Γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, γέλασαν, ερωτεύτηκαν, έμαθαν να γράφουν τις πρώτες τους λέξεις στα ελληνικά και έκαναν όνειρα εδώ στην Ελλάδα. Τώρα καλούνται να συνεχίσουν τη ζωή τους στην Αλβανία, τη γενέτειρα των γονιών τους.Ο Χρήστος, ο Γκρεγκ (ο Έλληνας) και ο Μάριος, ο ράπερ, τα «Ελληνάκια» της Αλβανίας «στρίμωξαν» τις αναμνήσεις τους σε μία βαλίτσα και επέστρεψαν πίσω... Δύο διαφορετικοί χαρακτήρες, με δύο αντίθετες απόψεις για πως βλέπουν την Ελλάδα. Με ένα όμως κοινό σημείο... Την επιστροφή!
Στην Ελλάδα είναι καλύτερα
Ο 17χρονος Χρήστος έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στο Λαγονήσι. Οταν οι γονείς του, του ανακοίνωσαν ότι θα επιστρέψουν πίσω στην Αλβανία κατέρρευσε. Μάλιστα, ο ίδιος, μιλώντας για την εμπειρία του στην εφημερίδα «Τα Νέα» υποστηρίζει πως προσπάθησε να πείσει τους γονείς του να μείνει στην Ελλάδα. Ωστόσο, δεν τα κατάφερε και σήμερα ζει στην Αλβανία. Εκεί, η ζωή του διαφορετική, ακόμα και το όνομά του... Από Χρήστος έγινε Γκρεγκ.
Ο 17χρονος μίλησε για μία Ελλάδα που μπορεί κανείς να καλοπεράσει χωρίς να έχει λεφτά και να κυκλοφορήσει έως αργά το βράδυ χωρίς να κινδυνεύει. «Σε πολλές γειτονιές της Αλβανίας τα πράγματα είναι επικίνδυνα» αναφέρει χαρακτηριστικά. Αντίθετα, διευκρινίζει πως στην Ελλάδα μπορούσε να κάτσει έξω έως τις 02:00 τα ξημερώματα «καθώς δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος».Η ανεργία τους γύρισε στην Αλβανία
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Χρήστο, ο πατέρας του εδώ και έξι μήνες ήταν άνεργος, γεγονός που συνετέλεσε στο να επιστρέψουν στην Αλβανία. «Επρεπε να σβήσω όλα τα όνειρά μου» υποστήριξε χαρακτηριστικά όταν άκουσε την απόφαση των γονιών του. Ο 17χρονος, όπως αναφέρει, ποτέ δεν είχε ζήσει στην Ελλάδα τον ρατσισμό. «Δεν ξέρω για άλλους, αλλά εμένα προσωπικά δεν με αντιμετώπισαν ποτέ ρατσιστικά στην Ελλάδα».Ο πατέρας του, ο οποίος ήρθε με τη πόδια το 1994 στη χώρα μας εργαζόταν σε οικοδομές στο Λαγονήσι, τη Βάρκιζα, τη Βουλιαγμένη, το Κορωπί και το Μαρκόπουλο, ενώ η μητέρα του που έφθασε στην Ελλάδα με ένα λεωφορείο το 1996 δούλευε ως οικιακή βοηθός.
«Στην Ελλάδα καλοπερνάγαμε και χωρίς λεφτά»
Ο ίδιος, τέλος, δίνει μία υπόσχεση στον εαυτό του. Με την πρώτη ευκαιρία να γυρίσει στην Ελλάδα. «Εκεί που μεγάλωσα» λέει χαρακτηριστικά.Για μία όμορφη ζωή στην Ελλάδα ακόμα, παρόλο που υπήρχαν οικονομικά προβλήματα έκανε λόγο ο Χρήστος. Ο νεαρός ανέφερε πως «στην Ελλάδα καλοπερνάγαμε και χωρίς λεφτά. Γελάγαμε, παίζαμε το μπασκετάκι μας, κάναμε την πλακίτσα μας στην παραλία. Ήθελα να μεγαλώσω, να κάνω παιδιά, να γεράσω με τους φίλους μου».
«Οτι και να κάνεις στην Ελλάδα, στο τέλος της ημέρας είσαι ξένος»
Την απόφαση να γυρίσει πίσω την πήρε μόνος του όταν απολύθηκε από μία δουλειά στην Ελλάδα, που είχε για δύο χρόνια. Ο 22χρονος ασχολείται εννιά χρόνια με το χιπ χοπ και έχει κάνει δημιουργήσει το δικό του συγκρότημα. Γράφει στίχους στα ελληνικά, τα αλβανικά και τα αγγλικά. Με μελανά χρώματα περιγράφει την εμπειρία του, όταν έψαχναν με τους γονείς του για σπίτι στο Κολωνάκι. Σύμφωνα με τον Μάριο, πολλοί τους «έκλειναν» την πόρτα όταν άκουγαν ότι είναι Αλβανοί. «Τελικά βρήκαμε κάποιους καλόκαρδους και μας έβαλαν σε ένα υπόγειο. Είχαν πολύ φόβο» υποστήριξε.Με όχι και τόσες όμορφες αναμνήσεις έφυγε για την Αλβανία ο 22χρονος Μάριος, ο οποίος πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του στο Κολωνάκι. Τώρα ζει στα Τίρανα.
«Κωλοαλβανέ, τράβα πίσω στη χώρα σου»
Για μία βελτίωση της κατάστασης όσο περνούσαν τα χρόνια μίλησε ο Μάριος. «Ηρθαν παιδιά από τη Σενεγάλη, τη Ρουμανία, ο κόσμος συνήθισε να βλέπει άτομα από άλλη εθνικότητα» ανέφερε χαρακτηριστικά. Ο 22 ετών, σήμερα, Μάριος πήγαινε σχολείο στο Μαράσλειο. Κανείς δεν ήξερε την καταγωγή του. Το «μυστικό« αποκαλύφθηκε όταν οι καθηγητές ρώτησαν που θα πάνε διακοπές. Οπως περιγράφει στην εφημερίδα όταν απάντησε πως θα πάει στο χωριό του στην Αλβανία κανείς δεν ήθελε να του μιλήσει.
Τέλος, ο Μάριος βλέπει δύσκολη την περίπτωση να επιστρέψει στην Ελλάδα. «Οτι κάνεις στην Ελλάδα, στο τέλος της ημέρας είσαι ξένος».