Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω... Το πρώτο τραγούδι του Γιώργου Ζαμπέτα, αποτελεί και τον τίτλο του βιβλίου που έγραψε για εκείνον η κόρη του, Κατερίνα Ζαμπέτα, ενώ ο ίδιος το είχε χαρακτηρίσει «προφητικό» για τη ζωή που έζησε.
Η Κατερίνα αφιερώνει αρκετή έκταση του βιβλίου στη μητέρα της, Ρούλα (μια πολύ δυναμική γυναίκα) και τη σχέση της με τον Γιώργο Ζαμπέτα, ενώ παραθέτει και το παράπονο του πατέρα της:
«Πίστευε πως κανείς δεν τον καταλάβαινε, κανείς δεν διαισθανόταν το μέγεθος της δικής του προσφοράς στον πολιτισμό του τόπου... Και το ακόμη χειρότερο, τον θεωρούσαν δεύτερο και τρίτο, τον θεωρούσαν 'σκυλά'» γράφει χαρακτηριστικά.
Το... φούχτωμα στο «κόκκινο χαλί»
Ο Γιώργος Ζαμπέτας περιγράφει την εμπειρία του κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών, στο οποίο είχε πάει με τον Μάνο Χατζιδάκι για την ταινία «Ποτέ την Κυριακή».
«Όλοι οι μεγιστάνες της τέχνης, της μόδας, του σινεμά και του θεάτρου. Ιμπέρια Αρτζεντίνα από Ισπανία, η Γκρέις Κέλι του Μονακό, ο Ρενιέ, η Τζίνα Λολομπριγκίτα, η Σοφία Λόρεν. Κάτι γούνες, κάτι πράγματα! Να δεις χρυσαφικό, να δεις διαμαντικό! Όλες οι Μπριτζίτ Μπαρντός ήτανε μαζεμένες εκεί. Τις φούχτωσα όλες. Και όχι μόνο τις φούχτωσα, μου κολλάγανε κιόλας».