Σε αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους έχουν οδηγηθεί οι σαράντα ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές της χώρας εξαιτίας της συνεχιζόμενης άρνησης του δημοσίου να αποπληρώσει ληξιπρόθεσμα χρέη από το 2007.Παρά τις δημόσιες εξαγγελίες, τόσο του Υπουργείου Υγείας όσο και ακόμα του ίδιου του Πρωθυπουργού, παρά τη λήψη πολυδιαφημιζόμενων αποφάσεων για την εξόφληση των οφειλών, μέχρι σήμερα ο ΕΟΠΥΥ συνεχίζει να χρωστά 535.000.000 ευρώ στις ιδιωτικές κλινικές. Ο ΕΟΠΥΥ, ως καθολικός διάδοχος όλων των ταμείων ανέλαβε τις υποχρεώσεις προς τις κλινικές, για οφειλές που χρονολογούνται από το 2007 έως τα τέλη του 2011.
Και ενώ έχει γίνει ένα πρωτοφανές μονομερές κούρεμα για την επίτευξη «ταχύτερης» εξόφλησης, τα ληξηπρόθεσμα χρέη παραμένουν.
Δεν υπάρχουν όμως μόνο τα παλιά χρέη. Σε αυτά προστίθεται και η καθυστέρηση στις πληρωμές των «τρεχόντων μηνών», η οποία έχει καταστήσει την κατάσταση τραγική. Είναι ενδεικτικό ότι, ακόμα και σήμερα, δεν έχει εξοφληθεί όλο το χρέος του 2012, ενώ έχει καταβληθεί μόνο ένα μικρό μέρος των οφειλών του 2013. Το συνολικό χρέος για τα έτη 2012 και 2013 ανέρχεται σε 400.000.000 ευρώ, γεγονός που έχει προκαλέσει απόλυτη οικονομική ασφυξία στις κλινικές.
Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα λειτουργούν σαράντα ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές, βάσει αδειών που έχει εκδώσει το Υπουργείο Υγείας. Οι κλινικές αυτές νοσηλεύουν περί τους πέντε χιλιάδες ψυχικά πάσχοντες ασθενείς και απασχολούν άμεσα πάνω από δύο χιλιάδες εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων (ιατρούς – νοσηλευτικό προσωπικό – βοηθητικό προσωπικό – διοικητικούς υπάλληλους κλπ.), ενώ ο αριθμός των έμμεσα απασχολουμένων στις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις είναι ακόμα μεγαλύτερος.
Ψίχουλα για νοσήλια
Η απαξίωση του χώρου της ψυχικής υγείας φαίνεται όμως και από το ύψος του νοσηλίου στις ψυχιατρικές κλινικές. Κατά τη διάρκεια δημιουργίας του ΕΟΠΥΥ βρισκόταν στα 40,75 ευρώ, νοσήλιο που σύμφωνα με πανεπιστημιακές μελέτες δεν
επαρκεί σε καμία περίπτωση για την κάλυψη των αναγκών των ασθενών. Εκτός από την υποχρεωτική συμμετοχή των ασφαλισμένων (10-20%), με πρόφαση το Μνημόνιο, επιβλήθηκε το εξοντωτικό μέτρο υποχρεωτικής έκπτωσης νοσηλίων (rebate), και μάλιστα, με τον υψηλότερο συντελεστή 25 %, για ποσά πάνω από 60.000 ευρώ, που μαθηματικά οδηγεί τις ψυχιατρικές κλινικές σε χρεοκοπία. Στη συνέχεια, επιβλήθηκε ένα ακόμα επαχθέστερο μέτρο, ο μηχανισμός υποχρεωτικής - αυτόματης επιστροφής, το λεγόμενο «clawback», όπου πρακτικά καλούνται οι ιδιωτικές κλινικές
να συμβάλουν στη στήριξη του ΕΟΠΥΥ και την κάλυψη των ελλειμμάτων. Δηλαδή, σήμερα καλούνται οι κλινικές σχεδόν να αποπληρώσουν στους εαυτούς τους τα χρέη του ΕΟΠΥΥ.
Η στάση του Υπουργείου δίνει, πλέον, τη χαριστική βολή στις ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές θέτοντας εν αμφιβόλω τη συνέχιση της λειτουργίας τους.
Χιλιάδες ασθενείς κινδυνεύουν να βρεθούν χωρίς φροντίδα, καθώς τα δύο μεγάλα δημόσια ψυχιατρεία (Δαφνί & Δρομοκαΐτειο) έχουν μπει σε τροχιά κλεισίματος χωρίς να υπάρχει επαρκής υποδομή στο δημόσιο τομέα για την υποστήριξη των ψυχικά ασθενών. Η κατάσταση είναι ασφυκτική και κινδυνεύει να γίνει εκρηκτική.
Είναι επιτακτική ανάγκη να αποπληρωθούν τα χρέη στις ψυχιατρικές κλινικές ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν το έργο τους.
Η κρίση δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για να «εγκαταλείψουμε» ως κοινωνία τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη ψυχιατρικής φροντίδας.
Στις 27 Νοεμβρίου, εκδικάζεται στο ΣΤE, η προσφυγή των ψυχιατρικών κλινικών, για την απόσυρση του rebate και του clawback.
Από το αποτέλεσμα της εκδίκασης, θα κριθεί η περαιτέρω στάση τους και άρση ή όχι της επίσχεσης εργασίας ή η καταγγελία της σύμβασης με τον ΕΟΠΥY.