Έτσι χτίστηκε η απαγορευμένη πόλη του Πεκίνου: Με έλκηθρα στο χιόνι μετέφεραν τα υλικά [εικόνες]

Η Απαγορευμένη Πόλη, το εντυπωσιακό παλάτι της δυναστείας των Μινγκ που βρίσκεται στο κέντρου του Πεκίνου, αποτελούσε ανέκαθεν πονοκέφαλο για τους αρχαιολόγους, αφού ήταν σχεδόν αδύνατο για τα δεδομένα της εποχής να μεταφερθούν οι τεράστιες πέτρες από το λατομείο στο εργοτάξιο. Τώρα, χάρη σε νέα μελέτη χειρόγραφων, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι βρήκαν την απάντηση.

Συγκεκριμένα, ερευνητές που μελέτησαν αρχαία χειρόγραφα, υποστηρίζουν ότι πριν από αιώνες, οι κατασκευαστές δημιουργούσαν δρόμους από πάγο και οι γιγάντιες πέτρες μεταφέρονταν από το λατομείο στο εργοτάξιο με τη χρήση έλκηθρων.

Οπως αναφέρει η επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής τον Γιανγκ Λι από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Πεκίνου, οι παγωμένοι δρόμοι χτίζονταν κατά τους χειμερινούς μήνες και εκτείνονταν για περίπου 70 χιλιόμετρα.

O Χαουαρντ Στοουν, μηχανικός από το Πρινστον τονίζει ότι για χρόνια ήταν άξιο απορίας το «πώς μετέφεραν αυτούς του τεράστιους λίθινους όγκους στο Πεκίνο; Το γεγονός εγείρει τεράστια ερωτήματα μηχανικής, ειδικά όταν ορισμένα κομμάτια ζυγίζουν πάνω από 300 τόνους»

Αρχαίοι πολιτισμοί από την Αίγυπτο μέχρι το Στόουνχεντζ και τη Νήσο του Πάσχα έχουν χρησιμοποιήσει ομάδες ανθρώπων και ζώων για να μεταφέρουν τα κολοσσιαία αγάλματα ή τις πέτρες με κυλίνδρους ή με καθαρή μυϊκή δύναμη. Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται πάγος για τη μεταφορά των υλικών, αν και κάτι τέτοιο δε θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, αφού σύμφωνα με τους ερευνητές, οι κινέζοι εφευρέτες είχαν δημιουργήσει ρόδες ήδη από το 1500. πΧ

Μετά από μια αναζήτηση στα αρχειακά έγγραφα της Απαγορευμένης Πόλης, ο Λι βρήκε κινέζικο χειρόγραφο ηλικίας 500 ετών που αναφέρει ότι το 1557 , μία πέτρα 123 τόνων μεταφέρθηκε σε διάστημα 28 ημερών στην Απαγορευμένη Πόλη από ένα λατομείο χρησιμοποιώντας έλκηθρα πάγου .

Το ίδιο έγγραφο αναφέρει μια διαφορά μεταξύ των αυτοκρατορικών αξιωματούχων, το 1596, για το πώς να μεταφέρουν περισσότερες πέτρες στην Απαγορευμένη Πόλη. Τα μουλάρια και τα βαγόνια ήταν φθηνότερα, ορισμένοι υποστήριξαν, αλλά οι άνδρες και τα έλκηθρα ήταν ασφαλέστερος τρόπος για να μεταφέρουν τις ακριβές πέτρες.

Αναλύοντας τις διάφορες τεχνικές, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι οποιαδήποτε άλλη μέθοδος πέρα από τον πάγο θα παρήγαγε πολύ μεγάλη τριβή για να ήταν πρακτική.

Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα οι «τεχνητοί δρόμοι πάγου» κατασκευάζονταν το χειμώνα σκεπάζοντας τη διαδρομή από το λατομείο μέχρι την πόλη και καλύπτοντας μία απόσταση 70 χιλιομέτρων.

Οι αυτοκινητόδρομοι πάγου εκτεινόταν από το λατομείο στην πόλη και διακλαδίζονταν σε πολλά μονοπάτια, ενώ για να τραβήξουν τις πέτρες χρειάζονταν μόλις 46 άνδρες.

Μάλιστα τα ιστορικά στοιχεία επιβεβαιώνουν το γεγονός, αφού η μέση χειμερινή θερμοκρασία τον Ιανουάριο εκείνη την εποχή έπεφτε στους -3,7 βαθμούς Κελσίου, βοηθώντας στην κατασκευή και διατήρηση των παγωμένων δρόμων.

Οπως εξηγούν οι επιστήμονες, οι κρύοι χειμώνες της βόρειας Κίνας και η αυτοκρατορική οργάνωση της χώρας είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αυτής της «παγωμένης» τεχνικής που προηγήθηκε της επιστημονικής ανάπτυξης του 18ου αιώνα.