Δέκα χρόνια συμπληρώνονται σήμετα από τα βίαια γεγονότα που συνόδευσαν τη διάσκεψή των G8 στη Γένοβα το 2001.Ο ιταλικός Τύπος κάνει σήμερα εκτενείς αναφορέςμε κεντρικό θέμα τον νεκρό διαδηλωτή Κάρλο Τζιουλιάνι, θύμα και σύμβολο πλεον της αστυνομικής βίας.
Τα δημοσιεύματα αναφέρονται στο ευρύ κίνημα "No Global", κατά της παγκοσμιοποίησης, στις συγκρούσεις και στις διαδηλώσεις στους δρόμους και πλατείες της ιταλικής πόλης, καθώς και στην δολοφονία του 23χρονου διαδηλωτή Κάρλο Τζουλιάνι, από τον εικοσάχρονο καραμπινιέρο Μάριο Πλακανίκα.
"Η Γένοβα αντιπροσωπεύει την απώλεια της αθωότητας για μια γενιά που είχε ζήσει την απόλυτη 'ξηρασία' της δεκαετίας του '80. Μετά από ένα ξύπνημα γεμάτο συστολή, με το κίνημα No Global, ανακάλυψε έναν τρόπο να υψώσει και πάλι την φωνή της", γράφει σήμερα η εφημερίδα Κοριέρε Ντέλα Σέρα.
Σχολιαστές τονίζουν επίσης, ότι "όλοι θυμούνται που βρίσκονταν και τι έκαναν όταν μεταδόθηκε η είδηση της δολοφονίας του Κάρλο Τζουλιάνι. Διότι, η Γένοβα του 2001, έχει μετατραπεί σε στοιχείο της γενικότερης, συλλογικής συνείδησης".
Η γενιά αυτή -- είναι η γενική διαπίστωση, στην Ιταλία -- έχει σχεδόν εξαφανισθεί. Ίσως, τονίζουν μερικοί σχολιαστές, έχει αλλάξει εν μέρει μορφή διατηρώντας κάποια πάγια αιτήματα που συνδέονται με την άμεση ευρωπαϊκή επικαιρότητα: από την επιβολή φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών (ο λεγόμενος φόρος Τόμπιν) μέχρι τον περιορισμό των προνομίων των πολιτικών και της απόλυτης υπεροχής της οικονομίας. Υπάρχουν πάντως κοινά σημεία και σημαντικές διαφορές και καινοτομίες, όπως είναι η καθοριστική χρήση των νέων τεχνολογιών, και κατά κύριο λόγο, του Διαδικτύου.
Ο Καραμπινιέρος που πυροβόλησε θανάσιμα των Κάρλο Τζουλιάνι ζει σήμερα στην Καλαβρία. Μετά την αθώωσή του --οι δικαστές θεώρησαν ότι πυροβόλησε για να υπερασπισθεί την σωματική του ακεραιότητα-- εγκατέλειψε το σώμα των καραμπινιέρων και άλλαξε δουλειά, έγινε δημόσιος υπάλληλος. Ζητά "να τον αφήσουν ήσυχο, να μην του θυμίζουν μια ιστορία που του κατέστρεψε την ζωή".
Η οικογένεια όμως του Κάρλο Τζουλιάνι θεωρεί ότι δεν αποδόθηκε ποτέ δικαιοσύνη.
Η εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα δημοσιεύει στον ιστότοπό της στο Διαδίκτυο πενήντα φωτογραφίες των δυο ημερών της διάσκεψης της Ομάδας των Οκτώ (G8): μπορεί κανείς να δει τα βαμμένα άσπρα χέρια των διαδηλωτών που κατέβηκαν στους δρόμους ειρηνικά, τα καλυμμένα πρόσωπα της μειονότητας των βίαιων αμφισβητιών, τα γκλομπ των αστυνομικών, την νυχτερινή έφοδο στο σχολείο Ντίαζ, όπου κοιμούνταν φοιτητές και νεαροί διαδηλωτές, απόλυτα ειρηνικοί.
"Η κληρονομιά των ημερών αυτών, συμπυκνώνεται σε δύο, κύρια σημεία: την καταγγελία της άνισης παγκοσμιοποίησης και τις εντάσεις και συγκρούσεις που έζησε η Γένοβα. Που συμβολίζουν, αναμφισβήτητα, τις σημερινές βαθιές αντιφάσεις των δυτικών κοινωνιών", τονίζει σε συνέντευξή του στην Λα Ρεπούμπλικα ο τότε δήμαρχος της πόλης Τζουσέπε Περίκου.
Ο καθολικός ιερέας της Γένοβας Αντρέα Γκάλο προσθέτει ότι τα γεγονότα "άγγιξαν μια σειρά γενεών σε ολόκληρη την Ιταλία και όχι μόνο. Ας μην ξεχνάμε σε ό,τι αφορά την δικαστική παράμετρο, ότι οι αστυνομικοί που πραγματοποίησαν την βίαιη έφοδο στο σχολείο Diaz, καταδικάστηκαν, και πρόσφατα σε σοβαρές ποινές. Οι νέοι ζητούσαν την παγκοσμιοποίηση των δικαιωμάτων των πολιτών και η διεκδίκηση αυτή συνεχίζει να είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε".