Ο Νικόλας Παπαδημητρίου μόλις επέστρεψε από την Τουρκία και γράφει άφωνος για την ανάπτυξη, την καθαριότητα και τον πλούτο της γείτονος χώρας.
Γράφει στο facebook:
Μόλις επέστρεψα από την Τουρκία. Από τα βάθη της. Από την Μέκκα της Τουρκίας. Το Ικόνιο. Ακόμα πέφτω από τα σύννεφα. Με την ανάπτυξη, την καθαριότητα, τα χιλιάδες λουλούδια σε πάρκα και δεντροστοιχίες, τα κολάν με τα σακουλιασμένα πλεκτά και την μαντήλα και μια Fendi τσάντα στο χέρι.
Οι Τούρκοι μου είπαν κάτι.
Μου παν αυτό: ''Έχουμε τεράστια προβλήματα αλλά κάνουμε τεράστια προσπάθεια να τα λύσουμε''.
Δημιουργικά.
Φοιτητική εστία από ΔΗΜΟΣΙΟ Πανεπιστήμιο στο Ικόνιο. Χωρίς αφίσες και κομματικές παρατάξεις.
Αλλά μήπως ξεχάσαμε τα ''δημιουργικά σχόλια'' και ξαναμονοπωλούν εκείνα τα καταδικαστέα; Πάλι κατά του Σαμαρά, των οδηγών λεωφορείων, του Στουρνάρα, της αριστεράς, φαντάζομαι το άλλο στρατόπεδο συνεχίζει με την Τρόικα και το Κεφάλαιο...
Ένα ποιηματάκι; Μια ωραία έκθεση; Κάτι συγγενικό με αυτό το ''Κάνε άλμα πιο γρήγορο από την φθορά'' του Ελύτη;
Ο κ. Ρηγόπουλος της Καθημερινής, θυμάμαι, είχε αναδείξει τον περασμένο Ιούνιο το ζήτημα με τα γκράφιτι στο κτίριο Αβέρωφ του Πολυτεχνείου στην Πατησίων. Αμέσως επενέβη ιδιώτης και τα καθάρισε. Αυτό το λες και δημιουργική δημοσιογραφία/ αντιμετώπιση της ζωής. Αντίθετο σε κάθε πικροχολιά.