Η παγκόσμια παραγωγή κρασιού αδυνατεί πλέον να καλύψει την ζήτηση του προϊόντος, σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε η Morgan Stanley τη Δευτέρα.
Η παγκόσμια κατανάλωση οίνου κινείται ανοδικά σχεδόν χωρίς διακοπή (εκτός από ένα σύντομο διάστημα μεταξύ 2008-2009) από τα τέλη της δεκαετίας του '90.
Οι Αμερικάνοι και οι Κινέζοι, ειδικότερα, πίνουν περισσότερο από όλους. Οι ΗΠΑ, που καταναλώνουν το 12% του κρασιού παγκοσμίως, διπλασίασαν την κατά κεφαλήν κατανάλωση από την αρχή του αιώνα. Και η Κίνα, η οποία είναι η πέμπτη μεγαλύτερη αγορά στον κόσμο των εισαγωγών, διπλασίασε την κατανάλωση όχι μία φορά, αλλά δύο τα τελευταία πέντε χρόνια.
Από την άλλη η προσφορά μειώνεται...
Η παγκόσμια παραγωγή δεν έχει κατορθώσει να συμβαδίσει. Η παραγωγή έχει μειωθεί σταθερά σε αρκετές από τις πλέον ευημερούσες περιοχές του κόσμου. Συνολικά, η παγκόσμια παραγωγή καταγράφει μια πτωτική τάση από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η κορύφωση, σύμφωνα με την έκθεση, μας ξεπερνά- έχει ήδη συμβεί από το 2004.
Η μειωμένη παραγωγή στις τρεις μεγαλύτερες οινοπαραγωγικές χώρες, την Ισπανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό. Η «οινοπαραγωγική ζώνη», η έκταση δηλαδή της γης που χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια σταφυλιών που προορίζονται για οινοποίηση) έχει μειωθεί αισθητά και στις τρεις αυτές χώρες από το 2001.
Υπάρχουν όμως και καλά νέα
Φέτος ήταν μια εκπληκτικά καλή χρονιά για τους οινοποιούς, μετά την εξαιρετικά αδύναμη συγκομιδή του 2012 από τις άσχημες καιρικές συνθήκες. Η παγκόσμια παραγωγή οίνου για το 2013 φαίνεται να σημειώνει μια άνοδο, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Αμπέλου και Οίνου. «Μετά από πέντε μέτριες συγκομιδές στη σειρά και μια εξαιρετικά αδύναμη παραγωγή το 2012, η παραγωγή οίνου το 2013 μπορεί να χαρακτηριστεί ως σχετικά υψηλή» αναφέρει ο οργανισμός σε δελτίο τύπου.
Η αντιστροφή της ισχύουσας τάσης θα απαιτήσει περισσότερα από μία μόνο καλή συγκομιδή. Οι ΗΠΑ και η Κίνα αναμένονται να καταναλώσουν περισσότερες από 400 εκατομμύρια φιάλες κρασιού το 2016. Ποιος θα τους προμηθεύσει με αυτά; Οι ίδιες οι χώρες δεν είναι σε θέση να παράγουν μόνες τους το κρασί που καταναλώνουν.
Η Ευρώπη, που μπορεί να υποφέρει από την απότομη πτώση στην παραγωγή κρασιού (περίπου 25% από το 2004) θα πρέπει να αντιστρέψει τις πρόσφατες κακές παραγωγές και να συνεχίσει να προμηθεύει τον κόσμο, καθώς συνεχίζει να παράγει το 60% του κρασιού παγκοσμίως.
Πουθενά αλλού η παραγωγή κρασιού δεν είναι αρκετά αυξητική ώστε να αρκεί. Η αγορά του «νέου κόσμου», που περιλαμβάνει την Αμερική, την Αυστραλία, την Αργεντινή, τη Χιλή, τη Νότια Αφρική και τη Νέα Ζηλανδία, εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 30% της παγκόσμιας εξαγωγής οίνου και ακόμα λιγότερο της παγκόσμιας παραγωγής κρασιού. Πηγή e-go