανγκζού, το Αγαλμα της Ελευθερίας στολίζει το Τόκιο και ο Παρθενώνας βέβαια είναι σημείο αναφοράς στο Τενεσί. Οχι, δεν πρόκειται για σύγχυση. Είναι απλά μερικές από τις περιπτώσεις που κάποιες πόλεις... ζηλεύουν τα αξιοθέατα των άλλων και τα αντιγράφουν.
Δεν είναι τα μοναδικά παραδείγματα βέβαια. Αλλά η Guardian εντόπισε τα καλύτερα στον κόσμο, αυτά που είναι τα πιο πιστά «αντίτυπα».
Η περιοχή Tianducheng στην πόλη Χανγκζού στην Κίνα είναι μία εντυπωσιακή πλήρης αντιγραφή του Παρισιού και βέβαια διαθέτει και Πύργο του Αιφελ. Κατασκευάστηκε το 2007 για να φιλοξενήσει 10.000 ανθρώπους, αλλά περιγράφεται ως περιοχή «φάντασμα». Οι Κινέζοι δεν είναι οι μοναδικοί, υπάρχουν πάνω από 30 αντίγραφα του γαλλικού αξιοθέατου στον κόσμο, ένα από αυτά και στην Ελλάδα.
Το Foamhenge βρίσκεται στη Βιρτζίνια και είναι μία ακριβής ρέπλικα του Στόουνχετζ και έγινε δια χειρός του γλύπτη Μαρκ Κλάιν. Εννοείται πως κι άλλες πόλεις στον κόσμο είχαν αντίστοιχη έμπνευση.
Ο Παρθενώνας σε όλο του το μεγαλείο υπάρχει στο Νέισβιλ, στο Τενεσί. Χτίστηκε το 1897 και είναι μουσείο τέχνης. Η έμπνευση προήλθε από το παρατσούκλι της πόλης- η Αθήνα του νότου- που προήλθε από μία μόδα του 1880, όταν το Νέισβιλ γέμισε με κτίρια σε αρχαιοελληνικό στυλ.
Η πόλη Τάμεσης βρίσκεται 30 χλμ. έξω από τη Σανγκάη και είναι- όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς- αντιγραφή βρετανικής πόλης με αντίστοιχη αρχιτεκτονική και καταστήματα. Αν και δεν μένουν πολλοί εκεί, είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς για φωτογραφίες γάμου.
Το Αγαλμα της Ελευθερίας αγναντεύει το Τόκιο από το 2000. Μία προσωρινή κατασκευή είχε τοποθετηθεί εκεί το 1998, αλλά έγινε τόσο δημοφιλής που αντικαταστάθηκε από μία μόνιμη. Το άγαλμα υπάρχει σε δύο ακόμη ιαπωνικές πόλεις- Σιμόντα και Οσάκα- και βέβαια σε πολλά ακόμη σημεία της υφηλίου.
Στο Λας Βέγκας δεν λείπουν οι ακρότητες όπως είναι γνωστό. Το Venetian είναι ένα πολυτελές ξενοδοχείο- και καζίνο βέβαια- με έμπνευση από την ιταλική πόλη. Οι επισκέπτες κάνουν βόλτες με γόνδολες στα κανάλια και περιπάτους στη γέφυρα Ριάλτο.
Το αυθεντικό Ταζ Μαχάλ χτιζόταν επί 21 χρόνια, αλλά στο Μπαγκλαντές τα κατάφεραν πολύ πιο γρήγορα. Εχουν το δικό τους από το 2008, μετά από πέντε χρόνια δουλειάς. Βρίσκεται έξω από τη Ντάκα και ήταν έμπνευση ενός ζάμπλουτου σκηνοθέτη που είχε να πετάξει 56 εκατ. δολάρια.