Σύμφωνα με την έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την ευημερία (Well Being) που μετρά το ανθρώπινο κόστος της κρίσης, στην Ελλάδα το μέσο νοικοκυριό φαίνεται πως επηρεάστηκε δραματικά.Βάσει των αποτελεσμάτων της έρευνας -ένα σύνολο 11 κριτηρίων που χρησιμοποιήθηκαν για να μετρηθεί η ευημερία-, η Ελλάδα βρισκόταν μόνο στα τρία από αυτά πάνω από το μέσο όρο των 34 αναπτυγμένων χωρών του ΟΟΣΑ, ενώ ήταν κάτω από το μέσο όρο στα υπόλοιπα οκτώ.
Τι άλλαξε μέσα στην πενταετία 2007-2011
Η έκθεση του ΟΟΣΑ σημειώνει ότι η Ελλάδα κατέγραψε μεταξύ του 2007 και του 2011 μία σωρευτική μείωση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών κατά 23%, που ήταν η μεγαλύτερη μεταξύ των χωρών του Οργανισμού. Μεταξύ του 2007 και του 2010, η ανισότητα στο εισόδημα της αγοράς (πριν από φόρους και μεταβιβάσεις) αυξήθηκε κατά 2%, πάνω από το μέσο όρο του Οργανισμού που ήταν 1,2%.
Ανεργία και φτώχεια οι μεγαλύτερες επιπτώσεις της κρίσης
Η μεγαλύτερη επίπτωση της κρίσης, αναφέρει η έκθεση, στην ευημερία των πολιτών προέκυψε από τη μείωση της απασχόλησης και την επιδείνωση των συνθηκών στην αγορά εργασίας, αφού τα στοιχεία έδειξαν πως το ποσοστό απασχόλησης μειώθηκε κατά 10% από το 2007 έως το 2012, ενώ το ποσοστό της μακροχρόνιας ανεργίας αυξήθηκε κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες.
Μάλιστα η κακή κατάσταση όσον αφορά την απασχόληση είχε μεγάλη επίπτωση στην ικανοποίηση των Ελλήνων από τη ζωή τους. Το ποσοστό των Ελλήνων που δηλώνουν πολύ ικανοποιημένοι από τη ζωή τους μειώθηκε από 59% το 2007 σε 34% το 2011, το χαμηλότερο ποσοστό στον ΟΟΣΑ. Κατά τη διάρκεια της κρίσης μειώθηκε επίσης η εμπιστοσύνη των Ελλήνων στους θεσμούς και τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία.
Καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση
Το ποσοστό των Ελλήνων που δηλώνουν ότι εμπιστεύονται την κυβέρνηση μειώθηκε από το 38% στο 13% μεταξύ 2007 και 2012. Το 31% των Ελλήνων ανέφερε ότι απασχολείται σε ένα κακό εργασιακό περιβάλλον, ποσοστό που είναι σημαντικά μεγαλύτερο από το μέσο όρο των ευρωπαϊκών χωρών.
Πάνω από το μέσο όρο ήταν οι δείκτες που αφορούν στην κατάσταση της υγείας, στην ισορροπία μεταξύ εργασίας και ζωής και στην προσωπική ασφάλεια. Χαμηλότερα από το μέσο όρο ήταν όσον αφορά την εκπαίδευση και τις δεξιότητες, το εισόδημα και τον πλούτο, την ενασχόληση με τα κοινά, τις θέσεις εργασίας και τις αποδοχές, τις κοινωνικές διασυνδέσεις, την κατοικία, την υποκειμενική ευημερία και την ποιότητα του περιβάλλοντος.