Πέθανε σήμερα, σε ηλικία 81 ετών (γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου του 1932 στη Θεσσαλονίκη), ο ομότιμος καθηγητής αρχαιολογίας στο ΑΠΘ και πρώην βουλευτής του ΚΚΕ Α' Θεσσαλονίκης (εξελέγη στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2000 και του 2004) Γιώργος Χουρμουζιάδης. Η πολιτική κηδεία του θα γίνει αύριο, στις 16.00, στα κοιμητήρια της Θέρμης.
Σ' ένα βιογραφικό γραμμένο από τον ίδιο σημειώνει: «Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και θα ήθελα να πεθάνω στην Κεντρική Ασία, ακριβώς πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού. Άρχισα να γράφω από οκτώ χρονώ. Στην αρχή έγραφα κρυφά, προσευχές και βωμολοχίες. Ύστερα εκθέσεις ιδεών, ποιήματα. Αποπειράθηκα να γράψω κι ένα μυθιστόρημα: 'Το κορίτσι με τα γκρίζα μαλλιά'. Από τότε δε σταμάτησα να γράφω παντού και τα πάντα. Διηγήματα, θεατρικά μονόπρακτα, σενάρια, αρχαιολογικά άρθρα, βιβλιοκρισίες, διαλέξεις, δοκίμια, ευθυμογραφήματα, συστατικές επιστολές, εγκυκλοπαιδικά λήμματα, ανακοινώσεις για επιστημονικά συνέδρια, πολιτικές προκηρύξεις και πολιτικά άρθρα, επιφυλλίδες σε εφημερίδες, στίχους για λαϊκά τραγούδια, χαιρετισμούς για πολιτικές συγκεντρώσεις, ακόμα και για ένα γάμο στο Ασχαμπάτ, όπου με είχανε καλέσει, όταν επισκέφτηκα το Τουρκμενιστάν. Έγραψα εισηγητικές εκθέσεις για διδακτορικές διατριβές και εκλογές καθηγητών, κείμενα διαφημίσεων, 'αγορεύσεις' για τη βουλή, κατ' αρχήν και κατ' άρθρον. Έγραψα και δυο επικήδειους, έναν για τον Κίτσο Μακρή και έναν για τον Μανόλη Ανδρόνικο! Και σε έναν τοίχο, όταν ήμουνα πρόσκοπος, έγραψα με μεγάλα κόκκινα γράμματα: 'Σ' αγαπώ'. Κι όσο περνάει ο καιρός γράφω ασταμάτητα, γιατί εκείνο που θέλω να γράψω δεν το έγραψα ακόμα! Κι όταν πια δεν έχω τι άλλο να γράψω θα πάρω το Δρόμο του Μεταξιού».
Ο Γιώργος Χουρμουζιάδης ήταν παντρεμένος και είχε δύο κόρες.
Εξέδωσε σειρά βιβλίων για την αρχαιολογία και τη θέση του αρχαιολόγου σ' αυτή.
Για έναν περίπου χρόνο (το 1998) επιμελούνταν και παρουσίαζε σειρά εκπομπών για την αρχαιολογία στον πολιτιστικό ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΤ (9.58). Η εκπομπή του έγινε βιβλίο και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Νησίδες" και τον 9.58 με τίτλο "Λόγια από χώμα" (αφορά στις εμπειρίες του από τις ανασκαφικές δραστηριότητες ειδικά στους προϊστορικούς οικισμούς) της Θεσσαλίας απ' όπου άρχισε και στο Δισπηλιό της Καστοριάς όπου βρισκόταν μέχρι το περασμένο καλοκαίρι και επιστατούσε τη συνέχιση των ανασκαφών.
Νοσηλευόταν από τον περασμένο Σεπτέμβριο καθώς διαγνώστηκε με προχωρημένο καρκίνο.
Δεν πρόλαβε να "πάρει το δρόμο του μεταξιού" όπως ονειρευόταν.
"Μιλώ και γράφω χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη το χώμα....αυτό το χώμα δεν είναι όμοιο με εκείνο που βάζουμε κάθε φθινόπωρο στις γλάστρες μας. Είναι το χώμα ενός περίεργου κήπου που τον περπάτησαν πριν από χιλιάδες χρόνια άνθρωποι σαν κι εμάς και επάνω του άφησαν τα χνάρια του κόπου και του θυμού τους, της βιασύνης και της ηρεμίας τους. Άφησαν τα χνάρια της ζωής τους" σημείωνε, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου "Λόγια από χώμα" .
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)