«Έμαθα τα σχετικά μ' αυτό το σπάνιο ντοκουμέντο αφού είχε πεθάνει ο πατέρας μου. Ο ίδιος ήθελε να προφυλάξει την οικογένειά του με το να μη μας πει τίποτε. Μάλιστα, ενώ έκανε τις κινηματογραφικές καταγραφές, με σκληρές εικόνες πείνας και τραγωδίας του λαού της Αθήνας, την ίδια στιγμή κινηματογραφούσε κι εμένα να παίζω ως μωρό, ώστε να ξεγελάσει τους Γερμανούς εάν βρίσκανε το φιλμ».
Αυτά τα λόγια ανήκουν στην Λουκία Παπαναστασίου, κόρη του Άγγελου Παπαναστασίου, του ανθρώπου που κατέγραψε κρυφά με μια κάμερα τις θηριωδίες των ναζί και τη σκληρή καθημερινότητα στην κατεχόμενη Αθήνα.
Από αυτή του δράση του άφησε παρακαταθήκη ένα σπάνιο ντοκουμέντο από την τραγωδία της πατρίδας μας, καταγράφοντας την καθημερινότητα στους δρόμους της γερμανοκρατούμενης Αθήνας, καταφέρνοντας να κινηματογραφήσει και να διαφυλάξει το ανεκτίμητο υλικό από τους ναζί κατακτητές.
Το 1978, όμως, οι επιτελείς του Πολεμικού Μουσείου αποφάσισαν προφανώς ότι...έπρεπε να λογοκριθεί και να αφαιρεθούν σκηνές σκληρότητας, αλλά και τα πρόσωπα πολυάριθμων Ελλήνων συνεργαζόμενων με τους Γερμανούς. Αποτέλεσμα; Από 45 λεπτά, το υλικό έμεινε μόλις 27.
«Στην απελευθερωμένη πλέον Ελλάδα, το 1978, οι επιτελείς του Πολεμικού Μουσείου αποφάσισαν προφανώς ότι το κινηματογραφικό ντοκουμέντο έπρεπε να λογοκριθεί. Έτσι, αφαιρέθηκαν και εξαφανίστηκαν τα τμήματα που παρουσίαζαν πρόσωπα βασανισμένων, πορείες διαμαρτυρίας, αλλά και "εν δράσει" Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών...», συνεχίζει η κόρη του σε μία μοναδική μαρτυρία της ενώπιον της δημοσιογράφου Νόρας Ράλλη, που είδε το φως της δημοσιότητας στον δικτυακό τόπο ιδεών, πολιτικής και πολιτισμού chronosmag.eu.
Για να διαβάσετε όλο το κείμενο, μεταφερθείτε στη σελίδα του chronosmag.eu, πατώντας εδώ.