Εχει εξελιχθεί σε εμβληματική μορφή της Ελληνικής ποίησης, πολυμεταφρασμένη και με εκτενή αφιερώματα σε κορυφαία διεθνή μέσα, όπως οι New York Times. Η Κική Δημουλά – που πολλοί είναι αυτοί που ελπίζουν πως θα φέρει το επόμενο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Ηταν 18 ετών όταν τελειώνοντας το σχολείο, διορίσθηκε απευθείας η Κική Δημουλά – τότε Βασιλική Ρόδου- στην Τράπεζα της Ελλάδος, καθώς ο πατέρας της εκμεταλλεύτηκε το προνομιο που είχε να μπορεί να διορίσει την κόρη του στην Τράπεζα όπου και ο ίδιος δούλευε, μόλις βγήκε σε σύνταξη. Εμεινε στην τράπεζα από το 1949 ως το 1974. Μάλιστα, την οικογενειακή παράδοση συνέχισαν και τα δικά της παιδιά. Η θητεία της ξεκίνησε από ένα τμήμα που ασχολείτο με την καταγραφή της φθοράς στα παλιά νομίσματα, αλλά σύντομα εκμεταλλεύτηκε και το περιοδικό που εξέδιδε η Τράπεζα υπό τον τίτλο «Ο κύκλος», για να δημοσιεύσει τα πρώτα της άρθρα με θέμα την Αθήνα και τους πολίτες της.
Η ίδια, στην ειδική τελετή που έκανε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος για να την τιμήσει – παρουσία του Κάρολου Παπούλια- παρέλαβε μια τιμητική πλακέτα και δήλωσε: «Θα σας ομολογήσω κύριε διοικητά ότι ανησυχώ μήπως αυτή η τιμή που μου προσφέρετε, καθώς αποτελεί μεγάλο έσοδο, προστεθεί στην υψηλή κλίμακα του συνταξιούχου που είμαι και την καταστήσει υψηλότερη. Και με τι φορολογία; Μεριμνήστε γιατί θα καταφύγω στη φοροδιαφυγή».
Η Κική Δημουλά, ανάμεσα στα άλλα, τόνισε με νόημα στην ομιλία της για τον τρόπο που γεννιέται η ποίηση: «Με τον ίδιο τρόπο που γεννιόμαστε και εμείς. Εν αγνοία μας»