Σε μία προσπάθεια να ανακόψει το κύμα φυγής των μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων από τη χώρα, η κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή με την οποία καθιστά αυστηρότερους τους όρους και τις προϋποθέσεις για τις συγχωνεύσεις, φωτογραφίζοντας ουσιαστικά την περίπτωση της Βιοχάλκο.Η υπόθεση της Βιοχάλκο ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι: Μετά την ανακοίνωση του βιομηχανικού ομίλου ότι θα μεταφέρει την έδρα του στις Βρυξέλλες, η αγορά κατακλύστηκε από φήμες ότι θα ακολουθήσουν και άλλες μεγάλες εταιρείες τον ίδιο δρόμο, προκαλώντας πανικό στην κυβέρνηση.
Η υψηλή φορολογία και η αδυναμία τραπεζικού δανεισμού με ευνοϊκούς όρους είναι οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους οι επιχειρήσεις επιλέγουν να μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό.
Άλλοι εξίσου σημαντικοί λόγοι είναι η πολιτική αβεβαιότητα και ο -αρκετά μειωμένος σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν- κίνδυνος ατυχήματος, που θα μπορούσε να θέσει σε αμφιβολία ακόμα και την παραμονή της χώρας στο ευρώ.
Το ενδιαφέρον τώρα στρέφεται στις επόμενες κινήσεις που θα κάνει η διοίκηση του ομίλου Βιοχάλκο και συγκεκριμένα στο αν θα προχωρήσει τελικά στην υλοποίηση των αποφάσεων της.
Σύμφωνα με την τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο «Δημόσιες υπεραστικές οδικές μεταφορές επιβατών, ρυθμιστική αρχή επιβατικών μεταφορών και άλλες διατάξεις», για να μπορεί μία εισηγμένη στο χρηματιστήριο επιχείρηση να αποφασίσει τη συγχώνευσή της με μία άλλη εισηγμένη (που θα εκδώσει μετοχές για αντάλλαγμα), θα πρέπει να συμφωνήσει το 95% των μετόχων της που κατέχουν δικαιώματα ψήφου.Σημειώνεται ότι απαγορεύεται η έξοδος επιχειρήσεων από το Χρηματιστήριο, αν απορροφηθούν από μη εισηγμένες εταιρείες και δεν έχει συμφωνήσει το 95% των μετόχων. Με την τροπολογία μπλοκάρεται η έξοδος και στις περιπτώσεις που η εισηγμένη απορροφάται από άλλη εισηγμένη, ακόμα και αν αυτή προσφέρει ως αντάλλαγμα μετοχές.
Στην τροπολογία αναφέρεται ότι «η πλειοψηφία 95% κρίνεται απαραίτητη και στην περίπτωση που η διαγραφή μιας εταιρείας από το χρηματιστήριο επέρχεται συνεπεία εταιρικού μετασχηματισμού (συγχώνευση, διάσπαση ή μετατροπή), ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι οι μέτοχοι θα λάβουν μετοχές εισηγμένες ή μη εισηγμένες, καθώς η σχετική απόφαση αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός για τους μετόχους, κυρίως της μειοψηφίας, αφού έχει ως αποτέλεσμα την οριστική παύση διαπραγμάτευσης των μετοχών της στο χρηματιστήριο».
Όπως επισημαίνεται, «το γεγονός αυτό έχει ουσιώδεις επιπτώσεις για τους μετόχους της, αφού στερούνται οριστικά της δυνατότητας χρηματιστηριακής εκποίησης των μετοχών τους. Συνεπώς, και προκειμένου να διασφαλίζονται επαρκώς και στην περίπτωση εταιρικού μετασχηματισμού τα δικαιώματα των μετόχων μειοψηφίας των εισηγμένων εταιρειών προτείνεται να απαιτείται, σε κάθε περίπτωση, για τη λήψη απόφασης από τη γενική συνέλευση, η οποία τελικώς θα οδηγεί στη διαγραφή της εταιρείας από το χρηματιστήριο, πλειοψηφία 95% επί του συνόλου των δικαιωμάτων ψήφου στην εκδότρια εταιρεία ανά κατηγορία μετοχών».